به گزارش خبرنگار ایکنا، همایش «الگوی حکمرانی اسلامی - ایرانی پیشرفت با بهره‌گیری از تحول علوم انسانی، اجتماعی و هنر: جایگاه رشته‌ای و بین رشته‌ای و بهره‌مندی از فضای تکمیلی فیزیکی و مجازی» صبح دوشنبه ۱۲ آذرماه با حضور حجت‌الاسلام سیدسعیدرضا عاملی، رئیس شورای تحول و ارتقای علوم انسانی، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و محمدرضا مخبردزفولی، رئیس فرهنگستان علوم برگزار شد. 

حجت‌الاسلام سیدسعیدرضا عاملی، رئیس شورای تحول و ارتقای علوم انسانی در این نشست گفت: خداوند، انسان مختاری را خلق کرده که دارای ظرفیت پویایی است و باید به عنوان کاربر با توسعه و تحول همراه باشد. همچنین باید با نگاه تحولی، علوم انسانی را به سطح اجتماعی بکشانیم تا جامعه صلاح و خیر خود بداند که براساس حکمت الهی زندگی کند. 

وی افزود: فناوری، قدرت کنشگری ایجاد می‌کند، اما به کرنش‌گری نیز وامی‌دارد‌. مثلا اپلیکیشن‌هایی که دنبال می‌کند، او را به تبعیت و کرنش‌گری وادار می‌کند. 

عاملی ادامه داد: فناوری، انرژی مضاعفی را وارد زندگی بشر کرده است، اما این بشر با سطح آگاهی جهان اول نمی‌تواند زیست آرام و مؤثری داشته باشد و این فضا نیازمند روش زندگی دیگری است. به وجود آمدن زیست‌بوم جدید، محیط دو فضایی ایجاد کرده است؛ از این رو باید فهم کنیم که بشر نیاز به هم‌سطحی و سازگاری اجتماعی دارد تا تبدیل به داده‌ای شود که کمک‌کننده باشد. 

وی بر لزوم پایان دولت سنتی و آغاز دولت هوشمند و الگوریتمی تأکید کرد و گفت: نمی‌توان جامعه را با دولت سنتی اداره کرد. در زمینه هوش مصنوعی رتبه سوم را دارا هستیم و در نورون‌های عصبی دارای رتبه ششم هستیم، اما رتبه دولت در آمادگی هوش مصنوعی از میان ۱۹۴ کشور ۹۴ است. بنابراین دانشگاه باید به علم الهی نزدیکتر شود تا دولت هوشمند و فاخر داشته باشیم. 

عاملی تصریح کرد: تغییر در ظرفیت شهروند او را از شهروند پذیرشگر به کنشگر تبدیل می‌کند. بنابراین شهروند جدید شهروند متفاوتی است و دولت با این شهروند سروکار دارد و باید بتواند سطح این شهروند و خدماتی که ارائه می‌دهد را تغییر دهد. در این راستا است که انتقال از دولت سنتی به دولت هوشمند اهمیت می‌یابد. 

رئیس شورای تحول و ارتقای علوم انسانی گفت: باید الگوی اسلامی با توجه به زیست بوم فضای مجازی طراحی شود. علوم گوناگون اعم از اجتماعی، انسانی، پزشکی و ... با انسان سروکار دارند، لذا زیرساخت همه آنها علوم انسانی است و تحول علوم انسانی و اجتماعی و هنر به تحول در سایر علوم منجر می‌شود.