به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از هرمزگان، چه زمانی که باران می‌بارد، چه در روزهای گرم تابستان، همیشه همه در پی مکان‌های گرم و ایمن برای درس خواندن و یاد گرفتن هستند. اما آیا تا به حال به کلاس‌هایی که در محیطی غیرمعمول برگزار می‌شوند فکر کرده‌اید؟ در دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، در تاریخ ۷ آذر ۱۴۰۳، گروهی از دانشجویان و استادان تصمیم گرفتند که راهی متفاوت را در پیش گیرند و کلاس درسی را در پارکینگ دانشگاه برگزار کنند؛ مکانی که شاید هرگز تصور نمی‌کردید میزبان جلسات علمی باشد!
ساعت ۱۷، وقتی از جلسه دانشجویی خارج شدم، با صحنه‌ای کاملاً متفاوت روبه‌رو شدم. در سکوی پارکینگ دانشگاه، تعدادی از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و استادانشان با تجهیزات کامل کلاس درس، از پروژکتور و لپ‌تاپ گرفته تا زیراندازهای راحت برای نشستن، در حال بحث و تدریس بودند. با وجود فضای باز، وزش باد و سر و صدای محیط، هیچ‌یک از این عوامل نتوانستند از تمرکز آنها بکاهند.
گروه کوچک دانشجویی به نظر می‌رسید که آنچه را در ذهن داشتند، جدی گرفته‌اند: پتانسیل‌های شغلی و گردشگری بندرعباس. در همان حین، رهگذران کنجکاو، که متوجه تجمع غیرمعمول شده بودند، از هر سو نزدیک می‌شدند و با تعجب می‌پرسیدند:
- «اینجا کلاس درسه؟! چطور شده که تو پارکینگ برگزار میشه؟!»
- «مگه برق رفته؟ اومدین پیک‌نیک؟»
- «آیا ما هم می‌تونیم شرکت کنیم؟»
تعداد افراد در حال اضافه شدن بود. برخی از رهگذران حتی از دور به تماشای تدریس و ارائه‌های علمی پرداختند. در حالی که هوا تاریک‌تر می‌شد و زمان در حال گذر بود، شور و هیجان همچنان در کلاس پر بود. استادان به دقت تدریس می‌کردند و دانشجویان به ارائه‌های خود ادامه می‌دادند. درست در همین لحظه بود که استاد یکی از دروس با لبخندی دلنشین و اعلامی غافلگیرکننده گفت: «باید از همه شما عذرخواهی کنم، همسرم بیمارستانه و قراره فرزند اولمون به دنیا بیاد، پس اگر اجازه بدید، این کلاس رو ترک کنم.»
این اعلام باعث شد که تمام حاضرین به او تبریک گفته و فضای کلاس را پر از انرژی مثبت کنند. یکی از دانشجویان با شوخی گفت: «استاد، به شیرینی راضی نیستم! باید با تور گردشگری بریم قشم!»
و همه به خنده افتادند.
اما در میان این لحظات شاد، چیزی که واقعاً برجسته شد، حس کنجکاوی و نوآوری بود که در دل یک فضای غیرمعمول شکل گرفت. وقتی که در کلاس‌های مرسوم و پشت میزها به تدریس می‌پردازیم، شاید این احساس عادی باشد. اما وقتی همه چیز در محیطی متفاوت و غیرمنتظره شکل می‌گیرد، همه چیز رنگ و بویی متفاوت می‌گیرد. همانطور که من به عنوان یک خبرنگار این کلاس را از نزدیک مشاهده می‌کردم، شگفت‌زده شدم که چگونه یک مکان معمولی می‌تواند به محفلی از یادگیری و تحولات علمی تبدیل شود.
ساعت‌ها گذشت و کلاس به پایان رسید. همه به سرعت شروع به ذخیره اطلاعات در گوشی‌های خود کردند تا محتوای کلاس را با دیگران به اشتراک بگذارند. پارکینگ دانشگاه به سرعت خالی شد، گویی هیچ‌گاه کلاس درسی در آنجا برگزار نشده بود. اما چیزی که باقی ماند، حس متفاوت بودن و نوآوری بود که تا مدت‌ها در ذهن همه ما خواهد ماند.
در پایان، استاد به همه ما یادآوری کرد که: «همه عناصر یک کلاس درس، استاد، دانشجو و ابزارهای لازم است؛ اما این مهم است که در هر مکانی، اگر ایده و نیت درست باشد، می‌توان از آن به عنوان یک محل یادگیری استفاده کرد.»
و این‌گونه بود که یک کلاس درس ساده در پارکینگ دانشگاه، تبدیل به یک تجربه آموزشی متفاوت و پرماجرا شد که نه تنها بر دانشجویان بلکه بر تمام رهگذران و حتی من به عنوان خبرنگار تأثیر گذاشت.
خبرنگار: محمد حسین نظری تختی نژاد
انتهای پیام/