مجید زین‌العابدین از مدیریت بنیاد سینمایی فارابی کنار رفت در حالی که به اذعان رسانه‌ها و اهالی سینما، عملکردی قابل قبول در این حوزه داشت. با کمی تسامح و تساهل می‌شد زین‌الدین را در فارابی نگه داشت و از تجربیات این مدتش که از قضا تجربیات بدی هم نبود، استفاده کرد تا حمایت‌های دولت از سینما خروجی بهتری داشته باشد.
زین‌العابدین در مدت مدیریتش در فارابی، مدیری اهل تعامل با همه نگاه‌ها و سلیقه‌ها بود و ارتباط خوبی هم با رسانه‌ها داشت. زین‌العابدین در طول ۱۷ ماهی که بر مسند مدیریت فارابی نشست با حساسیت بسیار زیادی درباره فیلم‌ها تصمیم می‌گرفت و مدیری اهل مشورت با کارشناسان بود.
او به حمایت از فیلم‌های فاخر عقیده داشت و در این راه از کارگردانان سرشناسی مثل مجید مجیدی بهره می‌گرفت. او در جلسه‌ای توضیح می‌داد که سینمای ایران به فیلم‌هایی مثل «شور عاشقی» که به واقعه کربلا می‌پردازد، نیاز دارد و چنین فیلم‌هایی جزئی از گنجینه سینما می‌شوند.
حمایت از کارگردانان جوان یکی دیگر از دغدغه‌های زین‌العابدین در فارابی بود. در دوره او کارگردان‌هایی مثل قربانعلی طاهری‌فر و روح‌الله تقیانی‌پور اولین فیلم‌های سینمایی‌شان را ساختند و زمینه خوبی جهت ورودشان به فیلمسازی فراهم شد.
زین‌العابدین همچنین حساسیت ویژه‌ای روی سینمای کودک و نوجوان داشت و مدت‌ها قبل از برگزاری جشنواره فیلم و کودک اصفهان، پیگیر برگزاری هر چه بهتر آن بود. او امیدوار بود سینمای کودک و نوجوان با حمایت فارابی تکانی بخورد و از وضعیت منفعل خودش خارج شود. برگزاری آبرومندانه سی‌وششمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان، دغدغه‌های زین‌العابدین در این حوزه را نشان داد.
همچنین این مدیر فرهنگی ابایی از شفاف‌سازی در حوزه تحت مدیریتش نداشت و یکی از اقدامات قابل تحسین در این حوزه را رقم زد. شفاف‌سازی مالی بنیاد فارابی از فیلم‌های تولیدی سه سال اخیر کاری قابل تقدیر در سیستم مدیریت فرهنگی به حساب می‌آید که باید ادامه داشته باشد.