به گزارش قدس آنلاین، «من تماشا کردن آدم‌ها را خیلی دوست دارم از وقتی یادم است یکی از علاقه‌هایم این بوده که یک گوشه بنشینم و آدم‌ها را نگاه کنم، اینکه چطوری راه می‌روند، چطوری می‌خندند، چطوری اخم می‌کنند و وقتی توی فکر فرو می‌روند، چه شکلی می‌شوند. من معاشرت با آدم‌ها را هم خیلی دوست دارم و چند سال پیش این فرصت برایم پیش آمد تا روبروی آدم هایی بنشیم که یک دنیا قصه داشتند و از آنها بپرسم چطور به دنیا نگاه می‌کنند. مدتی این معاشرت ها قطع شد و فکر کردم که قصه تمام شده ولی در واقع قصه داشت مسیرش را عوض می‌کرد و حالا مسیر جدیدی شروع شده. قرار است باز هم با آدم ها حرف بزنم. می‌خواهیم از گذشته ها رد بشویم و به  آینده سرک بکشیم؛ از اکنون... ادامه در دل همین نقطه‌ هایی است که بعد از اکنون می‌آید همین نقطه های کوچک ساده.»

آنچه خواندید صبحت های افتتاحیه سروش صحت در معرفی اولین قسمت برنامه «اکنون...» بود که صبح امروز از فیلیمو پخش شد و هر سه شنبه ساعت 8 صبح میزبان خانه‌های مردم است. برنامه‌ای که حال و هوای «کتاب باز» را دارد و محور آن بر یک گفت و گوی جاندار و شنیدنی، استوار است، چند میان برنامه تماشایی دارد و مقدار زیادی فرصت برای تامل.

بخش اصلی برنامه، گفت‌وگوی سروش صحت با مهمان است. بعد از آن در آیتم «مکث» معرفی کتاب توسط محیا ساعدی انجام می‌شود و در آیتم پایانی «احسان عبدی پور» فیلمساز و نویسنده به صحنه می‌آید تا از تجربه سفرهایش بگوید و فیلمی از سفرنامه‌اش پخش می‌شود که حین پخش فیلم، درباره آن سفر و اتفاقات پیرامونی اش با صحت حرف می‌زند. آنچه درباره عبدی پور اهمیت دارد این است که او فقط قصه‌ها را در کتاب ها و فیلم ها دنبال نمی‌کند، خودش پا در مسیر می‌گذارد تا ببیند و تجربه کند، تا قصه‌ها را پیدا کند و خودش راوی و تولید کننده کننده باشد و نه شنونده و مصرف کننده.

عبدی پور که پیش از این در برنامه «کتاب باز» در یک میز جداگانه میزبان قصه‌ها و روایت‌هایی از زندگی مردم بود، حالا با سفر به نقاط مختلف جهان، مهمان قصه‌های تازه و راوی تجربه‌هایی متفاوت است که رنگ و بوی ماجراجویانه دارد.

* کلاس درسی از آداب معاشرت

اولین مهمان برنامه «اکنون...» علیرضا قربانی، خواننده و موسیقی‌دان سرشناس کشورمان بود، شخصیتی که کمتر روبروی دوربین برای مصاحبه حضور یافته و همین باعث می‌شود تا شخصیتی دست نیافتی و جذاب برای مخاطب داشته باشد، مخاطبی که دوست دارد بیشتر درباره خواننده محبوبش بداند.

سروش صحت که استعدادش را برای ساخت یک معاشرت خوب در «کتاب باز» عیان کرده بود و اصلا حضور او باعث شد تا این برنامه به یکی از برندهای مهم تلویزیون تبدیل شود، همان مسیر درست را در «اکنون» هم دنبال می کند.

گفت و گوی صحت با قربانی، یک کلاس درس از آداب معاشرت بود؛ صحت، بی آنکه قرار باشد در قامت یک مجری جنجالی به زندگی شخصی مهمانش سرک بکشد، با او از شعر، موسیقی و کتاب گفت.  

این برنامه در زمانه ای که گفت و گو کردن را فراموش کردیم، آداب معاشرت را به ما یادآور می‌شود. اینکه در حرفهایمان چه بگوییم تا باعث رشدمان شود. آنقدر گفت و گوهای تلویزیونی به سمت مسائل سطحی و پیش پا افتاده، سوق یافته که چنین برنامه‌ای، گویی در جهانی دیگر ما را با خودِ عمیق و فلسفی مان مواجه می‌کند.

در شرایطی که محتوای فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به بهانه نقاب زدایی و صراحت، بی احترامی و ورود به حریم شخصی را رواج می دهند، ادب و احترام در گفت و گو به محاق رفته است ولی اولین قسمت «اکنون...» بازنمایی از یک گفت و گوی شریف و محترم بود و یادآور این مسئله که وقتی تریبون رسانه‌ها در اختیار آدم‌های فرهنگی و اهل هنر باشد، سفره ادب و اخلاق هم پهن می‌شود.

دکور برنامه با دو صندلی راحتی و یک میز در جوار قفسه‌هایی پر از کتاب و گلدانهایی سرسبز با عطر چای و قهوه، فضای دلنشینی را برای یک گفت و گو صمیمی فراهم کرده است اما آنچه باعث تفاوت «اکنون...» با «کتاب باز» می‌شود، دایره اختیاراتی است که پلتفرم نمایشی به سازندگانش می‌دهد. البته سازندگان برنامه که سابقه طولانی همکاری با سیما را داشتند، آشنا و واقف به خط قرمزهای نمایشی هستند که همین تجربه، عبور از گردنه پر و پیچ خم صدور مجوز نمایش را برایشان آسان تر می کند.

* نتیجه یک  ترکیب برنده

محمدرضا رضاییان که از برنامه‌سازان خلاق تلویزیون است و در دهه 90 حضوری فعال در شبکه‌های سیما داشت، کارگردان سابق «کتاب باز» و سازنده فعلی« اکنون...» است. حالا او در کنار سروش صحت ادامه تجربه موفق کتاب باز را تکرار می‌کند اما دلیل موفقیت برنامه‌ای که سه سال و نیم از توقف پخش آن می‌گذرد و همچنان نامش بر زبانهاست، چیست؟ اگرچه کتاب باز با «امیرحسین صدیق» آغاز به کار کرد اما با «سروش صحت»  تبدیل به یک برند برای شبکه نسیم شد.

برنامه ای که تکثیردهنده حال خوب و حرفهای به درد بخور بود و مثل دیگر برنامه های گفت‌وگو محور تلویزیون به دنبال مچ‌گیری یا ماجراهای شخصی مهمانان نمی‌گشت. آدم‌ها از ته دل حرف می‌زدند و در حرفهایشان احساس امنیت می‌کردند حالا همین حال خوب در «اکنون» ادامه دارد.

جنس حرفهایی که در این برنامه زده می‌شود در روزگار شیوع شبکه‌های اجتماعی، کمتر به گوش می‌رسد. در جهانی که تنهایی آدم‌ها وسیع‌تر شده، معاشرت‌ها به اختلافات دامن می‌زند و زبان به سرچشمه سوء تفاهم‌ها تبدیل شده اما در این برنامه، گپ زدن آدم‌ها با هم باعث رشد، تفکر و دگرگونی احوال‌شان می‌شود. به قول علیرضا قربانی، کلام خوب، اثر روحانی دارد و ما را از جهان مادی جدا می‌کند.

در این برنامه، درباره شأن و اثر «کلمات» حرف زده می‌شود و مخاطب به مکث  تامل در خوانده‌ها و شنیده‌ها در جهان عجول امروز، دعوت می‌شود و در جاده اندیشه ورزی می افتد؛ همان مسیری که صحت و دوستانش آن را در «کتاب باز» باز کردند، سنگلاخ‌های مسیرتازه را کنار زدند و زمانی که مسیر هموار و پرتردد شد، مدیران تلویزیون، مسدودش کردند اما سازندگان برنامه از فرعی شبکه نمایش خانگی، راه دیگری به جاده اصلی کشیدند، راهی که اتفاقا به دلیل موانع کمتر، هموارتر و تماشایی‌تر است. آنچه برای تلویزیون و مدیرانش باقی ماند، یک فرعی بسته است که تلاشی برای بازکردنش نکردند درحالی‌که مسیر آگاهی و دانایی، راه خودش را از جای دیگری پیدا کرد.