خروج بانک‌ها از بنگاهداری مسئله‌ای که بار‌ها و بار‌ها بر آن تاکید شده و بسیاری از کارشناسان معتقدند این عدم خروج از بنگاهداری می‌تواند آسیب‌های زیادی به چرخه اقتصادی کشور وارد.
بنگاهداری که پیش از این رهبر معظم انقلاب در شهریور سال ۹۷ است در رابطه با آن فرموده‌اند: بانک‌ها غلط می‌کنند با پول مردم برای خودشان امکانات درست کنند و بنگاهداری کنند.
امسال باید آخرین سال بنگاهداری بانک‌ها باشد
حالا به تازگی هم وزیر امور اقتصاد و دارایی عبدالناصر همتی در خصوص بنگاهداری اظهار کرده است: امسال باید آخرین سال بنگاهداری بانک‌ها باشد و از سال آینده به شدت پیگیر این قضیه خواهم بود. باید این دوران تمام شود. برای بانک‌های دولتی اینکار را می‌کنم برای خصوصی‌ها هم بانک مرکزی باید فورس قانونی بگذارد و جلوی بنگاه داری را بگیرند وظرف دو سال بنگاه داری جمع شود.
وزیر اقتصاد و امور دارایی در ادامه می‌گوید: بانک‌ها از مقاومت در مقابل از دست دادن بنگاهداری خارج شوند. ما نمی‌گوییم بانک‌ها بنگاه‌سازی نکنند. یکی از مهم‌ترین هدف‌های ما تبدیل بنگاهداری به بنگاه سازی است.
بانک تجاری به هیچ وجه نباید بنگاه داری کنند
تاکید بر خروج بانک‌ها از بنگاهداری که محمدرضا فرزین رئیس‌کل بانک مرکزی با اشاره به آن اظهار کرد: موضوع خروج از بنگاهداری را حتما در بانک مرکزی اجرا خواهیم کرد. بانک تجاری به هیچ وجه نباید بنگاه داری کنند، بانک قرض الحسنه نباید بنگاهداری کند.
بنگاه‌سازی مشارکت در تولید را عملیاتی می‌کند
بنگاهداری بانک‌ها و بنگاه‌سازی دو مفهوم متفاوت از یکدیگر هستند؛ در این راستا حجت‌الله فرزانی کارشناس امور اقتصادی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان گفت بیان کرد: به سبب برخی شرایط یک سری شرکت‌داری‌ها و بنگاه‌ها به بانک‌ها رسید و بعد‌ها دیگر بانک‌ها این روند را ادامه دادند و حاضر به واگذاری این بنگاه‌ها و شرکت‌ها نشدند بنگاهداری بانک‌ها که مورد مذمت قرار گرفت و قانون‌گذار در قانون رفع موانع تولید در ماده ۱۶ و ۱۷ بانک‌ها را الزام به واگذاری این بنگاه‌ها کرد، اما در بنگاه‌سازی نکته‌ای که مطرح است مشارکت بانک‌ها در طرح‌ها و پروژه‌های پیشران ملی است تا آن پروژه‌ها از این مسیر و به کمک بخش خصوصی بتوانند تامین مالی کنند به‌عبارتی بنگاه‌سازی مشارکت در تولید را عملیاتی می‌کند.
در ادامه هم محمد امینی رعیا کارشناس اقتصادی در گفتگو با رسانه‌ها مسیر اقتصاد اظهار کرده بود: در اقتصادی که ظرفیت‌های خالی جدی دارد و سرمایه‌گذاری مختل شده، حتما سرمایه‌گذاری بانک‌ها به تسهیلات دهی اولویت دارد. برای حاکمیت نیز تمرکز منابع در حوزه‌های پیشران اقتصاد اولویت دارد و می‌تواند از ظرفیت سرمایه‌گذاری بانک‌ها در این جهت استفاده نماید؛ بنابراین سرمایه‌گذاری بانک‌ها اولا باید در پروژه‌های ملی باشد و دیگر اینکه باعث ایجاد انحصار نشود و بانک‌ها در یک فرآیند مشخص بنگاه سازی کنند و بعد از مدتی از آن خارج شوند.
این کارشناس اقتصادی ضمن اشاره به تجربیات سایر کشور‌ها در استفاده از ظرفیت بانک‌ها برای بنگاه سازی گفت: به طور مثال کره جنوبی در دهه ۶۰ حوزه‌های مدنظر و پیشران را مشخص کرد و بانک‌ها را ملزم نمود که بخش قابل توجهی از منابع خود را در این بخش‌ها تخصیص دهند. بانک‌ها باید به انتخاب خودشان در پروژه‌ها سرمایه‌گذاری کنند و بعد از مدتی با استراتژی خروج، الزاما از بنگاه خارج شوند.
در ادامه هم حجت‌الله فرزانی در خصوص نمونه‌هایی از بنگاهداری و بنگاه‌سازی اظهار کرد: بسیاری از شرکت‌های تابعه بانک‌ها نمونه‌ای از بنگاهداری است که موارد متعدد را می‌توان در این راستا نام برد و بعضا در صورت‌های مالی بانک‌ها مشاهده کرد البته تنها به این موارد هم ختم نمی‌شود؛ در بحث بنگاه‌سازی هم این موضوع مطرح است که معمولا اعطای منابع بانک‌ها از طریق عقود اسلامی صورت می‌گیرد در این زمینه عقد اسلامی مشارکت مدنی بسیار مشابهت زیادی دارد یعنی این که بانک‌ها از طریق این عقد مشارکت می‌توانند در بحث بنگاه‌سازی فعالیت داشته باشند.
بانک‌ها باید از بنگاهداری عبور کنند
در نهایت هم غیبی‌پور کارشناس اقتصادی در خصوص اهمیت بنگاه‌سازی و عبور از بنگاهداری در گفتگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان می‌گوید: اگر بتوانیم از بنگاهداری در نظام بانکی کشور عبور کنیم و به بنگاه‌سازی اساسی و اصولی برسیم قطعاً می‌توانیم به رشد تولید و فعالیت‌های اقتصادی کشور کمک قابل توجهی کنیم و از بروز تشدید برخی آسیب‌های جدی از جمله ناترازی بانک‌ها جلوگیری کنیم؛ بانک‌ها باید از بنگاهداری عبور کنند بنگاهداری که حاصل آن تاکنون ناترازی و گرفتن توان بخش تولیدی کشور بوده است.
بنابر وعده وزیر اقتصاد، حالا امسال باید آخرین سال بنگاهداری بانک‌ها باشد و بانک باید به سمت یکی از مهم‌ترین هدف‌ها یعنی تبدیل بنگاهداری به بنگاه سازی روند؛ بحثی به گفته کارشناسان می‌تواند برای بخش تولیدی و اقتصادی کشور ضروری و حائز اهمیت باشد.