شناسهٔ خبر: 69732725 - سرویس گوناگون
نسخه قابل چاپ منبع: ایتنا | لینک خبر

احتمال ژنتیکی بودن علاقه به شیرینی‌جات

اگر همیشه عاشق شکر یا خوراکی‌های شیرین بوده‌اید، شاید دلیل آن ژنتیکی و در دی‌ان‌ای شما باشد.

صاحب‌خبر -
یک گروه از محققان بین‌المللی می‌گویند یک تغییر ژنتیکی در توانایی ما برای هضم برخی قندها ممکن است بر میزان علاقه ما به مصرف خوراکی‌های شیرین تاثیر بگذارد.

دانشمندان به ژن «ساکاراز ایزومالتاز» یا «سی‌آی» (SI) اشاره می‌کنند؛ ژنی که در تجزیه ساکروز (همان قند معمولی) و مالتوز (یک ترکیب کمتر شیرین که در برخی غلات یافت می‌شود) به قندهای ساده برای جذب در روده کوچک، نقش مهمی ایفا می‌کند.

به گزارش نیویورک‌پست، جهش‌ها در ژن سی‌آی می‌توانند هضم ساکروز و مالتوز را دشوار کنند. افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) نسبت به افراد سالم تعداد بیشتری از انواع معیوب ژن اس‌آی دارند.

​​حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بزرگسالان آمریکایی به سندروم روده تحریک‌پذیر مبتلا هستند که با علائم گرفتگی، نفخ، احساس پُری یا سوزش معده مشخص می‌شود و اغلب با اسهال یا یبوست همراه است. 

محققان این مطالعه، رژیم غذایی موش‌هایی را که ژن اس‌آی نداشتند، بررسی کردند و متوجه شدند که تمایل و علاقه به مصرف ساکاروز در این حیوانات به‌سرعت کاهش یافت. سپس این فرضیه را روی شش هزار نفر در گرینلند و ۱۳۵ هزار نفر از ساکنان بریتانیا آزمایش کردند.  

نتایج این پژوهش که روز سه‌شنبه در مجله «گوارش» (Gastroenterology) منتشر شد، نشان داد افرادی در گرینلند که اصلا نمی‌توانستند ساکروز را هضم کنند، به‌طور قابل‌توجهی غذاهای غنی از ساکروز کمتری مصرف می‌کردند. در حالی که افراد بریتانیایی با ژن اس‌آی نیمه‌فعال به غذاهای سرشار از ساکروز تمایل کمتری داشتند.

پیتر آلدیس، سرپرست این مطالعه از دانشگاه ناتینگهام در بریتانیا می‌گوید: «این یافته‌ها نشان می‌دهند تغییرات ژنتیکی مرتبط با توانایی بدن در هضم ساکروز می‌تواند هم بر مقدار مصرف غذاهای دارای ساکروز و هم بر علاقه ما به این نوع غذاها تاثیر بگذارد. علاوه بر این، با شناخت این تغییرات ژنتیکی می‌توان ژن اس‌آی را به عنوان هدفی برای مداخلات احتمالی انتخاب کرد تا از طریق آن، مصرف ساکروز را در سطح یک جمعیت به‌صورت انتخابی کاهش داد.»

آلدیس امیدوار است کار تیمش روی ژن اس‌آی به کاهش مصرف ساکاروز در جهان کمک کند. 

به گفته محققان، شناخت سازوکارهایی در بدن که می‌توانند میل به شکر و مصرف آن را کاهش دهند، یک حوزه نوآورانه و هیجان‌انگیز است و می‌تواند در آینده به کاهش بسیاری از بیماری‌ها کمک کند.

مصرف مقدار زیاد شکر می‌تواند به سلول‌ها آسیب زند و باعث التهاب مزمن شود که چاقی، بیماری‌های قلبی، دیابت، بیماری‌های کبدی و سرطان را به همراه خواهد داشت. مصرف مواد غذایی حاوی شکر زیاد مانند نوشابه، آبمیوه‌ و غذاهای فراوری‌شده و فست‌فود خطر ابتلا به چاقی و دیابت را به‌شدت افزایش می‌دهد. 

توصیه انجمن قلب آمریکا برای مصرف شکر کمتر از ۹ قاشق چایخوری (۳۶ گرم یا ۱۵۰ کالری) در روز برای مردان و کمتر از شش قاشق چایخوری (۲۵ گرم یا ۱۰۰ کالری) در روز برای زنان است.