درمان‌های بیش از حد سرطان پروستات در ایالات متحده در میان مردانی که پیش‌بینی می‌شود طول عمر محدودی داشته باشند، در حال افزایش است، طبق گزارشی از یک مطالعه جدید، مراحل درمانی مانند پرتودرمانی و جراحی پروستات به طور فزاینده‌ای در این مردان به کار می‌رود، در حالی که این درمان‌ها عوارضی مانند بی‌اختیاری ادرار و اختلال نعوظ را ایجاد می‌کنند، بدون آنکه سال‌های بیشتری به عمر آنها بیفزاید.
به گزارش انتخاب به نقل از هلث دی؛ محققان دریافتند که دو سوم مردان مبتلا به سرطان پروستات با ریسک متوسط و نزدیک به نیمی از مردان مبتلا به سرطان پروستات با ریسک بالا، درمان‌هایی دریافت می‌کنند که معمولاً هم مضر است و هم بی‌فایده.
دکتر تیموتی داسکیویچ، محقق اصلی این مطالعه و مدیر تحقیقات سرطان شناسی اورولوژی در مرکز پزشکی سیدارز-سینای در لس آنجلس، گفت: “ما این الگو را تعجب‌آور یافتیم.”
وی افزود: “بیماران مبتلا به سرطان پروستات با پیش‌بینی طول عمر کمتر از پنج یا ده سال، تحت درمان‌هایی قرار می‌گیرند که ممکن است تا ده سال زمان ببرد تا اثرات قابل توجهی در بهبود شانس بقای آنها در برابر سرطان ایجاد کند، با وجود اینکه دستورالعمل‌ها توصیه به اجتناب از چنین درمان‌هایی دارند.”
این روند برخلاف تلاش‌هایی است که به سمت “نظارت فعال” سرطان پروستات در مردانی که درمان می‌تواند به طور غیرضروری کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار دهد، پیش می‌رود.
این رویکرد برای همه بیماران مبتلا به سرطان پروستات که احتمال دارد از علت دیگری بمیرند، توصیه می‌شود، چه برای مردانی که سرطان آنها با ریسک پایین و رشد کند است و چه برای آنهایی که سرطان پیشرفته‌تری دارند اما تنها چند سال از زندگی آنها باقی مانده است.
داسکیویچ گفت: “استفاده از نظارت فعال در 15 سال گذشته برای مردان مبتلا به سرطان پروستات با ریسک پایین افزایش یافته و اکنون رایج‌ترین درمان برای این مردان است.” وی افزود: “این رویکرد به این بیماران اجازه می‌دهد تا از خطرات بی‌اختیاری ادراری، اختلال نعوظ و دیگر عوارض احتمالی جراحی و پرتودرمانی اجتناب کنند.”
برای این مطالعه، محققان داده‌های پزشکی تقریبا 244,000 مرد مبتلا به سرطان پروستات که در بیمارستان‌های VA بین سال‌های 2000 تا 2019 تشخیص داده شده بودند را تحلیل کردند.
نتایج نشان داد که درمان با پرتودرمانی یا جراحی برای مردان مبتلا به سرطان پروستات با ریسک پایین از 37 درصد به 15 درصد در این دوره کاهش یافته است، همانطور که توصیه شده است.
با این حال، درمان برای سرطان پروستات با ریسک متوسط از 38 درصد به 60 درصد افزایش یافته است.
و در مردانی با پیش‌بینی طول عمر کمتر از پنج سال، درمان برای سرطان پروستات با ریسک بالا از 17 درصد به 47 درصد افزایش یافته است.
پرتودرمانی به طور شایع‌تری در درمان‌های غیرضروری سرطان پروستات استفاده می‌شود و 80 درصد مواقع این درمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
محققان دریافتند که استفاده از پرتودرمانی در میان مردانی که پیش‌بینی می‌شود کمتر از پنج سال زندگی کنند، از 16 درصد به 39 درصد افزایش یافته است.
این مطالعه جدید در 11 نوامبر در مجله JAMA Internal Medicine منتشر شد.
برای جلوگیری از درمان بیش از حد، داسکیویچ و تیمش یک روش “سه‌گانه” برای بحث درباره پیش‌آگهی سرطان پروستات با بیماران پیشنهاد کرده‌اند.
در این روش، پزشک احتمال مرگ از سرطان را با درمان در برابر بدون درمان، با توجه به طول عمر فرد، توضیح می‌دهد.
داسکیویچ گفت: “هدف ما این است که پزشکان را تشویق کنیم تا طول عمر را به بخشی از بحث درباره بهترین گزینه‌های درمانی تبدیل کنند، تا بیماران مبتلا به سرطان پروستات با پیش‌بینی طول عمر محدود، بتوانند تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند.”
وی افزود: “ممکن است یک بیمار با داشتن این داده‌ها تصمیم بگیرد که علیرغم احتمال کم فایده بودن، به درمان جراحی یا پرتودرمانی ادامه دهد. بیمار دیگر ممکن است مسیر متفاوتی را انتخاب کند.”
داسکیویچ در پایان گفت: “هر فرد متفاوت است و آمارهای متوسط درباره طول عمر، اثربخشی درمان و ریسک سرطان نمی‌توانند نتایج را با قطعیت پیش‌بینی کنند. اما بیماران باید این فرصت را داشته باشند که با بهترین اطلاعات ممکن، تصمیمات آگاهانه بگیرند.”