«سال گربه» توانسته بدون اتکا به قلاب‌های شاذ جنسی و یا هجوگرایی و با شوخی‌های موقعیت به اندازه و درست و با بازی خوب و روان بهرام افشاری از مخاطبش خنده سالم و بجایی بگیرد.
به گزارش فیلم‌نت نیوز، در سال‌های اخیر، خیلی باب شده که سینماگران به سمت ژانر کمدی روی آورده‌اند و این روی آوری بازخوردهای مثبت و منفی زیادی داشته و از یکسو گیشه پر پولی را برای سازنده به ارمغان آورده است. که به همین جهت سودآوری و فروش بالا تعدد چنین آثاری، دارد سایه سیاهی بر تنوع ژانری سینمای ایران می‌اندازد. در این میان اما کمتر از انگشتان دست اثری وجود دارد که بتواند به ژانر متعهد باشد و استاندارهای آن را در حداقل‌ترین حالت ممکن رعایت کند.
خیلی از آثار کمدی چند سال اخیر دست به دامن نوستالژی بازی و رجوع به فضاسازی‌های دهه پنجاه و شصت شده که خیلی از شوخی‌ها و موقعیت‌های آن در شرایط فعلی ممنوعیت دارد و اگر قصه بروز رسانی شود به احتمال زیاد با ممیزی همراه خواهند شد، از این رو سازندگان با اتکا به آن نوشتالژی سعی می‌کنند یک ساختار شکنی نرم داشته و مخاطب را با چنین گزاره‌هایی گیر بیاندازند.
یکسری آثار انگشت شمار هم هستند که با بردن داستان به سمت فانتزی و یا رئالیسم جادویی موقعیت مد نظرشان را با قلاب تخیل و فانتزی به ذهن بیننده انداخته و حرفشان را می‌زنند. عمده همه این آثار چه مدل نوستالژی آن و چه فانتزی، بر روی موج شوخی‌های جنسی سوار شده و سعی می‌کنند به این قیمت از مخاطب خنده گرفته و جذاب باشند که خب به ابتذال تبدیل می‌شوند.
«سال گربه» که به تازگی در بخش سینما آنلاین فیلم نت اکران شده یکی از فیلم‌های کمدی فانتزی چندسال اخیر است که جدای از بررسی تکنیکی و فنی آن، توانسته بدون اتکا به قلاب‌های شاذ جنسی و یا هجوگرایی و با شوخی‌های موقعیت به اندازه و درست و با بازی خوب و روان بهرام افشاری از مخاطبش خنده سالم و بجایی بگیرد و بدون چنداندازی به هر اهرم سخیف دیگری، قصه‌اش را روان بگوید.
«سال گربه» دوگانه شانس/ نحسی را مطرح می‌کند و به پایه خرافی- واقعیت بودن آن در قالب یک داستان فانتزی می‌پردازد و به نوعی می‌خواهد بگوید طالع‌بینی و خیلی از مواردی که در خصوص ماه و سال تولد مطرح می‌شود یک باور غلطی بیش نیست و همسویی حوادث با تلقین این باورها چنین خرافاتی را شکل می‌دهد. که همین خط روایی دستمایه چند وضعیت و موقعیت کمیک برای شخصیت اصلی فیلم شده که چون متولد سال گربه است، در حوادث به خودش هیچی نمی‌شود، اما جان بقیه با توجه به نوع تعامل و تنشی که با او دارند گرفته می‌شود و یا اتفاق بدی برایشان می‌افتد.
مشکل بزرگ «سال گربه» همانند خیلی دیگر از آثار با هر نوع ژانری در سینمای ایران، روایت است. سازنده ایده دارد، سعی می‌کند بر پایه تماتیک معنایی پیش برود، اما به علت تمرکز بر چند موقعیت دیالوگی و حادثه‌ای خنده‌دار، خط متوالی مفهوم را گم می‌کند و نمی تواند روایت منسجمی از موضوع خود داشته باشد.
فیلم خوب خنده می‌گیرد و بازی‌ها روان است، دکوپاژ، میزانسن، طراحی صحنه و کارگردانی بدک نیست و حرف اضافه و شلوغ بازی ندارد، اما همانند باقی آثار سینمای ایران، نتوانسته صددرصد به ژانر متعهد بماند و در مدیوم و فرمت آن اوج و ثبات و فرود داشته باشد. مثلا اینکه چرا با همین تصور خاص بودن بخاطر تولد در سال گربه و همزمانی هر چندسال یکبار آن، و همزمانی حوادث و اتفاقات آن ، در فلش‌بک‌ها مفهومی‌تر از رخدادهای حال آن است و حوادث در حال، با یک گسستگی روایی همراه شده است که جذابیت پیوستگی در قصه را گرفته است . این فیلم یک کمدی فانتزی معمولی و متوسط به بالایی است که تلاش کرده یک طنز سالم و روان را ارائه کند ولی در نهایت، گربه‌ای است که دلش می‌خواسته شیر باشد.
مسعود کارگر کارشناس و منتقد سینما
فیلم سینمایی سال گربه را در سینما آنلاین فیلم نت تماشا کنید