به گزارش ایکنا، نشست خبری یازدهمین دوره کنگره بینالمللی «زخم و ترمیم بافت یارا» یکشنبه ۲۰ آبانماه با حضور سیدمهدی طبایی، دبیر کنگره؛ پروین منصوری، دبیر علمی بخش بالینی؛ منصور جمالی زواره، دبیر علمی بخش علوم پایه و محسن فاتح، دبیر اجرایی کنگره برگزار شد.
طبایی در این نشست با اشاره به ابتکار جهاددانشگاهی و پژوهشکده ترمیم زخم و ترمیم بافت یارا گفت: این کنگره در رابطه با زخمهای مختلفی است که از چالشهای مهم سلامت بشر در دنیا محسوب میشود. زخمها علاوه بر ایجاد ناتوانیهای مختلف، آثار زیانباری را برای سیستم بهداشت و درمان، خانوادهها و جامعه دارد. در واقع ا زخمهای مزمن زخمهایی هستند که بیش از ۶ هفته از درمان آنها گذشته باشد و بهبود نیابد که زخم دیابت از جمله این زخمهاست. شیوع دیابت در دنیا ۶ و نیم درصد است و سالانه ۲۶ میلیون نفر به تعداد دیابتیها افزوده میشود و در حال حاضر ۴۶۰ میلیون نفر در دنیا مبتلا به دیابت هستند.
وی با بیان اینکه بعد از کشورهای چین و هند، سومین کشور دیابتی هستیم، افزود: از ۴ فرد مبتلا به دیابت، سه نفر مبتلا به زخم و از ۴ نفر، یک نفر دچار قطع اندام میشود که خسارتهای زیانباری را به همراه دارد. شیوع قطع عضو در افراد فعال خانواده (مثل مردان) بیشتر بوده و خانواده را با چالشهای اقتصادی عدیدهای مواجه میکند.
طبایی ادامه داد: سالانه ۴۵ میلیون نفر در دنیا درگیر زخم دیابتی هستند و افرادی که دچار زخم پای دیابتی میشوند، ۳۰ درصد مرگ و میر بیشتری دارند که این میزان از بسیاری از سرطانهای شایع بیشتر است؛ بنابراین ضروری است به این زخمها توجه ویژهای شود.
وی با اشاره به عوامل خطر در ایجاد زخم بیان کرد: یکی از این عوامل بعد از دیابت، چاقی است که گریبانگیر جوامع بیشتری است و ایران به عنوان ششمین کشور چاق دنیا به شمار میرود که همین مسئله آنها را مستعد زخمهای مزمن میکند. سومین عامل پیری است که کشورمان را به دلیل نزدیک شدن به پیری جمعیت تهدید میکند و میتواند انواع بیماریهای مزمن از جمله دیابت را تشدید کند؛ چراکه ۲۸ درصد از افراد بالای ۶۰ سال مستعد دیابت هستند. زخمهای وریدی عامل دیگری است که بیشترین آمار در این زمینه در دنیا مربوط به کشور امریکاست و سالانه ۲۵ میلیارد دلار برای درمان این زخمها هزینه میشود.
دبیر کنگره «زخم و ترمیم بافت یارا» گفت: براساس آنچه گفت شد، سازمانهای سیاستگذار در این زمینه باید توجه بیشتری به این حوزه داشته باشند و شبکههای درمان زخم ایجاد شود تا بتوانیم مسائل این حوزه را حل کنیم.
وی در ادامه این نشست در پاسخ به سؤال خبرنگار ایکنا مبنی بر اینکه چرا آمارهای دقیقی که مربوط به کشورمان باشد در این زمینه وجود ندارد، بیان کرد: بخشی از مشکلات ما در رابطه با عدم ثبت اطلاعات بیماریها در پرونده الکترونیک سلامت برای ایرانیان است که باید تشکیل شود، اما هنوز نتوانستهایم به نتایج معقولی در این زمینه برسیم و ثبت بیماریها به عنوان یک اصل، در همه کشورها پذیرفته شده است، اما در کشور ما این طور نیست. هر چند گاهی برای بیماریهای خاص این ثبتها انجام میشود، اما درباره دیابت یا زخمهای مزمن، آمار بهروز و رسمی نداریم. آخرین آمار وزارت بهداشت از جمعیت دیابت در کشورمان، ۹.۶ درصد جمعیت را شامل میشود که این رقم براساس آمارهای جهانی یا برخی تخمین زده شده است.
طبایی ادامه داد: برخی تحقیقات داخلی در تعدادی از شهرها و استانها انجام شده است که آنها را به کل کشور، تعمیم دادیم. اما به هر حال نیاز است که سیستم ثبت یکپارچه اطلاعات بیماران را داشته باشیم که به نظر میرسد این کار باید از خانههای بهداشت در روستاها و مراکز درمانی در شهرهای کوچک آغاز شود و این آمارها ثبت شود.
دستیابی به جهان بدون زخم
پروین منصوری، دبیر علمی کنگره در ادامه گفت: این دوره از کنگره ۳۰ آبان در تالار ابوریحان دانشگاه شهید بهشتی تهران آغاز میشود و تا دوم آذرماه ادامه خواهد داشت. ۲۵۰ مقاله به دبیرخانه رسیده که ۱۶ مقاله برتر ارائه خواهد شد و ۱۴۴ مقاله نیز در پوستر منتشر میشوند. مقالاتی که ارسال شده از کشورهای استرالیا، امریکا، آفریقای جنوبی، عراق، ترکیه، روسیه و ... بوده و تعدادی از آنها نیز ارائه خواهند شد.
وی افزود: این مقالات امتیاز ویژهای از سوی اداره بازآموزی وزارت بهداشت نیز خواهد داشت که ۱۵ امتیاز برای متخصصان پوست، متخصصان و فوق تخصصان جراحی پلاستیک و ترمیم و سوختگی، جراحان عمومی و متخصصان عفونی؛ ۱۰.۵ امتیاز بازآموزی برای فوق تخصصان جراحی عروق، متخصصان آسیبشناسی و متخصصان بیماریهای داخلی و طب سالمندی و متخصصان بیماریهای قلب و عروق و کارشناسی ارشد و دکترای پرستاری؛ ۷.۵ امتیاز بازآموزی برای کارشناسی پرستاری، دکترای فیزیوتراپی، متخصصان پزشکی فیزیکی و توانبخشی و متخصصان روانپزشکی و برای ۴.۵ امتیاز بازآموزی برای متخصصان پرتودرمانی، دکترای علوم تغذیه، دکترای بیوشیمی و دکترای سالمندشناسی و کارشناسی ارشد زیست سلولی مولکولی اعطا خواهد شد.
منصوری ادامه داد در این کنگره، ۱۳ پنل اجرا خواهد شد که اولین پنل، شامل سخنرانان کلیدی است که به راهکارهایی برای دستیابی به دنیای بدون زخم خواهند پرداخت. همچنین زخم و سرطان، بیوفیلم، مراقبتهای پرستاری، بازتوانی، زخم و پانسمانها، لیزر و استفاده از نور در درمان زخم، سب بازساختی با سلول درمانی، جنبههای درماتولوژی در ترمیم زخم از جمله موضوعاتی است که در پنلهای دیگر به آنها پرداخته میشود. در واقع در مجموع در این کنگره، ۶۷ نفر از اساتید دانشگاه و محققان جوان سخنرانی میکنند.
وی تصریح کرد: زخمهای ناشی از جراحی زیبایی و صدمات سوختگی را نیز نباید فراموش کرد؛ چراکه در حال افزایش است و امیدواریم روزی بتوانیم به رسالت خود در راستای رسیدن به جهان بدون زخم دست یابیم.
جمالی زواره، دبیر علمی بخش علوم پایه کنگره نیز به زخمهای روح و روان اشاره کرد و گفت: این زخمها دیده نمیشوند، اما میتواند زندگی افراد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. همچنین زخمهایی همچون، زخم تتو و خالکوبی در جوانان در حال افزایش است یا زخمهایی که در هیچ آمار و مراکز درمانی ثبت نمیشوند و آن زخم انگشتان قالیبافان و یا دستان کارگران ساختمانی است؛ که باید مورد توجه قرار گیرد.
وی افزود: زخم جراحیهای زیبایی نیز در حال افزایش است، جراحیهایی که اصلاً ضروری نیستند و رسانهها در این راستا وظیفه دارند، آگاهیبخشی کنند تا فرهنگ جامعه اصلاح شود.
برپایی نمایشگاه در حاشیه کنگره زخم
محسن فاتح، دبیر اجرایی کنگره نیز از برپایی نمایشگاه همزمان با برگزاری کنگره خبر داد و گفت: این نمایشگاه در فضای حدود ۱۱۰۰ متری برپا میشود و در اختیار ۴۰ شرکت فعال در حوزه زخم و ترمیم بافت قرار دارد که آخرین دستاوردهای خود در این زمینه را ارائه خواهند کرد. علاوه بر این ۱۱ کارگاه تخصصی نیز برگزار میشود که تعدادی از کارگاهها مربوط به شرکتهایی است که به معرفی فعالیتهای خود میپردازند.
وی یادآور شد: وقتی صحبت از زخم میکنیم، آنچه میتواند توسعه یابد، اطلاع و آگاهی نسبت به خدمات این حوزه و همچنین توجه به پیشگیری و درمان زخمهای مزمن است. تعدادی لز زخمها به دلیل سبک زندگی و تغییر الگوها به وجود آمده است که رسانهها میتوانند در این زمینه نقش مهمی ایفا کنند تا بتوانیم با تغییر رفتار و الگوها، وقوع بیماری و عوارض ناشی از آن را به تأخیر بیندازیم. در این راستا ضروری است مسئولان، امکانات مورد نیاز را توسعه دهند و همچنین توسعه عادلانه این امکانات در کشور فراهم شود.
انتهای پیام