مصطفی پوردهقان درباره وزرای احتمالی کابینه چهاردهم از سوی رئیس جمهور گفت: اگر هدف دولت بر این باشد که همه راضی نگه‌دارد؛ معمولا تجربه نشان داده است «همه را راضی نگه داشتن، نهایتش همه را ناراضی کردن است» ولی اگر هدف تخصص‌گرایی باشد؛ حال افراد می‌خواهند هر گرایشی داشته باشند، زن باشد یا مرد، سنی یا شیعه، چپ یا راست همه هم روی او قسم می‌خورند. برداشت من از این دولت این نیست که یک دولت سهامی شد.

نماینده اردکان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اگر آقای لاریجانی یک عده از افراد را بدهند، آقای قالیباف یک عده از افراد را بدهد، اعتدالیون یک عده را بدهند، آقای ظریف و خاتمی هم یک عده را بدهند، چگونه قرار است این افراد را کنار هم بچسبانند تا باهم کار کنند؟

وی بیان کرد: وفاق ملی یعنی حرفی که خود آقای پزشکیان گفتند. تخصص را بگذاریم وسط خارج از آن فکر نکنیم که چپ است یا راست، زن است یا مرد.

پوردهقان ادامه داد: نکته بعدی این است که همچنان دهه‌های ۳۰ و ۴۰ قرار است مملکت را اداره کنند. پس دهه ۵۰ و ۶۰ کجا رفتند؟ ما به مردم قول دادیم.

وی گفت: وزیر باید، وزیر آقای پزشکیان باشد. وزیری که وزیر دولت سایه و فلان رفیق، فلان استان و فلان حزب باشد چشمش به دهان رئیس جمهور نیست و تبعیت ندارد. وزیر هم گذاشته شود نمی‌شود بعد یکسال جابه‌جا کرد باید چندین سال کار کند، اما در هر صورت باید زمان بگذرد تا ببینیم خروجی کار چه می‌شود.