به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام و‌المسلمین علی رجبی؛ حافظ کل قرآن کریم و مدرس تدبر در قرآن در جدیدترین اینفوگرافی قرآنی خود با نام «راه برخورد با گل‌های زندگی» که به مناسبت 15 ذی‌الحجه، سالروز ولادت امام علی‌النقی هادی(ع) منتشر شده است، با اشاره به نقلی از یکی از یاران آن حضرت به نام اباهاشم، روایتی را از نحوه رفتار و برخورد آن امام همام با فرزندان و کودکان تعریف می‌کند. رفتار و برخوردی که منطبق با سیره نبوی و حاوی نکات مهم تربیتی و اخلاقی است؛ در این شیوه تربیتی، کودکان به مثابه گل‌ها و ثمرات با طراوت باغ زندگی محسوب شده همچنانکه از نبی مکرم اسلام نقل است که بیان فرمودند: فرزند صالح گلی است از گل‌های بهشت که همانند آنها باید در نگهداری و پرورش درست آنها به منظور حفظ همان طراوات، شادابی‌شان کوشا باشیم. در این سیر تربیتی البته استفاده و بهره‌مندی از برخی آموزه‌های قرآنی و فراهم آمدن زمینه برای قرابت کودکان با نوع زندگی خداپسندانه، یک فرض مهم و ویژه است، متن روایت ذکر شده در این اینفوگرافی به شرح زیر است:
به خدمت امام هادی(ع) رسیدم، یکی از کودکانش آمد و گلی به ایشان داد، حضرت آن را بوسید و بر چشم نهاد، سپس به من داد و فرمود: ای اباهاشم! هرکس گلی یا شاخه‌ای از ریحان بگیرد و آن را ببوسد و بر چشم نهد، سپس بر پیامبر و خاندان او درود فرستد، خداوند به شمار ریگ‌های کوه عالج برایش حسنه می‌نویسد و به شمار آن گناهانش را پاک می‌کند.[الکافی]
پیامی که از این حدیث دریافت میشود، کمّ و کیف چگونگی نحوه برخورد ما با گل‌های زندگی‌هایمان است؟ همان گل‌هایی که از خداوند بارها این گونه درخواست می‌کنیم «... رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا»(فرقان/74)، در احادیث امامان(ع) از همسر و فرزندان بارها به ریحانه تعبیر شده است: «... فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَيْحَانَةٌ، لَيْسَتْ بِقَهْرَمَانَة ...»[ نامه 31 نهجالبلاغه] و نیز «إنَّ الوَلَدَ الصّالِحَ رَيحانَةٌ مِن رَياحينِ الجَنَّة»[من لایحضره].
«رَیحَانه» از رَوح و به معنی گُل تازه خوشبو است؛ حال کیست که نداند آنچه از جانب خداوندی است و روح حضرت باری در آن دمیده شده «... وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِی...»(حجر/ 29)، بوی آشنایی است برای زندگی روحانی و معنویمان. پیام‌آور خداوند فرموده «ريحُ الوَلَدِ مِن ريحِ الجَنَّةِ...»(بوى فرزند، از بوى بهشت است...)[الفردوس] و نیز می‌فرماید: «الوَلَدُ الصّالِحُ رَيحانَةٌ مِن اللّه، قَسَمَها بَينَ عِبادِه»؛ (فرزند شايسته، دسته گلى خوشبوست از جانب خداوند كه ميان بندگانش قسمت مىكند).[الكافی] از همین روست که رسول مهرورزی‌ها فرمودند: (حسن و حسين دو ريحانه من از دنيا است)[الكافی]؛ که این دو ثمره ریحانه الرسول هستند.
فعل و قول و تقریر حضرات معصومین، حجّت است از همین رو در روش برخورد با گل‌های زندگی‌مان، باید آنان را به گل‌های باغ رسول (قرآن و عترت) پیوند زده تا ما نیز ادامه شجره طیّبه باشیم(ابراهیم/24)؛ لذا امام صادق(ع) می‌فرمایند: «عَلِّمُوا أَوْلَادَکُمْ یس فَإِنَّهَا رَیْحَانَه الْقُرْآن».(به فرزندانتان «سوره‌ی یاسین» را بیاموزید؛ همانا که این سوره، روح و ریحان قرآن است[البرهان]، از ظواهر رفتار با همسر و فرزندان (بوییدن، بوسیدن و روی چشم قرار دادن) که بگذریم، برداشتی هدایتی و تربیتی در ادامه حدیث امام نهم (صلوات) نهفته است که آن حفظ و نگهداری خانواده (تحریم/6) با محبّت ولایی و رحمت رسولی، محقق میشود: «وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةًإِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»(روم/21).
«مودّت» در تفسیر قرآن به قرآن حکایت از اهلبیت می‌باشد «...قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ...»(شوری/23) و «رحمت» که وجود نازنین پیامبر می‌باشد «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً»(انبیاء/107). آموزه هدایتی و پیام تربیتی تصویرنگاری مذکور: راه حفظ خانواده از آسیبهای اجتماعی و فردی نیازمند محبّت و رحمت ظاهری (بوییدن و بوسیدن و...) و نیز رحمت و محبّت معنوی(با اُسوه قرار دادن بهترین راهنمایان و هادیان) است.
آگاهی: ریح از واژگان قرآن کریم به معنای باد و بو است، که در ادبیات فارسی باد صبا پیکی است که حامل پیام معشوق است. «صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد/ دل شوریده ما را به بو در کار می‌آورد» کوه عالج ریگستان بزرگی است در عربستان که به مناسبت کثرت ریگ مَثَل شده است، مانند زیره که به کرمان منتسب است و در مثال زیره به کرمان بردن مشهور است.
دریافت ابعاد بزرگ تصویر اینفوگرافیک راه برخورد با گل‌های زندگی
نظر شما