به گزارش ایکنا، یکی از مطالبات انسان همواره کسب راه‌هایی برای رسیدن به آرامش است. موضوعی که با پرورش فضیلت‌های اخلاقی، مدیریت افکار منفی، پرورش افکار مثبت و خوبی‌ها، تربیت ذهن و مدیریت کردن قضاوت‌ها درباره افراد محقق می‌شود. 

در قرآن، تعابیر متفاوتی حاوی معنای آرامش و آسایش است، به عنوان نمونه می‌توان از اطمینان و ربط‎ قلب در آیه 11 سوره انفال «وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ» و آیه 14 سوره کهف «وَرَبَطْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ» و سَکَن، سکینه و سکون، سُبات، أَمِنَ، أَمن و ایمان یاد کرد، همانطور که در آیه 283 سوره بقره و سوره انعام آیات 82 و 12 به آن اشاره شده است.

با تدبر در آیات الهی، می‌توان دریافت که تنها منشأ و مبدأ نازل کننده آرامش به قلب آدمی، خداوند است «...فأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ..»(فتح/26)، «هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ...»(فتح/4). همان‎گونه که خداوند با یادکرد خود، این گونه معامله می‌کند «فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ» (بقره/152)، فراموشی یاد او نیز زندگی را دشوار می‌کند «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ» (طه/124)، تا آنجا که خداوند غافلان را، رها می‌کند «نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ» (توبه/67).

«ايمان» بدون شک، مؤثرترين درمان اضطراب است و معنویت درمانی، امروزه بسیار مورد توجه اندیشمندان است. انسان از احساس پوچى زندگى، نداشتن پناهگاه در مشکلات طاقت‌فرسا و تصویر وحشتناک مرگ، ترس و اضطراب دارد، اما « أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ»(یونس/62و63)، چرا که ایمان به اصول و فروع دین، سَرمنشأ آرامش اعتقادی است.

روابط مشروع با همسر، مایه آرامش طبیعی و جنسی زوجین است(نور/58)؛ لذا اگر رابطه خصوصی زوجین بر محور لباس تقوا باشد «هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ»(بقره/187)، «وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ»(اعراف/26)، شیطان در ثمره روابط آن‎ها مشارکت نخواهد داشت(اسراء/64).

همان‎گونه که سوء تغذیه، جسم مادی را آزار می‌دهد، بُعد روحانی انسان نیز به تغذیه معنوی، برای آرامش دائم نیاز دارد. ارتباط با خداوند در قالب مصادیق ذکر؛ یاد الهی، قرآن، اهل‎بیت(ع)، انسان را به مقام نفس مطمئنه (فجر/30) و شفابخش جان‌ها می‌رساند (یونس57و56، اسراء/82،فصلت/44)، که نتیجه کلماتِ طَیِّب(ذکر)، صعود به مبدأ نزول است «مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا ۚ إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ...»(فاطر/10).

محتوای این اینفوگرافیک توسط حجت‌الاسلام علی رجبی، حافظ، مفسر و مدرس دوره‌های تدبر در قرآن، تهیه و تولید شده است. وی جلساتی را حول تدبر در آیات و بیان مهندسی هر سوره دارد. او مشغول به تحصیل علوم دینی و درس خارج از حوزه است. رجبی دارای تألیفاتی، چون کتاب آموزه‌های قرآن بر مبنای تدبر موضوعی، کتاب بهداشت در قرآن، شرح حکمت ۳۸ نهج‌البلاغه (نصیحت پدرانه) است.

همچنین پایگاه اطلاع‌رسانی حجت‌الاسلام علی رجبی به نشانی https://fslt.ir و کانال فصلت در ایتا به نشانی fslt_ir@ قابل دسترسی است.