اصلاح‌طلبان حرف از پیروزی قطعی می‌زنند، اما رفتار انتخاباتی‌شان شبیه کسانی است که انتظار شکست را می‌کشند؛ و این مطلبی است که باید آن را جدای از شخصیتی که آقای پزشکیان در مجموع از خود نشان می‌دهد، فهمید و تحلیل کرد. اصلاح‌طلبان تندرو که این‌بار به‌رغم تحریم انتخابات مجلس، با «تمام وجود و ماهیت» خود پشت سر آقای پزشکیان آمده‌اند، اگر امیدی به تشکیل کابینه‌ای با افراطی‌ترین نیرو‌های خود نداشتند، همین ته‌مانده اعتبار اصلاح‌طلبی خود را خرج نمی‌کردند و اکنون با این فرض که آرای خاکستری متعلق به آنان است، مطالبه مشارکت بالا دارند، پس دور نیست که وقتی پزشکیان، عبور از سیاست‌های کلی نظام را خط قرمز خود می‌داند، از او ناراحت می‌شوند و این بخش از سخنان او را در رسانه‌های خود پوشش نمی‌دهند. پزشکیان در پاسخ به چرایی حضور امنیتی‌های دولت روحانی و افراطی‌های اصلاح‌طلب در ستادش می‌گوید «در ستاد به روی همه باز است، چون می‌خواهم رأی جمع کنم، اما پس از پیروزی فقط سیاست‌های مقام معظم رهبری را اجرا می‌کنم» و این چیزی نیست که اصلاح‌طلبان از او انتظار می‌کشیدند. آن‌ها متشنج‌شدن فضای انتخابات را با اظهارات تندتر و خط‌کشیدن روی چنین خطوط قرمزی از او مطالبه دارند. شاید تشنج‌آفرینی فاضلی در میزگرد فرهنگی را نیز باید در همین راستای «ترس از شکست» فهمید. می‌توانیم آن را با کمی بدبینی‌موقت، «آزمون تنش» برای هیجانی‌کردن انتخابات و کشاندن آرای خاکستری به حضور در پای صندوق‌ها تعبیر کنیم، اما وقتی این افتضاح که مطابق اصول روشنفکری جریان اصلاحات یک «رسوایی اخلاقی» و «ابتذال فرهنگی» بود، از طرف همان جریان و رسانه‌ها و فعالان اصلاح‌طلب تا حد یک اقدام قهرمانانه بزک شد، این بدبینی کمتر می‌شود. این بزک‌کردن یک رفتار چاله‌میدانی با تمامی شاخصه‌های شعبان بی‌مخی آن، مانند کشیدن میکروفن از زیر لباس به‌شکلی که کت تن آدم شبیه کت درآوردن شعبان بی‌مخ سریال هزاردستان باشد، فقط می‌تواند در راستای همان اغتشاشات کف خیابان تعبیر شود. 
 تحلیل خوشبینانه‌ای هم می‌توان داشت و آن را یک غافلگیری برای شخص آقای پزشکیان و اصلاح‌طلبان دانست و مدعی شد آشفتگی در سامان‌دادن به آن، نشانه‌ای از این غافلگیری است. گفته شد که فاضلی ابتدا در ایکس نوشته است «پزشکیان یک کوتاه‌قامت است و او پشیمان است که خودش را وقف کوتاه‌قامتان کرده است»، اما بعد این نوشته تکذیب شد، با آنکه برخی گفتند که لینک آن موجود است. بعید هم نبود زیرا اصلاح‌طلبان به‌شدت تشکیلاتی هستند و می‌توانند در بازی تشکیلاتی، فاضلی را به حذف و تکذیب آثار عصبانیت خود راضی کنند. ساعاتی بعد هرچند آب رفته به جوی بازنمی‌گردد، او مطلب دیگری نوشت و در حمایت از پزشکیان درآمد. پزشکیان نیز ابتدا در یک جمله از او حمایت کرد. هرچند مرور ماجرا نشان می‌دهد عصبانیت فاضلی از خود پزشکیان بوده که گفت «من ماجرای [اخراج]ایشان را نمی‌دانم و خودش باید توضیح دهد» و پرتاب‌کردن میکروفن به طرف پزشکیان، به‌جای پرتاب به‌طرف مجری یا کارشناس، نشانه‌ای از این واقعیت است. اما پزشکیان به‌رغم حمایت اولیه از فاضلی در مناظره دوم گفت «ما آدم تک‌بعدی تربیت می‌کنیم که وقتی بالا میاد نمی‌تونه مشکلی را حل کنه و یک‌ذره که گیر می‌کنه، قهر می‌کنه و می‌ره و خودش را تافته جدابافته از مردم می‌بینه». این اظهارات هم طابق نعل‌بالنعل برای رفتار فاضلی متناسب‌سازی شده بود. 
اما در ورای این دو تحلیل خوشبینانه و بدبینانه، باید نیرو‌های وفادار به انقلاب دقت کنند که مستمسکی برای ادامه تشنج‌آفرینی به دست اصلاح‌طلبان ندهند. درواقع هر «جسم برنده»‌ای را باید از دسترس اصلاح‌طلبان خارج کرد. اگر میکروفن هاش‌اف که جسمی نسبتاً نوک‌تیز است، به صورت آقای پزشکیان برخورد کرده بود، اکنون در روند برگزاری مناظره‌ها و ادامه تبلیغات خلل وارد شده بود و این یک خسارت بزرگ بود. با این‌حال به شخصیت آقای پزشکیان امید زیادی هست که مانع این تنش‌آفرینی جریان پشت سر خود شود. آقای پزشکیان بیشتر در حس و حال سال‌های دهه شصت که یک جراح قلب بوده، اما با فرزندانش برای کارگری ساختن خانه‌های بهداشت به روستا‌ها می‌رفته است، باقی مانده، یعنی حس چپ‌های آن زمان را دارد. ادبیات پر از واژه‌ها و استعاره‌های «عدالت» و «مردم» (توده‌ها) گواهی بر انگیزه‌های قدیمی جریان چپ در اوست. با ادبیات دینی و نهج‌البلاغه‌ای خودش نیز به‌نظر نمی‌رسد که مانند اصلاح‌طلبان به عرفی‌کردن دین فکر کند، با این‌حال برخی اظهارات او و رفتار بیشتر همراهان او نشانه‌هایی از «چپ» ندارد و این یک زنگ خطر است که باید فقط برای خود ایشان به صدا درآورد. وقتی آقای پزشکیان به کشاورز اصفهانی که دولت خاتمی و روحانی را مقصر خشک‌شدن زاینده‌رود می‌داند، با توپ پر و حالت طلبکارانه می‌گوید «برو به اینا رأی بده تا مشکلت را حل کنند» یا وقتی آقای ظریف در همراهی پزشکیان به کشاورز دیگری می‌گوید «خودت خجالت بکش»، حتی وقتی پزشکیان در دو مورد مدرک فارغ‌التحصیلان دانشگاه آزاد را تمسخر می‌کند که نباید به این‌ها کار داد، این‌ها با مرام چپ، جور نیست و نشانه‌ای از صدق نیت‌های ایشان در آن دیده نمی‌شود. بیشتر با مرام راست‌های تندرو می‌خواند. آقای پزشکیان اکنون یکی از سه نامزد پیشتاز در نظرسنجی‌ها است، و از این پس اصلاح‌طلبان برای افزودن بر آرای او، از ایشان انتظار افزودن بر تنش دارند، چنانکه پس از مناظره اول با تندی از او خواستند مقابل برخی انگاره‌های ثابت انقلاب و نظام، موضع صریح بگیرد. ایشان باید خطوط قرمز خود را به اطرافیانش تعمیم دهد تا مردم صدق گفتار او را باور کنند.