کارگردان: ام. نایت شیامالان
ژانر : وحشت، روانشناختی، مهیج
تاریخ انتشار : 2016-2017
محصول کشور : آمریکا
امتیاز راتن تومیتوز: 76
امتیاز متاکریتیک: 62
امتیاز آی ام دی بی: 7.3
بازیگران: جیمز مک‌آووی ، آنیا تیلور جوی ، هیلی لو ریچاردسون ، جسیکا سولا و...
خلاصه فیلم
سه نوجوان با نام‌های کلر ، مارسیا و کیسی توسط دنیس دزدیده می‌شوند و در سردابی نگهداری می‌شوند. دنیس یکی از ۲۳ شخصیت مجزای کوین وندل کرامب است. او قربانی آزار و اذیت دوران کودکی است و از اختلال تجزیه هویت رنج می‌برد. روانپزشک کوین، دکتر کرن فلچر، باور دارد در چنین مواردی عدم تعادل روانی می‌تواند منجر به تغییرات فیزیولوژیکی شود. فلچر ایمیلی از شخصیت مسلط کوین به نام «بری» دریافت می‌کند که از او خواسته با یکدیگر ملاقات کنند. در طی سال‌های درمان، کوین ظاهراً به ثبات رسیده است: تمام شخصیت‌هایش در اتاقی روی صندلی نشسته‌اند و منتظر نوبت هستند تا خودی نشان دهند (کنترل جسم را بدست بگیرند) و بری مسئول نوبت دادن به آنهاست...
درباره فیلم
به عنوان یک دنباله، فیلم ترسناک روانشناسانه «شکاف» ما را به دنیایی که کارگردان در اولین شاهکار خود یعنی «نشکن» (Unbreakable) به تصویر کشیده بود می برد و البته این بار با ترس و پیچیدگی های بیشتری روبرو می شویم. تنها در انتهای فیلم است که همه قطعات پازل جور شده و می فهمیم که ما در دنیایی مشابه با فیلم قبلی شیامالان قرار داریم و پایانی شوکه کننده و غیرمنتظره که یکی از بهترین پایان بندی های شیامالان پس از «حس ششم» (The Sixth Sense) به شمار می آید.
سخن پایانی
«گسست» از اختلال روانی شخصیت اصلی‌اش به عنوان بهانه‌ی ساده و پیش‌پاافتاده‌ای برای توجیه روانی‌بودنش و آدم‌ربایی‌اش استفاده نمی‌کند. بلکه همان‌طور که «بابادوک» در قالب یک فیلم ترسناک، نگاهی به درون افسردگی شدید می‌انداخت، «گسست» هم کوین را به عنوان هیولایی بی‌گذشته و بی‌احساس و غیرقابل‌رستگاری به تصویر نمی‌کشد. این فیلم درباره‌ی ضایعه‌های روانی و سوءاستفاده‌های فیزیکی آدم‌ها در دوران کودکی و نحوه‌ی تلاش آدم‌ها برای مقابله با آنها و مبارزه با عواقبش هستند. از نگاه «گسست» درد و رنج و سختی‌های متحمل شده توسط یک فرد به معنای سدهایی که جلوی پیشرفت او را می‌گیرند نیستند، بلکه خصوصیاتی هستند که به تکامل فرد به موجودی قوی‌تر ختم می‌شوند. به قول کاراکتر مک‌آووی: «شکسته‌ها، تکامل‌یافته‌ترن»
نظر شما