یک فعال صنفی درباره انتظارات فرهنگیان از دولت آینده گفت: همیشه قبل از انتخابات در مورد معیشت بد و وضعیت زندگی و منزلت پایین معلمان صحبت می‌شود و کاندیداها از برنامه‌هایی برای بهبود وضعیت معلمان خبر می‌دهند اما بعد از آنکه دولت جدید آغاز به کار کرد، همه‌چیز به دست فراموشی سپرده می‌شود.

مهدی محمدیان در گفت‌وگو با ایلنا ادامه داد: بزرگترین توقع جامعه آموزش و پرورش با دو رکن اصلی معلم و مدرسه، افزایش بودجه این وزارتخانه است. در سال ۱۴۰۳ سهم بودجه آموزش و پرورش از بودجه کل کشور کمتر از 10درصد است، در حالی‌که سهم آموزش و پرورش در کشورهای دیگر تفاوت قابل توجهی با ما دارد.

وی گفت: اگر قرار است مشکلات اعضای این خانواده بزرگ را حل کنیم، باید در بودجه‌های آتی سهم آموزش و پرورش را افزایش دهیم. باید ظرفیت‌های مغفول‌مانده در قانون خدمات مدیریت کشوری که برای دیگر دستگاه‌ها اجرا می‌شود را برای معلمان نیز اجرا کنیم و رفاهیاتی که در اختیار کارکنان دیگر دستگاه‌ها گذاشته شده برای معلمان نیز در نظر گرفته شود. این اقدام در نهایت منتج به بالا رفتن دریافتی معلمان و بهبود وضعیت معیشت آنها می‌شود.

این فعال صنفی تأکید کرد: اجرای صحیح و کامل فوق‌العاده ویژه، فوق‌العاده بهره‌وری و فوق‌العاده کارایی در گروی افزایش بودجه آموزش و پرورش است. با افزایش بودجه می‌توان قانون نظام رتبه‌بندی را هم به درستی اجرا کرد. هرچند ما به اصل اجرای رتبه‌بندی ایراداتی داریم و خواسته ما چیز دیگری بود اما اگر بودجه آموزش و پرورش افزایش یابد، همین قانون با همین شاکله را می‌توان به شکل دیگری که بیشتر مورد انتظار فرهنگیان است اجرا کرد. می‌توان آیین‌نامه جدیدی نوشت که در آن معلمان واقعا به حق خود در رتبه‌بندی‌ها برسند.

محمدیان افزود: به علت کمبود بودجه، آیین‌نامه و شیوه‌نامه رتبه‌بندی به گونه‌ای تدوین شد که خیلی از بخش‌های آن ربطی به شغل معلمی ندارد. به عبارتی دیگر، معلمان متناسب با شایستگی خود در رتبه‌ها قرار نگرفته‌اند.

این فعال صنفی بیان کرد: در حوزه مسکن فرهنگیان یا بیمه آنها هم با افزایش بودجه می‌توان اقدامات موثری انجام داد؛ اقداماتی که بدون پول، امکان‌پذیر نیست. انتظار ما این است که دولت آینده این اقدامات اساسی را در برنامه خود ببیند و هر سال رقمی به بودجه این بخش اضافه کند و به سمتی برود که دنیا رفته است. نهاد آموزش و پرورش رکن موثری در توسعه هر کشور است و باید برای افزایش کارایی و توان این رکن، بودجه متناسبی در نظر گرفت.

محمدیان به بازنشستگان آموزش و پرورش هم اشاره کرد و گفت: یکی از گرفتاری‌های همکاران ما که متأسفانه طی سال‌های اخیر تبدیل به رویه شده، این است که وقتی معلمان بازنشسته می‌شوند، به جای اینکه مانند دیگر کارکنان پاداش پایان خدمت خود را به سرعت دریافت کنند، مدت‌ها طول می‌کشد تا این حق برسند. معلم بعد از بازنشستگی، فراموش می‌شود و یک سال بعد، آن هم در قالب ۳ یا ۴ قسط، پاداش پایان خدمت خود را دریافت می‌کند که بعد از گذشت یک سال و با این شدت افزایش نرخ تورم، ارزش خود را از دست می‌دهد. در این بخش انتظار داریم دولت در لایحه بودجه‌ای که به مجلس می‌فرستد، منابع پایداری در نظر بگیرد تا با این دست مشکلات مواجه نشویم.

وی همچنین گفت: برخی از همکاران ما، ازجمله مهرآفرینان و قرارداد معین‌ها و سایر معلمانی که در قالب قراردادهای مختلف برای آموزش و پرورش کار می‌کنند، مشکلاتی دارند که برای حل مشکل آنها باید اقداماتی موثر انجام داد. به‌رغم اینکه همکاران مهرآفرین ما مصوبه مجلس را دارند و صدور کد استخدامی برای این معلمان یک ریال بار مالی برای دولت ندارد، همچنان سازمان امور استخدامی از صدور کد استخدام برای این معلمان خودداری کرده است. انتظار داریم در دولت آینده و در همان روزهای اول، این مشکل حل شود و این مصوبه قانونی اجرا شود.

این فعال صنفی در مورد معلمان خرید خدمات و حق‌التدریسی هم گفت: ذهن این معلمان آشفته است و آنها باید هر چه سریع‌تر تعیین تکلیف شوند. اینکه بعد از سال‌ها به نیروی خرید خدماتی بگوییم به شما دیگر نیاز نداریم یا بعد از چند ماه کار، حقوق ناچیزی در اختیار آنها بگذاریم، زیبنده جامعه آموزش و پرورش و نظام فرهنگیان کشور نیست.