به گزارش خبرگزاری مهر، فرزانه سروقدی، در خصوص مزیت نسل جدید داروهای انسولین، افزود: هدف هر انسولین و داروی جدیدی که به بازار عرضه می‌شود، حل مشکلات پیش روی بیماران است.

وی به این موضوع اشاره کرد که قبلاً از انسولین‌های انسانی استفاده می‌شد که کمک کننده بودند و جایگزین انسولین‌های حیوانی شدند؛ چرا که انسولین‌های حیوانی اثرات مثبت زیادی نداشتند و بسیاری از بیماران بر اثر استفاده از آن با خطر مرگ مواجه می‌شدند. انسولین‌های انسانی یک قدم جلوتر بود و واکنش‌های ایمنی ایجاد نمی‌کرد و اثرات بهتری نسبت به نسل قبلی خود داشت. اما با این وجود از وضعیت بیولوژیک بدن فاصله زیادی داشت. این در حالی است که همه تلاش تیم درمان در این جهت است که بالاخره به سیستم ترشح طبیعی انسولین در بدن نزدیک بشویم.

سروقدی ادامه داد: هدف انسولین نسل جدید دگلودک-آسپارت این است که هم بتوانند قندهای بعد از غذا را بپوشانند و هم بسیار طولانی اثر باشند. رژیم‌های انسولینی باید بتوانند سطح پایه ایجاد کنند، یعنی همیشه مقداری انسولین در بدن باشد تا اثر متابولیک خودش را اعمال کند و در واقع نسل جدید انسولین در این مسیر حرکت می‌کند. این انسولین‌های نسل جدید که یک قدم رو به جلو هستند به صورت قلم ارائه می‌شود. پیش‌تر انسولین‌های ویالی به صورت شیشه‌ای ارائه می‌شد که باید مخلوط می‌کردند و با فاصله زیاد از غذا باید تزریق می‌شد.

این فوق تخصص غدد تاکید کرد: در انسولین‌های نسل جدید تلاش می‌شود به صورت یکنواخت و ۲۴ ساعته بتوانند پوشش یکنواخت پایه‌ای برای انسولین ایجاد کنند.

وی به بحث بیمه‌ها و حمایت آنها از داروهای جدید نیز اشاره کرده و افزود: هر دارویی که برای بیماران تجویز می‌شود باید توان پرداخت آن را داشته باشند. برخی از داروها اثرات و مزایای بیشتری دارد و بیمار بهتر می‌تواند از آن استفاده کند ولی اغلب هزینه‌بر بوده و قیمت تمام شده بیشتری نسبت به سایر داروها دارند. در واقع هزینه آن برای بیمار بالاتر می‌رود. در اینجا باید پای بیمه‌ها به میان بیاید و کمک کنند تا بیمار دیابتی زندگی با کیفیت‌تری را تجربه کند.

سروقدی گفت: خیلی از بیماران میزان انسولین مصرفی را خودسرانه تغییر می‌دهند، چرا که توان خرید مجدد همان داروهای قدیمی نیز برایشان دشوار است. نکته مهم در مورد بیماران دیابتی این است که تزریق نادرست انسولین در این بیماران می‌تواند تبعات بیشتری به دنبال داشته باشد. عوارض قلبی و چشمی و کلیوی از مواردی است که می‌تواند خطرآفرین باشد. از سوی دیگر درمان این عوارض، هزینه بیشتری را بر دوش دولت‌ها می‌گذارد، لذا بسیار به‌صرفه‌تر است که بیمه‌ها هزینه اولیه انسولین‌های نسل جدید را برعهده بگیرند تا عوارض ناشی از عدم مصرف آنها بر جامعه و سیستم بهداشت و درمان کشور تحمیل نشود.