به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️  دیابت که ۵۰ سال پیش بیماری نادری بود امروزه یکی از بیماری‌های شایع و با پیشرفت سریع است، اما می‌توان با اصلاح سبک زندگی و خوردن برخی گیاهان، سطح قند خون را کنترل کرد. 

جینسینگ قرمز:
از قرن‌ها پیش در طب سنتی چین از ریشه جینسنگ قرمز برای کنترل قند خون استفاده می‌شود. این گیاه، کنترل قند خون و عملکرد سلول پانکراس را بهبود می‌بخشد. همچنین جذب قند خون از بافت‌ها را افزایش و سطح HbA۱C را کاهش می‌دهد.

آلوئه ورا:
مطالعات نشان می‌دهد که آب یا مکمل‌های بدست آمده از برگ‌های آلوئه ورا می‌تواند در کاهش قند خون ناشتا و در افراد مبتلا به پیش دیابت یا دیابت نوع ۲ موثر باشد. آلوئه ورا به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی و ضد اکسیدانی، ناحیه ضعیف بدن را هدف قرار می‌دهد و باعث ترمیم سریع تر، کاهش تورم و التهاب زخم‌های پوستی و کاهش چربی خون می‌شود.
همچنین مصرف عصاره آلوئه ورا به مدت ۴ هفته، قند خون ناشتا را در افراد دیابتی تنظیم و ظرف ۸ هفته سطح چربی را کاهش می‌کند.

اسفرزه:
اسفرزه در بسیاری از مکمل‌ها وجود دارد و برای درمان یبوست، اسهال و سایر بیماری‌های روده مانند سندرم روده تحریک پذیر استفاده می‌شود. این گیاه به کاهش کلسترول خون و همچنین سطح قند خون کمک می‌کند به همین دلیل با مصرف آن به انسولین کمتری نیاز است. اسفرزه هضم غذا را کند و به تعویق می‌اندازد و موجب کاهش جذب قند می‌شود.
همچنین برخی مطالعات نشان داده است که مصرف زیاد فیبر در رژیم غذایی، کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد و باعث کاهش بیش از حد انسولین در خون و غلظت چربی پلاسما در بیماران دیابتی نوع ۲ می‌شود.

سیر:
سیر حاوی مواد قدرتمندی مانند دی سولفید، آلیسین و سالی سیسترین است که از بدن در برابر بسیاری از بیماری‌ها محافظت می‌کند. آلیسین یک ترکیب حاوی سولفور است که بر روی قند خون تاثیر می‌گذارد.
این ترکیبات باعث افزایش ترشح انسولین از سلول‌های بتا در پانکراس شده و متابولیسم کبدی را افزایش می‌دهد. سیر به هر شکلی خام یا پخته، توانایی تنظیم گلوکز خون، بهبود جریان خون، افزایش ترشح انسولین با کمک کبد را دارد.

مریم گلی:
مریم گلی حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. این گیاه به دلیل داشتن اثرات متفورمین به عنوان گیاه ضد دیابت شناخته می‌شود که می‌توان آن را به صورت چای نوشید و یا از روغن آن استفاده کرد.
همچنین مطالعات نشان داده است نوشیدن چای مریم گلی می‌تواند به اندازه متفورمین در درمان دیابت نوع دو موثر باشد و باعث افزایش عملکرد انسولین و کاهش تولید گلوکز کبدی شود.

رزماری:
رزماری سرشار از آنتی اکسیدان‌هایی مانند اسید رزمارینیک، اسید گالیک و اوژنول است. این گیاه سطح قند خون را تثبیت کرده و باعث کاهش وزن می‌شود. در حقیقت، خاصیت ضد چربی و ضد قند خون این گیاه مزایای عمده‌ای برای مبتلایان به دیابت دارد؛ هنگامی که به طور مداوم در دوز‌های درمانی مصرف شود سطح قند خون، کلسترول و تری گلیسیرید را کاهش می‌دهد.

دارچین:
مطالعات نشان می‌دهد که دارچین تأثیر مثبتی بر کنترل قند خون و سطح چربی در بیماران دیابت نوع ۲ دارد. این ادویه حاوی ۱۸ ٪ پلی فنول است و به سلول‌های بدن برای کنترل سطح گلوگز و پاسخ به انسولین کمک می‌کند.

زردچوبه:
زردچوبه به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی و ضد اکسیدانی به جلوگیری و درمان دیابت نوع ۱ و ۲ کمک می‌کند. همچنین زردچوبه عملکرد انسولین را بهبود می‌بخشد، مقاومت به انسولین را کاهش می‌دهد و از سلول‌های بتا (مسئول ترشح انسولین) محافظت می‌کند. زردچوبه همچنین به تقویت ایمنی و جلوگیری از عفونت‌هایی که افراد دیابتی در معرض آن هستند، کمک می‌کند.
بسیاری از بیماران دیابتی مبتلا به آرتروز هستند، زیرا قند خون و فرآیند‌های التهابی معمول در دیابت، اغلب به مفاصل آسیب می‌رساند، از این رو زردچوبه به دلیل توانایی ضد التهابی خود به کاهش درد‌های مفصلی کمک می‌کند.

شنبلیله:
شنبلیله به دلیل وجود ۴ - هیدروکسی ایزولوسین نوعی اسیدآمینه که در این گیاه وجود دارد، علائم متابولیک مرتبط با دیابت نوع ۱ و ۲ را بهبود می‌بخشد و سطح قند خون ناشتا، جذب کربوهیدرات‌ها و کلسترول را کاهش می‌دهد.

زنجبیل:
مطالعات نشان می‌دهد که عصاره زنجبیل قند خون را کاهش می‌دهد. علاوه براین افراد دیابتی اغلب مبتلا به ریفلاکس معده هستند که با مصرف زنجبیل می‌توان ناراحتی‌های دستگاه گوارش را بهبود بخشید.

خار مریم:
خار مریم به دلیل داشتن ماده‌ای به نام سیلیمارین (فلاونوئیدها)، با کاهش استرس اکسیداتیو در بدن مرتبط است و همین امر موجب کاهش آسیب و تاثیرات دیابت می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد اثرات استرس اکسیداتیو بر روی لوزالمعده می‌تواند شرایط دیابت را وخیم‌تر کند.
مطالعه‌ای که بر روی انسان‌های مبتلا به دیابت و سیروز کبدی انجام شد، نشان داد که ۶۰۰ میلی گرم سیلیمارین، قند خون ناشتا و میانگین سطح گلوکز روزانه را بطور قابل توجهی کاهش می‌دهد.

برگ‌های کاری:
برگ کاری به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی شگفت انگیز، تولید سلول‌های پانکراس را افزایش می‌دهد در نتیجه عملکرد انسولین را بهبود می‌بخشد.

چای سبز:
چای سبز حاوی فنول‌هایی است که برای سلامتی بسیار مفید است و می‌توان از آن برای پیشگیری از دیابت استفاده کرد.

میخک:
میخک به دلیل داشتن آنتی اکسیدان‌های آنتوسیانین و کورستین، خاصیت ضد عفونی کنندگی و از بین بردن میکروب برای بیماران دیابتی دارد.

ریحان:
از سال‌ها قبل ریحان به عنوان یک گیاه ضد دیابت استفاده می‌شود. این گیاه با تأثیر بر روی آنزیم‌های متابولیزه کربوهیدرات، به کاهش جذب گلوکز و همچنین تحریک متابولیسم گلوکز کبدی کمک می‌کند.

شوید:
شوید دارای خاصیت ضد چربی، ضد کلسترول خون و ضد دیابت است. مصرف شوید می‌تواند به کاهش خطر دیابت کمک کند.

پونه:
پونه کوهی مرزنجوش سرشار از فلاونوئید‌ها است که بر آنزیم‌های مرتبط در ترشح انسولین و کنترل دیابت تاثیر زیادی دارند.