به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای زنجان، هنگام امتحان که بشود خیلی‌ها پا پس می‌کشند و تردید‌های فراوان در اعماق وجودشان رخنه می‌کند که شاید عقیده‌ای که داشته اند هم آنچنان بنیان محکمی نداشته است، شاید هم به دنبال بهانه‌ای هستند که راه فراری باشد از آنکه در بوته‌ی آزمایش عیارشان سنجیده شود. عید قربان؛ جلوه‌ای از بندگی در برابر خالق

قربانی کردن فرزندی که در کهنسالی پس از سال‌ها انتظار نصیبت شده است امتحانی است بس دشوار و آوردگاهی که عیار بندگی ات با آن سنجیده می‌شود. مسلخی که باید از هر کس و هر چه که دوست داری دل بکنی و نشان دهی که آداب بندگی را خوب میدانی.

قربانی ابراهیم خلیل الله فرزندی بود که به آن دلبستگی داشت و خدا میخواست او را بیازماید به دل بستگی اش. تنها اوست که میداند در لحظه ابتلاء آیا ما هم می‌توانیم از دلبستگی هایمان دل بکنیم و در راه طاعت پروردگار و ایمان راسخ به او قربانی کنیم؟
آری اینگونه توحید و خداپرستی بندگان مورد آزمایش قرار می‌گیرد تا غربالی باشد میان آنانکه ادعای پیروی و اطاعت از دستورات الهی را دارند.

آیا مردم گمان کرده اند، همین که بگویند: ایمان آوردیم، رها می‌شوند و آنان (به وسیله جان، مال، اولاد و حوادث) مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند؟ (سوره عنکبوت آیه ۲)

عید قربان یا عید الاضحی از اعیاد بزرگ اسلامی در دهم ذی الحجه در حقیقت قربانگاه نفس و مجالی برای رسیدن به شرافت بندگی است همانگونه که دو پیامبر خدا امر الهی را اطاعت کرده و در مسلخ گاه بندگی بار دیگر راه را به مومنان حقیقی نشان دادند و از این بابت است که خداوند آن را سنتی قرار داده است که هر ساله تلنگری باشد بر عیار دلدادگی بندگان مخلص و حقیقی؛ و او را به ذبحى بزرگ بازخریدیم (سوره صافات آیه ۱۰۷)

عبادت در شب و روز عید قربان بسیار سفارش شده است. غسل، نماز عید قربان، قربانی کردن، زیارت امام حسین علیه السلام و خواندن دعای ندبه از مستحبات این روز است. روزه عید قربان همانند عید فطر حرام است.
زائران خانه خدا در این روز پس از رمی جمره (پرتاب هفت سنگ به جمره عقبی که نماد شیطان است) در سرزمین منا قربانی می‌کنند تا تجلیلی باشد بر اطاعت ابراهیم از خدا و تاسی به او در عبادت و اطاعت محض از پروردگار.

قربانى کردن، نماد انفاق است؛ انفاق برترین‏ها و بهترین‏ها؛ همان‌هایی که عاشقانه دوستشان دارید و به آنها دلبستگی دارید.

مبارک باشد بر شما قربانی کردن دلبستگی هایتان در راه تقرب به نزد او که هم آغاز است و هم پایان