به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ آقای «دیودونه» در ارتباط تصویری از فرانسه با برنامه «جهان امروز» دوشنبه شب شبکه خبر با موضوع «هزینه‌های ایستادن در سمت درست تاریخ» به پرسش‌ها در این باره، پاسخ داد. متن کامل این گفتگو به شرح زیر است:

سؤال: موضوع برنامه و گفت و گوی امشب را هزینه‌های ایستادن در سمت درست تاریخ قرار داده ام. شما فعالیت هنری تان را از دهه ۹۰ میلادی شروع کرده اید، چیزی که در آن بسیار موفق بوده اید و به کمدین مشهوری تبدیل شده اید. در همین زمان بود که تصمیم گرفتید در آثار و صحبت‌های خودتان نسبت به مسائل انسانی از جمله فلسطین بی تفاوت نباشید، به همین خاطر هم هزینه‌های زیادی داده اید که فهرست آن واقعاً طولانی است، دستگیری ها، دادگاه ها، حملات شخصی در خیابان، لغو برنامه ها، حذف از شبکه‌های اجتماعی و تلاش برای نابود کردن حرفه و شخصیت شما. سؤال این است که چرا حاضر شدید چنین هزینه‌هایی را بپردازید، در حالی که شاید بسیاری از افراد و هنرمندان، در فرانسه یا حتی کشور ما ایران، بخاطر اینکه مثلاً فلان جایزه هنری را از دست ندهند، در برابر مسائل انسانی سکوت می‌کنند و به روی خودشان نمی‌آورند که اسرائیلی دارد جنایت و نسل کشی می‌کند، چرا شما حاضر شدید مسیر را بروید که خلاف منافع شما بوده و این همه هزینه داشته است؟
دیودونه: درست است که بسیار برای من هزینه داشته است، بخاطر اینکه من باید خودم همیشه رو راست باشم. به هر حال من از کشوری هستم که روزی مستعمره بوده است، اجداد من برده بوده اند، برده غربی ها، من با چنین شرایطی و در چنین خانواده‌ای بزرگ شده ام و این درد‌ها را احساس کرده ام، با گوشت و پوست خودم، این ساده نیست. من همیشه حساس بوده ام به درد‌های مردم، به استعمار و در برابر استعمار هیچ وقت نتوانستم ساکت باشم، آنچه که فلسطینی‌ها را آزار می‌دهد، من را هم آزار می‌دهد.
بسیاری از آفریقایی‌ها در برابر مسئله فلسطین حساس هستند، ببینید در کامرون در بسیاری از کشور‌های آفریقایی که روزی مستعمره بوده اند، آنها درد مردم فلسطین را احساس می‌کنند، بحث تبعیض نژادی در غرب است در برابر سیاهان مانند من، نخبگان غربی بسیار بسیار نژادپرست هستند، البته بگویم که بله در فرانسه نخبگانی هستند که نژادپرست نیستند ولی چیزی که من تحمل کردم اجداد من هم تحمل کرده اند. همین الان که با شما صحبت می‌کنم، دستبند الکترونیک دارم، تحت کنترل مقامات هستم، به یک صورتی بازداشت خانگی هستم و نمی‌توانم به راحتی خارج شوم، این بهایی است که من می‌پردازم. شما متهم می‌شوید که یهودستیز هستید، در صورتی که اصلاً بنیانی برای این اتهامات وجود ندارد، من فقط یک فرد اخلاقی در زندگی ام بوده ام.

سؤال: درباره ماجرای اتهام یهودستیزی بعداً گفتگو کنیم. قبل از برنامه چند تا از برنامه‌های شما را می‌دیدم، افرادی زیر این برنامه‌ها کامنت می‌گذاشتند، نظراتی را درج می‌کردند و می‌گفتند ممنون که سال‌ها پیش از این دورانی که در آن قرار داریم، مسائلی را از قبل به ما اطلاع داده بودید و گفته بودید درباره حقیقت مسئله فلسطین. می‌دانید ما الان در دوره‌ای هستیم مقابل چشم همه جهان هر روز یک نسل کشی تمام عیار در فلسطین رخ می‌دهد و این باعث شده است افراد زیادی که در گذشته آن قدر مطلع نبودند، حالا چشم شان به حقیقت باز شود، همان چیزی را ببینند که از سال‌ها قبل افرادی مثل شما درباره آن صحبت می‌کردند. الان نظرسنجی‌ها و واکنش‌های عمومی نشان می‌دهد حتی در بین مردم غرب هم نگرش‌ها به اسرائیل عوض شده است. شما که از سال‌ها پیش این مسائل را پیگیری و درباره آن صحبت می‌کردید، الان درباره دوره‌ای که در آن قرار داریم چه فکری می‌کنید؟
دیودونه: بله؛ افکار عمومی در جهان در حال تغییر است، من فکر می‌کنم که اسرائیل جنگ رسانه‌ای را باخته است و من معتقد هستم که ملت فلسطین بهایی را دارد می‌پردازد، بهای پیروزی را، البته پیروزی را تا همین الان هم ملت فلسطین به دست آورده است، جهان نگاه می‌کنند رصد می‌کنند آنچه را که اسرائیل دارد انجام می‌دهد. از هفتم اکتبر تا به امروز اسرائیل انتخاب‌های اشتباهی داشته است، اسرائیل در دام افتاده است، دام نفرت و جهان شاهد این وضعیت است.

 

سؤال: آن ماجرای یهودی ستیزی را هم صحبت کنیم، دولت‌هایی مثل فرانسه از حربه‌هایی مثل اتهام یهودی ستیزی برای ساکت کردن مخالفان جنایت اسرائیل استفاده می‌کنند به نظر من شما یکی از بزرگ‌ترین و مهمترین قربانیان این برای ساکت کردن و نابود کردن افراد، حربه هستید. می‌شود به عنوان کسی که شاید یکی دو دهه تجربه این برخورد‌ها را داشته است، درباره این فرآیند اتهام زنی و پروسه‌هایی که طی می‌شود افراد را به این وسیله ساکت کنند، بیشتر برای ما بگویید؟
دیودونه: بله؛ در فرانسه به طور کلی من کسی هستم که بیشترین اتهامات را در مورد یهودستیزی داشته ام. این یک شانتاژ و یک شیوه است برای اینکه شما را از افکار عمومی دور کنند و به شما اجازه ندهند ابراز عقیده کنید در محافل عمومی. ببینید باید دانست که صهیونیست یک طور مافیا است در فرانسه و باید بگویم که صهیونیست در فرانسه یهودی‌ها را نمایندگی نمی‌کند، یک مافیا است که با خشونت کار خودش را پیش می‌برد. من خودم بار‌ها مورد حمله قرار گرفته ام، پانزده سال پیش در شهر مارتنیک شاهد این حملات بوده ام به خودم. این مافیای صهیونیست رسانه‌ها را تحت کنترل دارد، بسیاری از سیاستمداران را تحت کنترل دارد و آنها به راحتی شما را محکوم می‌کنند، متهم می‌کنند و به شما اجازه نمی‌دهند کار کنید. من یک سالن تئاتر در پاریس حدود بیست سال پیش داشته ام، من وکیل داشته ام، من قانون را رعایت می‌کردم، ولی آنها موفق شدند که این تئاتر را تعطیل و من را اخراج کنند و من این احساس را داشتم که از خانه خودم اخراج شده ام. به هر حال این یک شرکتی است به اسم شرکت کریف که یک مافیای صهیونیستی است که آنها معتقد هستند که فرانسه سرزمین آنها است و در سراسر جهان در فلسطین هم اینطور است، صهیونیست فکر می‌کند که هر جا است، متعلق به خودش است. در غزه شاهد هستیم که صهیونیست‌ها با خشونت کار کشتارشان را پیش می‌برند. من فکر می‌کنم که این صهیونیست‌ها افرادی هستند که بزدل هستند و فکر می‌کنند که همه چیز متعلق آنها است ولی پیروزی از آن انسان‌های درست است.

 

سؤال: همانطور که اشاره کردید دولت‌هایی مثل فرانسه در طول تاریخ آمده اند انتقاد از عملکرد دولت اسرائیل و جنایات او را برابر با یهودی ستیزی و دشمنی با کلیت یهودیان قرار داده اند. در این تجمعات ۹ ماه گذشته، متعدد دیده ایم خود یهودیان در صحنه حضور دارند، در امریکا و اروپا و می‌گویند که ما را از این جنایات جدا کنید، این جنایات به نام ما صورت می‌گیرد. فکر می‌کنید با اتفاقاتی که در چند ماه گذشته پیش آمد چقدر این تیغ تیز اتهام یهودی ستیزی برای دولت‌های غربی کند شده باشد؟
دیودونه: همینطور است، این تیغ دیگر خیلی کند شده است، شانتاژ یهودی ستیزی بسیار در غرب کند شده است، زمانی تیغ تیز بود ولی در ماه‌های اخیر شاهد کُند شدن این تیغ بوده ایم. می‌بینیم در غرب الان یهودی‌هایی هستند که بیدار شده اند و به راحتی انتقاد می‌کنند از سیاست نتانیاهو و سیاست این مافیای صهیونیست که گفته ام. یک طور شبیه مافیایی است که در فیلم‌های امریکایی ما شاهد آن هستیم، بدون احترام به ارزش‌ها و اخلاقیات آدم‌ها را می‌کشند. بسیاری از یهودی‌ها و حتی می‌توانم بگویم شاید اسرائیلی‌ها الان به این موضوع حساس شده اند و مخالف این نسل کشی هستند. باید اضافه کنم که ما شاهد حمایت زیادی از آرمان فلسطین هستیم، در میان یهودی‌ها هم از آرمان فلسطین حمایت می‌کنند. البته من می‌گویم یهودی‌هایی هستند که صهیونیست هستند و جنایت می‌کنند، ما در غزه شاهد آن هستیم و بزرگ‌ترین نسل کشی تاریخ معاصر در غزه روی می‌دهد، هزاران نفر را طی چند ماه می‌کشند و این هولناک است و زنان و کودکان و بی گناهان کشته می‌شوند، تصاویری که می‌بینیم واقعاً شوکه کننده هستند. من اصالتاً آفریقایی هستم و باید بگویم که ما آفریقایی‌ها درک می‌کنیم که چه می‌گذرد و واقعاً فکر می‌کنم که غرب با حمایت خودش از اسرائیل بهای زیادی را خواهد پرداخت.

سؤال: شما هنرمند و کمدین بودید، بخاطر آثارتان و محتوایی که در آثارتان استفاده می‌کردید این برخورد‌ها با شما صورت گرفت. به عنوان یک هنرمند از اینکه دستبند یا پابند الکترونیکی برای شما نصب کرده اند، چه احساسی دارید؟
دیودونه: فکر می‌کنم یک طور نمایش قدرت است توسط این دستگاه‌های تبلیغاتی هالیوودی. آنها می‌خواهند احاطه داشته باشند به جهان سینما و تئاتر از طریق مافیای خودشان و باید بگویم که این مافیایی صهیونیستی لزوماً ارتباطی با یهودی‌ها ندارد. آنها سعی می‌کنند از طریق فرهنگ و سینما تسلط داشته باشند. همانطور که شما گفتید در ایران زمانی که آقای احمدی نژاد رییس جمهور بود، یک کنفرانس در مورد هالیوودیسم و نقش هالیوود در تبلیغات جهانی داشت. من فکر می‌کنم که یک نشست مفیدی بود و در آن نشست اشاره‌های خوبی شد به نقش هالیوود در تبلیغات جهانی. امروزه هم در غزه نگاه کنید سعی می‌کنند از طریق رسانه‌ای و تبلیغات هالیوودی یک طور دیگر واقعیت را رسانه‌های غربی نشان بدهند و آنها می‌خواهند بگویند که غربی‌ها یک جوری از اسرائیل حمایت می‌کنند ولی اصلاً اینطور نیست، یکی خود بنده که در غرب هستم، ما این نسل کشی را تأیید نمی‌کنیم و مخالف آن هستیم. باز هم می‌گویم که باید بین یهودی‌ها و صهیونیست‌ها تفکیک قائل شد.

سؤال: شما به هنری اشتغال داشتید که سر و کار شما در آن با ادبیات و کلمات بوده است. می‌خواهم درباره موضوع مرتبط در این زمینه با هم صحبت کنیم. در عصر ما چه خیانتی به کلمات و مفاهیم می‌شود، کلمات و مفاهیمی که ذاتاً ارزشمند تلقی می‌شدند. مثلاً تعبیری که در بین مقامات و رسانه‌های غربی از اسرائیل به عنوان تنها دموکراسی خاورمیانه، همیشه شنیده شده است و شنیده می‌شود، این چه دموکراسی است که می‌تواند ۳۶ هزار انسان را در چند ماه بکشد، یا مقامات غربی خودشان را رهبر جهان آزاد معرفی می‌کند، اما جهان آزاد وقتی صحبت به اسرائیل می‌رسد به نظر هیچ آزادی در آن دیده نمی‌شود. شما که سال‌ها با کلمات سر و کار داشته اید، درباره تهی و بی معنا شدن کلماتی مثل دموکراسی و آزادی در دنیای امروز چه فکری می‌کنید؟
دیودونه: من فکر می‌کنم که رسانه‌ها و فرهنگ و رسانه، ابزار تبلیغات هستند برای اینکه منافع غربی‌ها را در جهان تأمین کنند. امروزه واضح است که آن چیزی که در اسرائیل روی می‌دهد و تبلیغاتی که برای همجنسگرا‌ها انجام می‌شود در دنیا، اینها همه رسانه‌های غربی هستند که آنها را اشاعه می‌دهند و متأسفانه اصلاً برای آنها مهم نیست که مثلاً بچه‌ها در مدرسه ها، دختر‌های کوچک، پسر‌های کوچک، چه چیزی می‌توانند ببینند، در برابر چه محتوا‌هایی قرار می‌گیرند که این رسانه‌ها پخش می‌کنند. به نظر من اینها نشانه یک تغییر هستند، می‌توانم آن را زوال ارزش‌ها بگویم. از زمانی که آفریقایی‌ها خودشان را از تبلیغات رسانه‌های غربی جدا کرده اند، واقعاً موفق شده اند در دنیا مطرح شوند. رها شدن از ابزار‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی غرب باعث اتفاقات مثبت و مبارکی می‌شود، بسیاری از کشور‌ها دارند آگاه و بیدار می‌شوند. من شخصاً امیدوار و خوش بین هستم، ملت و مردم غرب دارند مقاومت می‌کنند، بیدار می‌شوند، البته این فرآیند سخت و مشکل است. در مورد روسیه باید بگویم که الان ما شاهد هستیم که غرب چطور جنگ رسانه‌ای راه انداخته است علیه روسیه. ارزش‌هایی که روسیه اشاعه می‌دهد به نظر من بهتر از ارزش‌هایی هستند که غرب اشاعه می‌دهد؛ بنابراین ما شاهد هستیم که غرب طی دو دهه تلاش رسانه‌ای خود را افزایش داده است، شاید بشود گفت سه دهه.

سؤال: اشاره کردید در همین بخش از صحبت هایتان که آگاهی در غرب بیشتر شده است. امروز می‌بینیم که بیش از گذشته افرادی مثل شما هستند که برای ایستادن در سمت درست تاریخ حاضر می‌شوند هزینه بدهند، فداکاری کنند، از خودگذشتگی کنند. مثلاً دانشجویانی که در همین یکی دو ماه گذشته در امریکا و اروپا حاضر شدند بخاطر دفاع از مظلومانی در آن سوی دنیا، تحصیل و کارشان را به مخاطره بیندازند، دانشجویانی که دستگیر و تعلیق شده اند. شما به عنوان یکی از این افراد امروز در مقایسه با گذشته چقدر نسبت به شرایط و آینده خوش بین و امیدوار هستید؟
دیودونه: من خوش بین هستم، شما درست می‌گویید. ذاتاً راجع به این اخباری که می‌رسد حس خوبی دارم. وقتی می‌بینم که تبلیغات رسانه‌ای اثر نمی‌کند به مردم و اثر آن روز به روز کم می‌شود این بسیار خوب است. این مافیا‌هایی که در غرب در قدرت هستند، با مشکل مواجه شده اند، نباید فراموش کنیم که غرب و این نخبگان غربی، آنها بمب اتمی را درست و از آن استفاده کرده اند، آدم‌های زیادی را کشته اند، مشکلات و بدبختی‌های زیادی را در جهان درست کرده اند. آیا آنان نمی‌خواهند از این وضعیت بیدار شوند، من واقعاً جواب این را نمی‌دانم. شاید آنها درب خروج از این وضعیت را نمی‌دانند کجاست. من شخصاً آدم مؤمنی هستم، آدم معتقدی هستم، فکر می‌کنم که بالاخره در آینده همه چیز به حالت درست برخواهد گشت، این نظر من است.

 

سؤال: اگر نکته باقی مانده است بفرمایید؟
دیودونه: خیلی ساده می‌خواستم بگویم که ایران یک کشور خارق العاده است. من بخاطر دارم که در گذشته نشستی بود، آقای هوگو چاوز و آقای احمدی نژاد با هم بودند، من این تصویر را به یاد دارم. واقعآً یک فضای آزادی و آزادی خواهی در امریکای جنوبی و آفریقا در آن زمان حتی در خاورمیانه و آسیا وزیده بود و همه شاید آن موقع می‌گفتند که دنیا دارد عوض می‌شود و دنیا دارد در مسیر خوبی قرار می‌گیرد. زمان خیلی خوبی بود، من چنین تصویری از ایران در ذهن خود دارم، ایران از روز‌های سخت گذر کرد، از تحریم‌های باورنکردنی با سربلندی عبور کرده است. ما خیلی خوشحال هستیم و تقدیر می‌کنیم از ایران که یک مدل و الگوی مقاومت را در دنیا اشاعه و ارائه می‌دهد و این خیلی مهم است. من در لبنان بودم با شبکه المنار گفتگو داشتم با تلویزیون رسانه حزب الله، آنجا من واقعاً حس خوبی داشتم از این مقاومت آنها، از این سادگی انسان ها، انسان‌هایی که واقعاً می‌خواهند شرافتمندانه زندگی کنند، من این را واقعاً در شبکه المنار دیدم، آنها می‌خواهند در برابر غرب و دیوانگی غرب مقاومت کنند.