صاحب‌خبر - ماراتن 4 روزه انتخابات پارلمان اروپا دیشب در حالی به پایان رسید که برآوردها پیش از بسته شدن صندوق‌ها حاکی از قدرت گرفتن بی‌سابقه احزاب راست افراطی در مهم‌ترین بخش حکمرانی اتحادیه اروپایی است. پارلمان که نمایندگان 720 کرسی آن با رای مستقیم 360 میلیون شهروند واجد شرایط در 27 کشور اتحادیه اروپایی انتخاب می‌شوند، به ‌طور مشترک با شورای اتحادیه اروپایی به قانون‌گذاری و اتخاذ تصمیمات در این اتحادیه می‌پردازد. روند انتخابات 2024 از روز پنجشنبه در هلند آغاز شد و دیروز در حالی پایان یافت که مردم در ۲۱ کشور از جمله آلمان، فرانسه، اسپانیا و لهستان پای صندوق‌های رای رفتند. این دوره که نخستین انتخابات پارلمان اروپا پس از خروج بریتانیا از حوزه شینگن است، به عرصه تاخت و تاز جریان‌های ملی‌گرا و احزاب راستگرای افراطی تبدیل شد و به نظر می‌رسد آنها صاحب بیشترین تعداد کرسی در پارلمان از زمان تشکیل آن شوند. حساسیت‌ها در روزهای منتهی به رای‌گیری تا جایی بالا رفت که حوادث خشونت‌آمیزی رخ داد، از جمله ترور رابرت فیتسو، رئیس‌جمهور ملی‌گرای اسلواکی به ضرب گلوله مستقیم هنگام ملاقات با هوادارانش که نزدیک بود جان خود را از دست بدهد. این ترور باعث شد، فیتسو که یکی از معدود رهبران نزدیک به روسیه در اتحادیه اروپایی است، وارد یک جدال سیاسی آشکار با حزب چپ رقیب در جریان انتخابات اخیر شود. همچنین هفته گذشته، حمله به مته فردریکسن، نخست‌وزیر سوسیال - دموکرات دانمارک باعث شد از ناحیه گردن آسیب دیده و فعالیت‌های انتخاباتی‌اش را متوقف کند. اگرچه پلیس دانمارک اعلام کرد در این ترور ناموفق انگیزه سیاسی دخیل نبوده اما سابقه تروریسم سفید در کشورهای اسکاندیناوی نشان می‌دهد خطر رشد گروه‌های نئونازی در حال افزایش است. در شهر درسدن در شرق آلمان نیز ماتیاس ایکه، نامزد سوسیال - دموکرات در حمله نوجوانان نئونازی بشدت آسیب دید و یک فعال سبز نیز مورد حمله قرار گرفت، در حالی که در برلین یک وزیر سابق از ناحیه سر ضربه خورد. نانسی فایزر، وزیر کشور آلمان به همین مناسبت نسبت به بعد جدیدی از خشونت‌های ضددموکراتیک هشدار داده و خواستار وضع قوانین حمایتی شده است. از 5 سال پیش که آخرین دوره انتخابات سراسری بزرگ‌ترین بلوک اقتصادی جهان با تولید ناخالص داخلی بیش از 25 تریلیون(هزار میلیارد) دلار برگزار شد، مسائل بسیار بیشتری بر گرده اروپایی‌ها تلنبار شده است. جنگ اوکراین و احتمال سرایت آن به کل قاره سبز، تأثیر سیاست‌های آب و هوایی بر کشاورزان، مهاجرت‌های بی‌رویه و بحران‌های انرژی و اقتصادی رو به تزاید و همه‌گیری‌ها تبدیل به دغدغه‌های مشترک ذهنی رای‌دهندگان از کشورهای همسایه اوکراین جنگ‌زده در شرق نظیر لهستان، مجارستان و اسلواکی و رومانی تا پرتغال و ایرلند در غربی‌ترین حاشیه‌ قاره سبز شده است. نتایج انتخابات امسال که امروز به طور رسمی اعلام خواهد شد، می‌تواند بیانگر زوال دموکراسی اروپایی باشد. این دوره ارزش‌های دموکراتیک به مراتب کمتر مورد توجه قرار گرفت و بیشتر شاهد رقابت احزاب کشورهای مختلف برای کسب کرسی‌های اتحادیه با هدف اعمال نفوذ بیشتر در داخل کشورهای‌شان بودیم. در چنین شرایطی شاهد بی‌اعتمادی 450 میلیون شهروند اروپایی به این ساز و کار شبه‌دموکراتیک قاره‌ای هستیم. در همان حال که تعداد بیشتری از شهروندان حوزه یورو به افراطی‌ها رای می‌دهند، اکثریت حامی جریان‌های میانه‌رو یا لیبرال در حال کوچک‌تر شدن هستند، چرا که معتقدند افرادی که از احزاب و تشکل‌های سیاسی مورد حمایت‌شان به پارلمان اروپا می‌روند، صرفا به لابی در جهت منافع دولت‌های متبوع خود یا شرکای بین‌المللی اتحادیه می‌پردازند. نمونه آن بی‌عملی پارلمان فعلی اتحادیه اروپایی درباره موضوع جهانی جنایات رژیم صهیونیستی در غزه بود. از زمان انتخابات پیشین اتحادیه اروپایی (۲۰۱۹) احزاب عوامگرا یا راست افراطی تاکنون بر مسند دولت‌های ۳ کشور بلوک یعنی مجارستان، اسلواکی و ایتالیا قرار دارند و در عین حال افراطی‌ها بخشی از ائتلاف حاکم در کشور‌های دیگر از جمله سوئد، فنلاند و بزودی هلند خواهند بود. بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها حین برگزاری انتخابات این دوره ملی‌گرایان در فرانسه، آلمان، بلژیک، اتریش و ایتالیا به طور چشمگیری سکوهای اروپایی را تصاحب کرده‌اند. بویژه در ایتالیا و اتریش شاهد دو یا چند برابر شدن کرسی‌های آنها هستیم. ایتالیا که صندوق‌هایش ساعت 11 یکشنبه شب بسته شد، آخرین شعبه‌های رای‌گیری این دوره را به خود اختصاص داده بود. نتایج انتخابات پارلمان اتحادیه در این کشور کلیدی مدیترانه‌ای بسیار حائز اهمیت است. تاریخ به ما یادآوری می‌کند که نخستین دولت فاشیستی اروپا در قرن بیستم به رهبری بنیتو موسولینی در رم بر سر کار آمد. امروز حزب برادران ایتالیا به رهبری جورجیا ملونی، نخست‌وزیر این کشور، همان آرم شعله سه‌نگی را دارد که پس از جنگ دوم جهانی، گروه‌های نئوفاشیست از آن استفاده می‌کردند. اگرچه او تلاش کرده بتدریج جنبش خود را از راست‌های افراطی دور کرده و حتی مواضعی متفاوت از دیگر همتایان اروپایی درباره تعامل با اتحادیه اروپایی و حمایت از اوکراین در جنگ با روسیه اتخاذ کرده اما بر کسی پوشیده نیست که این روزها بزرگ‌ترین تجمعات آشکار فاشیست‌ها در کل قاره در رم و دیگر شهرهای ایتالیا برگزار می‌شود. آخرین تجمع که پیش از انتخابات پارلمانی اروپا همراه با سلام فاشیستی به یاد «ال دوچه» (لقب موسولینی) برگزار شد، بازتاب بسیار بدی برای دولت ملونی داشت. وی برای توجیه ماجرا گفت فاشیسم به تاریخ پیوسته است اما منتقدان او نیز گفته‌اند ایتالیایی‌ها به زندگی کردن با تاریخ عادت دارند. آخرین برآورد‌ها در فرانسه نیز حاکی از باخت بزرگ امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در اروپاست. او ژست رهبر جدید اروپای متحد را می‌گیرد اما به نظر می‌رسد در خانه خودش نیز کسی او را باور ندارد. به نظر می‌رسد جردن باردلا، نامزد اصلی حزب ملی- پوپولیستی فرانسه (RN) پیروز اصلی انتخابات پارلمانی اروپا در این کشور باشد. این جوان 28 ساله که فرزندخوانده مارین لوپن، رهبر پیشین ملی‌گرایان فرانسوی و رقیب اصلی مکرون در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته است، با زیرکی انتخابات را «رفراندمی علیه مکرون» خواند و پیش‌بینی می‌شود یک‌سوم کرسی‌های فرانسه در اروپا را برای حزب خود به ارمغان آورده باشد. در آلمان، پرجمعیت‌ترین کشور اتحادیه اروپا که 96 کرسی از کل 720 کرسی را به خود اختصاص می‌دهد اما نتایج احتمالی حاکی از برتری احزاب متحد دموکرات- مسیحی با اختلاف زیاد است. با این حال آرای تقریبا مساوی حزب افراطی آلترناتیو AfD - که بسیاری از خصایص نئونازی‌ها را از خود بروز می‌دهد – با احزاب حاضر در دولت ائتلافی فعلی مثل سوسیال - دموکرات و سبزها، زنگ خطر را از همین حالا به صدا درآورده است. این زنگ خطر هم برای خود آلمان به عنوان رهبر واقعی حوزه یورو و هم برای موجودیت اتحادیه است، چرا که نمایندگان الترناتیو (جایگزینی) نیز مانند همتایان‌شان در دیگر کشورها نظیر حزب برادران و لیگ شمال ایتالیا، اجتماع ملی فرانسه، حزب آزادی اتریش و حزب برای آزادی هلند، چشم‌انداز خود را فروپاشی یا تغییر کارکرد اتحادیه اروپایی تعیین کرده‌اند.∎​