به گزارش خبرنگار ایلنا، نیروهای شرکتی خانه معلم که از سال ۹۸ و بعد از شیوع کرونا به نیروی روزمزد تبدیل شده‌اند در تماس با خبرنگار ایلنا از تداوم وضعیتِ خود خبر دادند و گفتند: بعد از حدود ده سال کار در خانه‌های معلم، روزمزد شدیم و یک شبه حقوقمان متغیر شد. 

آن‌ها می‌گویند: بسته به مراسمی که در خانه معلم برگزار می‌شود، بین ۵۰۰ تا ۳ – ۴ میلیون تومان حقوق می‌گیریم. همه‌ی ما بعد از ۱۰-۱۵ سال کار کردن در شرایطی که فکر می‌کردیم وضعیتمان ثابت است و روی حقوق ماهیانه‌امان برنامه‌ریزی کرده بودیم، یک شبه وضعیتمان تغییر کرد. 

این نیروها می‌گویند: وقتی کسی بالای ده سال سابقه‌ی کار در جایی دارد یعنی سن و سالی از او گذشته و دیگر پیدا کردنِ کار در سن بالای ۴۰ سالگی دشوار است. هر کدام از ما مجبوریم در کنار کار در خانه معلم، کارهای دیگری مثل مسافرکشی و بنایی و دست‍فروشی انجام دهیم تا گذرانِ زندگی کنیم. 

آن‌ها می‌گویند: وقتی کارگری که ماهیانه حداقل حقوقش را سر وقت می‌گیرد هم برای تأمینِ نیازهایش مشکل دارد، ما که ماهیانه حقوقمان حتی گاهی به زیر یک میلیون تومان می‌رسد چه کار باید کنیم؟! 

به گفته‌ی آن‌ها، غیر از حقوق، سابقه‌ی بیمه‌ی این نیروها هم بعد از ده – پانزده سال کار مخدوش شده است. 

این نیروها می‌گویند: بارها برای اعتراض آماده شدیم اما به خاطر شرایط کشور فعلا دست نگه داشته‌ایم تا بیش از این مشکلی برایمان پیش نیاید. 

آن‌ها می‌گویند: به تصویب طرح ساماندهی کارکنان دولت در مجلس و تبدیل وضعیتمان امید داشتیم که با توجه به اینکه این طرح بیش از یک سال در مجلس معطل مانده، دیگر امیدمان را به آن نیز از دست داده‌ایم. 

یکی از آن‌ها می‌گوید: من نمی‌توانم به فرزندِ شیرخوارم بگویم صبر کن و فعلا شیرخشک از من نخواه تا طرح ساماندهی به نتیجه برسد. باید از هر طریقی که می‌توانم هزینه‌ی نیازهای اساسیِ خانواده‌ام را تامین کنم و برای تامین این نیاز مجبورم به طور همزمان چند جا کار کنم. که پول این کارها گاهی فقط هزینه‌‍ی یک شیر خشک و پوشک بچه می‌شود!