شناسهٔ خبر: 55546681 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ادیان نیوز | لینک خبر

روایت جالب هوشنگ ابتهاج «سایه» از روز هشتم محرم | خبری تحلیلی ردنا (ادیان‌ نیوز)

به مناسبت درگذشت امیر هوشنگ ابتهاج؛

امیر هوشنگ ابتهاج، شاعر و غزل‌سرای عاطفه‌مندی که رنج اجتماع پیرامونش وی را می‌آزرد و به زیبایی کاخ غزل را با دردهای جامعه رنگ‌آمیزی کرد، شعری با عنوان «اربعین» برای سیدالشهداء (ع) سروده است.

صاحب‌خبر - | زمان تقریبی مطالعه ۲ دقیقه |

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به «سایه» شاعر و پژوهشگر نامدار ایران بامداد امروز در سن ۹۵ سالگی چشم از جهان فرو بست.

ابتهاج غزل‌سرای عاطفه‌مندی بود که رنج اجتماع پیرامونش وی را می‌آزرد و به زیبایی کاخ غزل را با دردهای جامعه رنگ‌آمیزی کرد.

شعر اربعین ابتهاج

ابتهاج در بخشی از کتاب «پیر پرنیان‌اندیش» که در سال ۱۳۹۱ منتشر شد و طی آن در گفت و گو با میلاد عظیمی و عاطفه طیه خاطرات زندگی‌اش را بیان کرد، روایت جالبی را از روز هشتم محرم بیان می‌کند که در آن شعری با عنوان «اربعین» برای سیدالشهداء(ع) سروده است:

«امروز هشتم محرم بود و عصر به خانه سایه رفتیم. سایه مغموم بود و از چشم‌هایش معلوم بود گریه کرده. عاطفه گفت: «بازم شیطونی کردین؟» سایه خندید. پرسیدم «اتفاقی افتاده؟»

– نه! شما می‌دونین که تلویزیون همیشه جلوم روشنه. هر کانالی هم که می‌زنم داره روضه و نوحه نشون می‌ده. من هم گوش می‌کنم و خب گریه‌ام می‌گیره. می‌شینم با اینها گریه می‌کنم. (لبخند می‌زند.)

پس از چند دقیقه گپ و گفت، سایه می‌گوید:
«سال‌ها پیش یک شعری گفتم به اسم «اربعین» که تمومش نکردم.»
با تعجب اصرار می‌کنم شعر را بخواند و می‌خواند:

«یا حسین بن علی
خون گرم تو هنوز
از زمین می‌جوشد
هرکجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمه خون می‌نوشد.
کربلایی است دلم»

ابتهاج دایره‌المعارف شعر معاصر بود

سایه با بسیاری از بزرگان شعر معاصر از جمله نیما یوشیج، فروغ، شاملو، کیوان، شهریار، سیاوش کسرایی، اسماعیل شاهرودی و اخوان ثالث معاشرت و دوستی داشت و در فضایی شاعرانه بالید.

هوشنگ+ابتهاج ابتهاج غزل‌سرای عاطفه‌مندی بود که رنج اجتماع پیرامونش وی را می‌آزرد و به زیبایی کاخ غزل را با دردهای جامعه رنگ‌آمیزی کرد/ عکس: مهر

تجربه‌های تصنیف و غزل او بسیار ستودنی است، به خصوص در تصنیف سرایی اجتماعی در آغاز انقلاب کارهای بسیار خوبی از او به جای مانده است.

اثر «ایران ای سرای امید» یکی از از کارهای بسیار خوب هوشنگ ابتهاج است که به نظر می‌توان دلبستگی های هوشنگ ابتهاج را در آن دید که دلش برای ایران می‌تپید و این سرزمین را سرزمین زیبایی، هنر و حکمت می‌دانست و دلبسته این آب و خاک بود.

خدمت دیگری که هوشنگ ابتهاج در حیات فرهنگی و ادبی خود داشت؛ پیوند شعر و موسیقی و زنده نگه داشتن زیبایی شناسی سنتی در غزل و شعر فارسی است که مجموعه کارنامه او را دلنشین و ماندگار کرده است.

فرآوری: محمد پناه زاده

منابع:

سایه، کاخ غزل را با دردهای جامعه رنگ‌آمیزی کرد/ ایبنا

شعرهای تلخ ابتهاج هم امید و روشنی می‌بخشیدند/ خبرگزاری مهر

روایت هوشنگ ابتهاج از ربنای شجریان/ همشهری آنلاین

نظر شما