زمانی که صفحات اینترنتی را فراخوانی می‌کنید، فرآیند‌های فنی خاصی درگیر می‌شوند که کم و بیش داده‌های دیگری را برای این عمل فراهم می‌کنند. این فرآیند‌ها در ادامه به طور خلاصه تشریح شده‌اند.

ایجاد ارتباط:

وقتی آدرسی را در مرورگر خود وارد می‌کنید، یک مسیر ارتباطی (کانکشن) بین کامپیوتر و سرور DNS که آدرس را به آدرس IP تبدیل می‌کند ساخته می‌شود. این آدرس IP به مرورگر برگردانده شده و مجدداً فراخوانده می‌شود. به این فرآیند اصطلاحاً Name Resolution می‌گویند. اگر این آدرس واقعاً روی وب‌سرور وجود داشته باشد، یک مسیر ارتباطی به این وب‌سرور ایجاد می‌شود. در حین انجام این کار، وب‌سرور آدرس IP شما را می‌داند، چون باید بداند که پاسخ باید به کجا فرستاده شود.

ساخت صفحه:

بعد از آن که کانکشن با استفاده از یک فرآیند دست دادن ۳ طرفه ساخته شد، وب‌سرور صفحه‌ای که خواسته بودید را برای شما می‌فرستد. اما داده‌های زیر قبل از این رخداد ارسال می‌شود:
• نوع مرورگر
• زبان
• منطقه‌ی زمانی
• سیستم عامل
اگر آدرس را به صورت دستی در مرورگر وارد نکرده باشید و فقط روی یک لینک کلیک کرده باشید، وب‌سرور اطلاعات صفحه‌ی مرجعی که از آن به این سرور وصل شدید را هم دریافت می‌کند. با این وجود، این‌ها تنها متد‌های موجود برای دستیابی به اطلاعات نیستند.

کوکی‌ها:

اگر کوکی‌ها (Cookies) توسط مرورگر شما دریافت و ذخیره شده باشند، اپراتور صفحه می‌تواند به اطلاعات بیشتری که در زیر گفته شده دسترسی داشته باشد:
• شماره‌ی شناسه‌ی یکتا
• آخرین بازدید
• الگو‌های مسیریابی
• محصولات یا صفحاتی که از آن‌ها بازدید کردید
اگر لازم باشد در سایت وارد شوید، نام کاربری و گذرواژه هم گاهاً همین جا (و بعضی اوقات حتی به صورت متنِ صرف) ذخیره می‌شود.

اسکریپت‌ها:

اگر اجازه‌ی اجرای اسکریپت‌ها را صادر کرده‌اید (مثل ActiveX، جاوا و غیره)، دیگر محدودیتی برای احتمالات وجود ندارد! اکنون می‌توان هر چیزی را خواند و کشف کرد. برنامه‌ها و روتین‌های آسیب‌زننده هم امکان اجرا شدن دارند. محدودیت‌های این قسمت به وسیله‌ی احتمالات زبان اسکریپت‌نویسی و مجوز‌های دسترسی‌ای که با آن مرورگر را اجرا کردید (مجوز‌های مدیریتی یا مجوز‌های محدود کاربری) تعیین می‌شود.