ویدئویی از رضا رویگری، بازیگر پرسابقه و خواننده ایرانی، منتشر شده که با تصویر روزهای پرفروغش در سینما و تلویزیون زمین تا آسمان متفاوت است. در این فیلم روی تخت بیمارستان می‌گوید او را گوشه‌ای رها کرده و رفته‌اند.
رضا رویگری زمانی در یکی از مشهورترین سرودهای انقلابی می‌خواند "فردا که بهار آید، آزاد و رها هستیم" و در فرداهای چهار دهه بعد، خودش را "زندانی‌‌ای" می‌‌داند که حتی اختیار سیم کارت تلفنش را ندارد و در کهریزک فراموش شده است.
انتشار این ویدئو که در آن به خاطرش از باشگاه خبرنگاران جوان -وابسته به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران- تشکر می‌کند، باعث واکنش گسترده هنرمندان و مردم در شبکه‌های اجتماعی شده است.
از زمان انتشار این خبر در اینستاگرام بی‌بی‌سی فارسی، هزاران نظر زیر آن منتشر شده است. بسیاری از وضعیت آقای رویگری ابراز تاسف و با او همدردی کرده و خواهان کمک به او شده‌اند.
دیگران هم نقشش در خواندن سرود انقلابی و مشارکتش در سینمای حکومتی را به یاد آورده‌اند که به اعتقاد این عده، ضد مردم بوده و اکنون دارد نتیجه آن را می‌بیند. شماری هم یادآوری کرده‌اند که بسیاری از سالمندان دیگر در این وضعیت هستند و فقط یک نفر که رسانه‌ای می‌شود، مورد توجه قرار می‌گیرد.
رضا رویگری کیست؟
او سال ۱۳۲۵ در باغی در منطقه تجریش تهران به دنیا آمد و تا جوانی در همان تجریش زندگی می‌کرد. از سال ۱۳۴۸ بیشتر در تئاتر فعالیت داشت و مشغول بازی در نمایشی از بیژن مفید بود که فریدون خشنود، آهنگساز آن نمایش، با او تماس گرفت که "مثل یک موسیقی مستند" سرودی برای آن روزهای دود و آتش و صدای الله‌اکبر بر بام‌های تهران بخواند.
آذر تا دی ماه ۱۳۵۷ رضا رویگری سرود "ایران ایران" را خواند که قرار نبود در جایی پخش شود اما با پیروزی انقلاب اسلامی این سرود فراگیر شد و بیش از سایر کارهایش برایش شهرت آورد.
در دهه شصت در فیلم‌های پربیننده کارگردانان مطرحی مانند داریوش مهرجویی (اجاره نشین‌ها) و ساموئل خاچیکیان (عقاب‌ها و یوزپلنگ) و فیلم کانی مانگا ساخته سیف‌الله داد و فیلم بوتیک به کارگردانی حمید نعمت‌الله بازی کرد و در تلویزیون هم در برنامه‌هایی مانند محله برو و بیا و محله بهداشت به چهره‌ای آشنا برای مخاطبان ایرانی تبدیل شد.
اما در اواخر دهه ۸۰ و در دهه ۹۰ خورشیدی در بیشتر فیلم‌ها نقش‌های حاشیه‌ای داشت و در پذیرش کارهای سینمایی و تلویزیونی سختگیری نمی‌کرد.
بازی در فیلم سوم مجموعه اخراجی‌ها ساخته مسعود ده‌نمکی در نقش یک نامزد انتخابات که بسیاری آن را به میرحسین موسوی، از سران معترضان به نتیجه انتخابات جنجالی ۱۳۸۸، نسبت می‌دادند باعث انتقادهای زیادی از او شد. در فیلمی به خاطر پذیرفتن نقش‌هایی که "مردم دوست ندارند" از آنها عذرخواهی کرد و خواست مخاطبان او را ببخشند اما بعدا تاکید کرد که این عذرخواهی به خاطر فیلم اخراجی‌ها نبوده است.
در سال‌های بیماری در مصاحبه‌های مختلف گفت که حسرت روزهای سلامت و بازی در فیلم بوتیک یا مختارنامه را می‌خورد. او گفته بود بعد از بازی در مختارنامه چهار سال در تلویزیون ممنوع التصویر بوده اما توضیح نداد که چرا.
بیماری او چیست؟
حدود هشت سال پیش در رسانه‌های ایران گفته شد که آقای رویگری سکته کرده و به دلیل از کار افتادن بعضی از اعضای بدن، نیازمند مراقبت و مجبور به فیزیوتراپی است.
در این مدت تصاویری از بعضی چهره‌های سینما و تلویزیون منتشر شد که از او در خانه عیادت کرده بودند. انتشار تصاویری از آقای رویگری در حالت بیمار و رنجور باعث تاسف و تعجب مردم شده بود.
این بازیگر سینما و تلویزیون گفته بود در ایام بیماری بعضی، از جمله یکی از همکارانش بسیاری از اموال او و سکه‌هایش را گرفته‌اند و او خانه ندارد و اجاره‌نشین است و به دلیل بیماری و پیشنهاد نشدن کار سینمایی، از عهده مخارجش بر نمی‌آید.
رضا رویگری چه گفته که جنجالی شده است؟
در فیلم کوتاهی که از روی تخت بیمارستان از آقای رویگری ضبط و به تازگی منتشر شده، او می‌گوید: "بعد از ۶۰ سال کار من را آورده و اینجا در آسایشگاه سالمندان کهریزک انداخته‌اند. نه تلفن دارم نه … همسرم سیم‌کارت قدیمی من را برداشته و یک ایران‌سل در این گوشی انداخته که شماره کسی در آن نیست… ممنوع الملاقاتم هم کرده بودند."
در این فیلم او از مردم عذرخواهی کرده و گفته است: "از این طریق دارم از شما حلالیت می‌طلبم. اگر کاری کرده‌ام که دوست نداشته یا اذیت شده‌اید من را ببخشید و حلال کنید. نمی‌توانم بمانم چون اینجا برایم مثل زندان است. طرفداران خوبم که می‌دانم کم هم نیستند یک کمکی بکنند من را از اینجا بیرون بیاورند."
تارا کریمی، همسر آقای رویگری در مصاحبه‌ای که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، با انتقاد از انتشار فیلم این بازیگر ایرانی در آسایشگاه کهریزک گفت که این ویدیو "به ناحق گرفته شده" و "ناعادلانه" بوده است.
خانم کریمی گفت که در هشت سال گذشته هر کاری از دستش برمی‌آمده برای مراقبت از آقای رویگری کرده و به دلیل نداشتن شرایط مالی مناسب نتوانسته همسرش را در مراکز خصوصی بستری کند.
پیش از آن محسن پزشکی، مدیر روابط عمومی آسایشگاه کهریزک هم به نقل از همسر آقای رویگری گفته بود که بستری شدن این بازیگر در کهریزک به توصیه پزشکان بوده است.
او توضیح داد: "پیش از اینکه ایشان در کهریزک نگهداری شوند، در بیمارستان بستری بود که پزشکان توصیه کردند ایشان باید در مرکزی که امکانات توانبخشی و فیزیوتراپی در آنجا وجود دارد، اسکان داده شوند."
اما با انتشار این فیلم بعضی که ظاهرا منتقد ازدواج آقای رویگری بوده‌اند، از جمله خبرگزاری تسنیم، از همسرش انتقاد کردند.
این در حالی است که آقای رویگری چندی پیش از همسرش به دلیل مراقبت از او در ایام بیماری تشکر کرده بود. آقای رویگری سال ۱۳۹۱ با همسر دومش خانم کریمی که بیش از ۴۰ سال با هم اختلاف سنی داشتند، ازدواج کرد.
خانم کریمی گفته بود که به خاطر این اختلاف سن خیلی شماتت و قضاوت شده اما او با عشق و علاقه با رضا رویگری ازدواج کرده است. او چندی پیش گفته بود که آقای رویگری به دلیل بیماری شرایط سختی را می‌گذراند.
واکنش اهالی سینما چه بوده است؟
پرویز پرستویی بازیگر شناخته شده با او از طریق موبایل تصویری صحبت می‌کند و می‌گوید "دلش ریخته" چون به اعتقاد آقای پرستویی او به گردن سینمای ایران حق زیادی دارد و زحمات زیادی برای سینما و آموزش تئاتر کشیده است.
تصویری هم از گروهی از خیرین منتشر شده که به او می‌گویند خانه‌ای با یک پرستار اختصاصی برای او آماده کرده‌اند.
محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی ایران، از قول وزیر ارشاد گفته است که مدیر عامل صندوق اعتباری هنر مامور پیگیری شرایط درمان و نگهداری رضا رویگری شده است.
مسعود ده‌نمکی که رضا رویگری به خاطر بازی در فیلم اخراجی‌های او مورد انتقاد قرار گرفته بود، می‌گوید "همین اثر 'الله الله' رویگری، برای داشتن یک زندگی حداقلی برایش کافی بود."
البته هنرمندان دیگری هم با وجود خلق آثاری ماندگار و چه بسا بیش از رضا رویگری، در سال‌های آخر روزهای خوشی نداشته‌اند؛ چهره‌هایی مانند شهلا ریاحی، ثریا حکمت و بسیاری از هنرمندان محروم شده از فعالیت در ایران بعد از انقلاب مانند دلکش که در تنگدستی و گوشه‌گیری چشم از دنیا فرو بستند.