در دنیای خشن امروز که نشانه استیلای تکنیک بر روح انسان است، صنایع دستی یعنی دمیدن روح لطافت به این زندگی خشن.

صنایع و هنر‌های دستی نمایه‌ای از فرهنگ و تمدن هر ملتی است که همواره جلوه‌گر خلاقیت‌ها و ایده‌های ذهنی هستند. این هنر با پیدایش بشر، به گونه‌های مختلف در ابزار‌های متفاوت نمایان شده و امروزه بسته به سیاست‌ها و اهداف کشور‌ها ادامه دارد.

کشور ما نیز بیرون از این قاعده و بنیان نیست و با فرهنگ پربار تاریخی که دارد، همگام با تمدن‌های کهن و هنر‌های دستی پیشتاز تاریخ است. صنایع دستی امروزی یادگار همین دُر ارایه فن گنجینه‌های ارزشمند تاریخی است که شایسته نگرش، پشتیبانی و پاسداری از آن در پر توان کردن و رونق اقتصاد کشور با نگرش به شرایط امروزی توسعه جهانی است.

۱۰ ژوئن روز جهانی صنایع دستی است که امسال با بیستم خردادماه برابر بود و با تأسیس شورای جهانی صنایع دستی نامگذاری شد.

قالی‌بافی، میناکاری، قلمزنی، خاتم‌کاری، آینه‌کاری، گلیم‌بافی، کاشی کاری، خراطی، زیورآلات زیبا و … جزو هنر‌های دستی بشمار می‌روند.

شورای جهانی صنایع دستی

با راه‌اندازی شورای جهانی صنایع دستی، صنایع دستی و سنتی، به صورت بخشی از حیات فرهنگی- اقتصادی ملت‌ها، مورد توجه قرار گرفت.

ایران، از سال ۱۳۴۷ شمسی از طریق سازمان صنایع دستی کشور، به عضویت این شورا درآمد و در مجمع آسیا و اقیانوسیه‌ آن، مشغول فعالیت شد. این شورا، در ابتدا با شمار محدودی از اعضا کار خود را آغاز کرد اما هم‌اکنون، ۹۰ کشور جهان را تحت پوشش دارد و دبیرخانه‌ آن، در شهر آمستردام هلند قرار دارد.

شهر‌ها و روستا‌های جهانی شده ایران از نظر شورای مذکور عبارتند از:

• شیراز - شهر جهانی صنایع‌دستی
• آباده فارس - شهر جهانی منبت
• اصفهان - صنایع‌دستی خلاق
• زنجان - شهر جهانی ملیله
• ملایر - شهر جهانی مبلمان منبت
• روستای قاسم آباد گیلان - روستای جهانی چادرشب‌بافی
• تبریز - شهر جهانی فرش
• مشهد - شهر جهانی گوهرسنگ‌ها
• روستای خراشاد خراسان جنوبی - روستای جهانی حوله‌بافی
• روستای کلپورگان سیستان و بلوچستان - روستای جهانی سفالگری
• لالجین همدان - شهر جهانی سفال
• مریوان کردستان - شهر جهانی کلاش‌بافی (گیوه)
• سیرجان کرمان - شهر جهانی گلیم شیریکی پیچ
• میبد یزد - شهر جهانی زیلوبافی