![کادر رمان دل به آتش زدند و و بیماری را مهار کردند کادر رمان دل به آتش زدند و و بیماری را مهار کردند](https://iqna.ir/files/fa/news/1399/6/14/1824130_749.jpg)
اما یادمان نرود که در همهگیری بیماریهای عفونی چرخهای صنعت و تولید در همه عرصهها آن زمان میچرخد که کارگر و کشاورز و تاجر و کاسب و فعال اقتصادی اولاً بیمار نباشند و ثانیاً هراس از ابتلا به بیماری و تشویش از فقدان مراقبتهای مورد نیاز خانهنشینشان نکند. در و دیوار و ماشینآلات بدون نیروی انسانی سالم گچ و سیمان و آهن پارهای بیش نیست.
فراموش نکنیم که چگونه با هجمه موج اول بیماری نظام سلامت با تکیه بر همت، غیرت و ایثار همه دستاندرکارانش ایثارگرانه به میدان آمدند و نگذاشتند برخلاف کشور انگلیس که بیمارانش در پارک و خیابان ماندند، حتیّ یک بیمار در پشت در بیمارستانی سرگردان شود و مرگ و میرمان با همه کاستیها با آنها قابل قیاس نبود.
در روزهایی که خود سپر و حفاظ مراقب کم داشتند دل به آتش زدند و بیماری را مهار کردند. مبتلا و شهید شدند، ولی به مردم کشورشان ایمان و اعتقاد بخشیدند و سپس شیوهنامه نوشتند که چگونه به کار بازگردیم، بکاریم، درو کنیم، تولید کنیم و چرخهای صنعت را بچرخانیم و پیام دادند که باز هم در کنارتان هستیم، نهراسید. در لباسهای غیرقابل تحمل شبانهروز با سیلاب عرق میکوشیم تا شما با خیال راحت و کمال سلامت در تابآوری سرزمینمان در مقابل آنان که بر ما ظلم تحریم را روا داشتند بایستید. ما در زیر بار سنگین پژمرده و مچاله میشویم تا ایران شاداب و سرافراز در عرصه جهانی بدرخشد، ولی مغفول نماند که تختهایمان کمتر، به دلیل تحریمها تهیه دارو، تجهیزات و لوازم حفاظتی بسیار سختتر، تعداد پزشک و پرستارمان هم از کشور انگلیس کمتر بود. فراموش نکنیم که دولت انگلیس فقط برای بخش سلامت بیش از ۲۲ میلیارد دلار هزینه کرد و ما پس از حدود هفت ماه از یک میلیارد دلار تخصیصی کمتر از ۳۰ درصد را گرفتهایم.
یادمان نرود که پرستاران و پزشکان و کادر بهداشتی انگلیس علاوه بر دریافت پاداش قابل توجه، پایان ماه مطالبهای از دولت ندارند و من شرمسار کادر بهداشت و درمانی هستم که ماههاست مطالباتشان معوق مانده است و باز هم کریمانه و عاشقانه خدمت میکنند. اقتصاد کوچک نشد، ولی ما درآمدهای اقتصادی بیمارستانهایمان، توان جسمی و دریافتی نیروهای صدیقمان و آنچه باید میگرفتیم آب شد. بزرگان اقتصاد یادتان نرود که در این بلوا اگر نظام سلامت فرو ریخت، اگر تابآوری خدمتگزاران این عرصه از دست رفت، اگر دارو و تجهیزات نبود اقتصادی برپا نخواهد ماند، پس دریابید اجزای نظام بیبدیل را که با این شیوه که میگذرد به یاد شعر حافظ افتادم که فرمود: «یا رب مباد کس را مخدوم بیعنایت».
نظر شما