اما فارغ از مسائل مهمی چون نوع حکومت آینده فلسطین، شهرک سازی ها، کمک های اقتصادی، موضوع آوارگان فلسطینی، قدس و غیره  هدف اصلی این طرح پاک کردن مسأله فلسطین و زیر سوال بردن آن است؛ چرا که احزاب و گروه های فلسطینی در جریان جزئیات آن قرار نگرفته اند و به طور کلی نادیده گرفته شده اند. البته واکنش آنها به ویژه گروه های مقاومت نیز در این راستا از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا خواسته ها و آرمان این گروه ها برای به رسمیت شناختن حق مسلم آنها ممکن است با معامله قرن به طور کامل نادیده گرفته شود و بجای آن به حواشی پرداخته شود.

این طرح برای دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا خوراک داخلی محسوب می شود و سعی دارد در راستای تحقق وعده های خود که مهمترین آن پشتیبانی و تأمین امنیت اسرائیل است گام دیگری بردارد تا شاید بتواند در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا موفق ظاهر شود. البته در گذشته شاهد اقداماتی از سوی ترامپ برای پیروزی بنیامین نتانیاهو در انتخابات پارلمانی بودیم ولی نتیجه ای در بر نداشت و در این برهه این بار نتانیاهو قصد دارد پاسخ کمک های ترامپ را بدهد.

 از طرفی این نکته را نیز باید در نظر داشت که ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه بیکار ننشسته است. اگر چه آنها در عراق، افغانستان، سوریه و دیگر کشورها با مشکلات و چالش های فراوانی روبرو هستند، تلاش برای تأمین امنیت اسرائیل یکی از اهداف و دلایل تداوم حضور آنها در خاورمیانه به شمار می رود. همانطور که سایر روسای جمهور پیشین آمریکا پس از سال 1948 که دولت اسرائیل تشکیل شد همواره سعی بر این داشتند تا از پایگاه مهمشان در منطقه حفظ و حراست کنند و به نوعی بین فلسطین و اسرائیل آشتی برقرار کنند؛ تا یکبار برای همیشه این مناقشه حل و فصل شود. ترامپ نیز این بار چنین سیاستی را  تحت معامله قرن در پیش گرفته که در گذشته با طرح ها و برنامه های دیگر مانند کنفرانس اسلو پیگیری شد. در گذشته حتی شاهد بودیم که جیمی کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا صلح بین مصر و اسرائیل را رقم زد و منجر به توافقنامه کمپ دیوید شد.

شاید به نتیجه نرسیدن طرح معامله قرن برای آمریکایی ها چندان حائز اهمیت نباشد چرا که آنها به دنبال رسیدن به نتیجه ای کوتاه مدت هستند.  از طرفی شاهد دست بالای رژیم صهونیستی در منطقه هستیم، در همین راستا می بینیم که کشورهای چون امارات و عربستان نیز حرف شنوی کامل از این رژیم و همچنین واشنگتن دارند و اخیرا نیز سفر اجازه سفر شهروندان اسرائیل به عربستان نیز داده شده است.

آنچه که به واقع می توانست برای حل واقعی مناقشه فلسطین کارساز باشد پیشنهاد رهبر انقلاب در خصوص برگزاری رفراندوم بود. رفراندومی که در آن تمامی فلسطینیان اعم از مسلمان، یهودی و مسیحی، آینده خود را تعیین کنند. جمهوری اسلامی ایران همواره یکی از کشورهای مدافع تنش زدایی بود و از زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی نیز این موضوع مطرح شد و در دولت های بعدی نیز بر ضروت آن تاکید شد. اما اسرائیل رژیمی نیست که چنین راهکارهایی را بپذیرد. از طرفی کشورهای اسلامی نیز در وضعیت خوبی به سر نمی برند تا بتوانند بر اسرائیلی ها فشار وارد کنند و یا بر دولت آمریکا تاثیر بگذارند. متاسفانه سیاست های توسعه طلبانه غرب و آمریکا مانند انتقال سفارت از تل آویو به قدس، اعلام  بلندی ها جولان به عنوان خاک اسرائیل باعث شده تا موقعیت این رژیم در خاورمیانه تثبیت شود.

*تحلیلگر مسائل بین الملل

310311