گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو-سیده زهرا حسینی؛ سال ۱۳۴۲ وزارت آموزش و پرورش (وزارت فرهنگ سابق) جهت انتشار گروه مجله‌های پیک با همکاری انتشارات فرانکلین، مرکزی به نام مرکز تهیه خواندنی‌های نوسوادان تأسیس کرد و مجموعه نشریاتی با عنوان اصلی پیک و عناوین فرعی کودک، نوآموز، نوجوان، جوان، معلم و خانواده و هم‌چنین ماهنامه آموزش و پرورش منتشر شد. اغلب این مجله‌ها، هر پانزده روز یک‌بار در طول سال تحصیلی منتشر می‌شدند که تا حد امکان در شهر‌ها و روستا‌های سراسر کشور توزیع می‌شد.
در سال ۱۳۴۸ پیک کودک برای کودکان کودکستانی و دانش‌آموزان سال اول دبستان منتشر شد. در همین سال، دوره جدید «ماهنامه آموزش و پرورش» انتشار یافت. در سال ۱۳۴۹ پیک جوان برای دانش‌آموزان دوره دبیرستان منتشر شد و بالاخره در سال ۱۳۵۱ آخرین مجله از این گروه با نام پیک نوجوان برای مخاطبان سنی دوره راهنمایی تحصیلی انتشار یافت.
در سال ۱۳۵۳ ناتوانی مؤسسه فرانکلین در پایبندی به بیش از یک ششم تعهدات خود و تأخیر در انتشار به موقع مجلات پیک باعث سقوط چشم‌گیر شمارگان این مجله‌ها شد و مرکز تهیه خواندنی از ادامه همکاری با این موسسه خودداری کرد.
سال ۱۳۵۷ آخرین سال عمر نشریات پیک بود که با وجود محاسن ظاهری بسیار، در عمل تا حد چشم‌گیری تحت نفوذ و تأثیر رژیم دست‌نشانده پهلوی بود و طی دو سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به تدریج سعی شد انتشار مجله‌های پیک با عنوان "رشد" و با ظاهری موجه‌تر استمرار یابد.
تأکید بر جنبه‌های کمک آموزشی مجلات و ارتباط آن‌ها با برنامه‌های درسی و ممتاز بودن کیفیت نشریات از لحاظ تصویر، صفحه‌آرایی، نگارش هنرمندانه مهم ترین‌ویژگی این نشریات بود که باعث شد تا در میان گروه مخاطبان خود محبوب واقع شود.
نخستین نشریه از گروه نشریات رشد، مجله رشد معلم بود که در مهرماه ۱۳۶۰ پا به عرصه مطبوعات کشور گذاشت. سپس رشد دانش‌آموز و پس از آن رشد نوجوان منتشر شد. طولی نکشید که مجلات رشد، هم از لحاظ کیفیت و هم از لحاظ کمیت، از پیک سبقت گرفتند؛ به‌طوری که علاوه بر هشت عنوان نشریه‌ای که جایگزین نشریات پیک شده بود، چندین نشریه جدید نیز به جمع این خانواده اضافه گردید. از این نشریه‌های جدید، مجله رشد تکنولوژی آموزشی به صورت ماهنامه بود و بقیه به صورت فصلنامه منتشر می‌شدند که عمدتاً جنبه اختصاصی داشته و برای استفاده معلمان و دانشجویان تربیت معلم منتشر می‌شوند.
تراژدی سوتدبیر در رشد جوان
بهار ٩٨ و در صدوسی‌ودومین شمارۀ «مجله رشد آموزش ریاضی» دکتر زهرا گویا سردبیر مجله، پس از ٢٣ سال سردبیری، از سمت خود استعفا و خبر از انتشار آخرین شماره مجله رشد آموزش ریاضی داد.
دکتر گویا در «یاداشت سردبیر» صد و سی و دومین شماره و آخرین شماره مجله رشد با اشاره به بعضی از مهم‌ترین دستاورد‌های مجله برای «آموزش ریاضی» و «آموزش معلمان ریاضی» ایران طی سال‌هایی که در این مسئولیت بوده است، خبر از استعفای خود در اواخر سال ۱۳۹۷ از سردبیری این مجله داد و پس از او اعضای حقیقی هیئت تحریریه مجله نیز استعفای خود را به ایشان داده‌اند.
پس از دکتر گویا حالا سیدامیر سادات موسوی، سردبیر ماهنامه رشد جوان از سمت خود استعفا داد. او در حساب کاربری خود در توییتر و اینستاگرام علت استعفای خود را سوتدبیر‌ها و و ایرادهای عجیب و غریب ناظران مجله‌های رشد اعلام کرد و نوشت:
تمام شد
از سردبیری رشدجوان استعفا دادم
دی ماه پارسال، وزیر آموزش و پرورش وقت (بطحایی)، حاج آقا #ذوعلم را به ریاست سازمان پژوهش منصوب کرد و ایشان هم اوایل امسال، دکتر #مسعود_فیاضی را مدیرمسئول #مجلات_رشد کرد. پس از این انتصابات، سیاست‌های فرهنگی متحجرانه‌ای بر بخش وسیعی از آموزش وپرورش (دفتر تالیف و مجلات رشد و ...) حاکم شد. اولین نشانه‌های این تحجر را ما با دستورات نظارتی تازه، متوجه شدیم، سخت گیری‌ها و بدفهمی‌های مذهبی و ارزشی که عملا باعث اتلاف وقت عوامل تولید و حذف بعضی مطالب مفید از مجلات می‌شد. یادم می‌آید همان اوایل از پوستری که عینا از سایت خامنه‌ای دات آی آر کار کرده بودیم، چهار پنج ایراد گرفتند. مثلا اینکه از کجا معلوم در این نقاشی، دستی که دست این خانم را گرفته با او محرم است؟ کم کم کلمه‌ی "موسیقى" تبدیل به یک کلمه‌ی ممنوعه شد. رمان‌ها همه رد می‌شدند. این عاشقانه است. این تخیلی است. این جنگ را منفی نشان داده. در شعر مشکل داشتیم، در طنز، در مناسبت‌های ملی در تقریبا همه چیز.
دکتر گویا در «یاداشت سردبیر» صد و سی و دومین شماره و آخرین شماره مجله رشد با اشاره به بعضی از مهم‌ترین دستاورد‌های مجله برای «آموزش ریاضی» و «آموزش معلمان ریاضی» ایران طی سال‌هایی که در این مسئولیت بوده است، خبر از استعفای خود در اواخر سال ۱۳۹۷ از سردبیری این مجله داد و پس از او اعضای حقیقی هیئت تحریریه مجله نیز استعفای خود را به ایشان داده‌اند.
پس از دکتر گویا حالا سیدامیر سادات موسوی، سردبیر ماهنامه رشد جوان از سمت خود استعفا داد. او در حساب کاربری خود در توییتر و اینستاگرام علت استعفای خود را سوتدبیر‌ها و و ایرادهای عجیب و غریب ناظران مجله‌های رشد اعلام کرد و نوشت:
تمام شد
از سردبیری رشدجوان استعفا دادم
دی ماه پارسال، وزیر آموزش و پرورش وقت (بطحایی)، حاج آقا #ذوعلم را به ریاست سازمان پژوهش منصوب کرد و ایشان هم اوایل امسال، دکتر #مسعود_فیاضی را مدیرمسئول #مجلات_رشد کرد. پس از این انتصابات، سیاست‌های فرهنگی متحجرانه‌ای بر بخش وسیعی از آموزش وپرورش (دفتر تالیف و مجلات رشد و ...) حاکم شد. اولین نشانه‌های این تحجر را ما با دستورات نظارتی تازه، متوجه شدیم، سخت گیری‌ها و بدفهمی‌های مذهبی و ارزشی که عملا باعث اتلاف وقت عوامل تولید و حذف بعضی مطالب مفید از مجلات می‌شد. یادم می‌آید همان اوایل از پوستری که عینا از سایت خامنه‌ای دات آی آر کار کرده بودیم، چهار پنج ایراد گرفتند. مثلا اینکه از کجا معلوم در این نقاشی، دستی که دست این خانم را گرفته با او محرم است؟ کم کم کلمه‌ی "موسیقى" تبدیل به یک کلمه‌ی ممنوعه شد. رمان‌ها همه رد می‌شدند. این عاشقانه است. این تخیلی است. این جنگ را منفی نشان داده. در شعر مشکل داشتیم، در طنز، در مناسبت‌های ملی در تقریبا همه چیز.
تلاش کردم که با این گروه تازه وارد گفتگو کنم. دلایلم را توضیح دهم و جلوی سیاست‌های غلطشان را بگیرم. معتقد بودم که نگاه این دوستان هرچند رنگ و بوی دینی دارد، ولی نتیجه‌ای جز گسترش ریاکاری ندارد. فکر می‌کردم باید تمام تلاشم را برای اصلاح وضعیت پیش آمده انجام دهم. باخودم می‌گفتم تمام دانش آموزان ایران، برادران و خواهران من هستند و رشد خانه‌ی من است. حالا که عده‌ای با انتصاب‌های سیاسی وارد خانه ام شده اند، چرا من خانه‌ی خودم را ترک کنم؟ چند ماه سخت و آزاردهنده را سپری کردم. صبوری کردم. تحمل کردم و حاضر نشدم به خواسته‌های غلط تن بدهم. چند روز پیش مدیرمسئول علنا به من گفت: مرا شخص مناسبی برای رشدجوان نمی‌داند. به دلیل خط فکری و نگاه تربیتی ام.
دیدم چاره‌ای باقی نمانده. گزینه‌های پیش رو این بود که بروم به یک فصلنامه‌ی کاملا علمی که اثری از دیدگاه‌های تربیتی اشتباهم در آن نباشد یا کمی حضورم در رشد جوان را کش بدهم تا به زور بیرونم کنند یا دیگر چه؟ به اتاقم برگشتم. احسان پایین ساختمان منتظرم بود. گفتم صبر کن باید نامه‌ی کوتاهی بنویسم. استعفایم را نوشتم، کوله پشتی ام را برداشتم. آقای فرهادی را بغل کردم و گفتم من دارم می‌روم؛ و تمام شد.
پی نوشت: پس از انقلاب، گروهی جمع شدند تا انتشار مجلات پیک را از سر بگیرند. پس به آیه‌ای از قرآن تمسک کردند و نام این مجلات را رشد گذاشتند: قد تبین الرشد من الغي. اما به مرور از یاد رفت که قبل از این عبارت، در کتاب نوشته شده بود: لا اکراه فی الدین
نگاهی به موفقیت‌های سید امیر سادات موسوی بعنوان نخبه کشوری
دانش آموخته کارشناسی فیزیک دانشگاه صنعتی شریف و دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ علم دانشگاه تهران
فعالیت‌های علمی (مسابقات، جشنواره‌ها و …):
سال ۱۳۸۶: کسب مدال طلا المپیاد ملی نجوم در باشگاه دانش پژوهان جوان
سال ۱۳۸۶: کسب مدال طلا المپیاد جهانی نجوم در اکراین و کسب بالاترین نمره
از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹: تدریس نجوم در شهر‌های تهران، اصفهان، کرمان، همدان، قزوین، آمل، بابل وملایر
سال ۱۳۸۷: کسب مدال نقره المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک در اندونزی
سال ۱۳۸۷: عضویت در بنیاد ملی نخبگان به عنوان نخبه‌ی درجه یک
سال ۱۳۸۸: همکار با کمیته برگزار سومین المپیاد جهانی نجوم در ایران و برگزاری کارگاه ساخت اسطرلاب
سال ۱۳۸۹: شرکت در چهارمین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک در چین به عنوان ناظر علمی
سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۰: دبیر گروه نجوم دانشگاه شریف
سال ۱۳۸۹: کسب دیپلم افتخار در سیزدهمین دوره رقابت فیزیک رادلف ارتوای
سال ۱۳۸۹: ارائه‌ی مقاله در همایش نجوم و اخترفیزیک در دانشگاه زاهدان
سال ۱۳۸۹: ارائه‌ی سخنرانی در جشنواره نجوم قشم
سال ۱۳۹۰: شرکت در پنجمین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک در لهستان به عنوان ناظر علمی
از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱: عضو کمیته نجوم باشگاه دانش‌پژوهان جوان به عنوان مدرس مبحث نجوم کروی
سال ۱۳۹۱: رتبه‌ی اول آزمون کارشناسی ارشد در رشته‌ی تاریخ علم
سال ۱۳۹۱: ارائه‌ی مقاله در همایش تاریخ و فلسفه‌ی علم در انجمن حکمت و فلسفه
از سال ۱۳۹۱ تا کنون: تدریس در دبیرستان‌های غیرانتفاعی انرژی اتمی و علامه طباطبایی (ره)
از سال ۱۳۹۱ تا کنون: عضویت در هیأت مدیره‌ی انتشارات اخترنگار
سال ۱۳۹۲: انتشار یادداشت در نشریه‌ی البیان در مالزی
سال ۱۳۹۲: شرکت در دوره‌ی آموزشی آشنایی با تمدن و فرهنگ در اندونزی
فعالیت‌های مطبوعاتی:
از سال ۱۳۸۷ تاکنون: نویسنده‌ی مطالب نجومی و ادبی در مجله رشد جوان
از سال ۱۳۸۸ تاکنون: نویسنده‌ی مطالب نجومی و تاریخ علمی در مجله رشد نوجوان
از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۰: سردبیر نشریه دال (نشریه گروه فرهنگی دانشکده فیزیک دانشگاه شریف)
از سال ۱۳۸۹ تاکنون: نویسنده در نشریه تکانه (نشریه علمی دانشکده فیزیک شریف) و فعالیت‌های پراکنده در چند نشریه‌ی دیگر همچون مجله نجوم، نگاه پنجشنبه و …
کتاب:
گنجینه‌ی المپیاد نجوم، انتشارات رزمندگان اسلام، تهران، ۱۳۸۹ (همکاری با خانم الهه‌سادات نقیب)
تاریخچه‌ی علم نجوم، انتشارات سبزان، تهران، ۱۳۹۲ (همکاری با محمدحسین پورعباس)
فعالیت‌های ادبی:
از سال ۱۳۸۹ تاکنون: همکار با دفتر طنز حوزه هنر
از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۱: همکار با سایت ادبی لوح
سال ۱۳۹۰: کاندیدا در دو بخش شعر و فیلم‌نامه‌ی کوتاه در ششمین جشنواره طنز مکتوب
سال ۱۳۹۱: رتبه‌ی اول شعر در جشنواره‌ی طنز تهران
سال ۱۳۹۱: تقدیرشده در بخش شعر در هفتمین جشنواره‌ی طنز مکتوب.
واکنش‌های مردمی نسبت به استعفای سردبیر نشریه رشد جوان
نظر شما