گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- علیرضا مشهدی؛* خبر برای تحلیلگران و خبرنگاران، عجیب و بی‌سابقه بود. اسرائیل رسما مسئولیت حمله به سوریه و لبنان را بر عهده گرفت. این تجاوزات آشکار، در مورد سوریه مسبوق به سابقه بوده است، اما در مورد لبنان در ۱۳ سال اخیر نمونه مشابهی نداشته است.

بنظر می‌رسد این حملات با انتخابات پیشرو کنست ارتباط مستقیم دارد. نتانیاهو انتخابات سختی پیشرو دارد. مطابق نظرسنجی‌ها، حزب وی، نمی‌تواند اکثریت نسبی کرسی‌های پارلمان را برای تشکیل دولت کسب کند، پس برای افزایش رای، مجبور است مانور قدرت به نمایش بگذارد هرچند که این مانور پوشالی باشد؛ چرا که برای ساکنین سرزمین‌های اشغالی مهم‌ترین نکته امنیت آن‌هاست و احتمالا با این حملات نمایشی احساس امنیت خواهند کرد! البته محور مقاومت قطعا این حملات را بی پاسخ نخواهد گذاشت و به شدت تلافی می‌کند.

 

مشخص نیست که نتانیاهو بر اساس کدام تحلیل و منطق، به خود اجازه حمله به سوریه و لبنان را داده است؟! آن هم در شرایط حاضر که محور مقاومت با پیروزی در برابر گروه‌های تروریستی ساخته دست آمریکا و مقاومت در برابر عربستان در جنگ یمن، بیش از گذشته قدرت خود را به رخ محور عربی عبری کشیده است. اما سید حسن نصرالله در سخنانی با محکومیت این حملات وعده پاسخ به اسراییلی‌ها داده است. این سخنان آنجا اهمیت پیدا می‌کند که افکار عمومی اسرائیل، نصر الله را در وعده‌هایی که می‌دهد صادق می‌دانند.

حتی اگر از سه کشوری که مورد حملات احمقانه اسرائیل قرار گرفتند، فقط حزب‌الله لبنان تصمیم به پاسخ متقابل بگیرد، نخست وزیر کنونی اسرائیل باید از این پست خداحافظی کند، چراکه با کاهش رای چشم‌گیری در انتخابات مواجه خواهد شد. از طرفی، بنظر می‌رسد این حملات خیلی برای محور مقاومت ناخوشایند نباشد، چراکه میتواند با پاسخ به این حمله، قدرت خود را در تاثیرگذاری بر رای‌دهندگان اسرائیلی به رخ همگان بکشد.

آن‌چه که واضح است ناپختگی عمل نتانیاهو است که با هدف بهبود رای حزب خود، اقدام به چند حمله نمایشی کرد، ولی احتمالا در روز‌های آینده با پاسخ سخت محور مقاومت، با سقوط معنادار رای حزبش مواجه می‌شود. در هر حال شاید این حمله با اطلاعات غلط همان افرادی که آمار قالیشویی تورقوزآباد را به وی دادند و سبب تمسخر جهانی او شدند صورت گرفته باشد! هیچ بعید نیست!

علیرضا مشهدی- فعال دانشجویی دانشگاه علم و صنعت

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.