در سال 1295 همزمان با تأسیس وزارت معارف و صنایع مستظرفه در ایران، اولین موزه به معنای اعم آن به نام موزه ملی به همت مرتضی قلیخان ممتازالملک با دارا بودن بیش از 270 قلم شیء در یکی از اتاق‌های مدرسه دارالفنون برپا شد که پس از مدتی آثار تاریخی این مجموعه به تالار آئینه واقع در ساختمان مسعودیه منتقل شد.
همزمان با برپایی نخستین موزه در ایران و پی بردن مردم به اهمیت مواریث فرهنگی از یکسو، و از سوی دیگر با آغاز حفاری‌های باستان‌شناسان اروپایی به ویژه هیأت فرانسوی به ریاست ژاک دمرگان در شوش و لغو انحصار امتیاز کاوش فرانسویان در ایران در سال 1306 ایجاد موزه‌ای جهت نگهداری و نمایش آثار به دست آمده از حفریات باستان‌شناسی احساس شد.
از همین رو، از سوی دولت وقت به آندره گدار؛ مهندس معمار فرانسوی – که از سال 1308 در استخدام دولت وقت ایران بود – ماموریت داده شد تا نقشه نخستین موزه علمی ایران را طراحی کند.
در نهایت، ساختمان موزه ایران باستان به سبک معمـاری ایرانی با سردر ورودی مشابه ایوان بلند طاق کسری مطلق به دوره ساسانی و با آجرهای قرمز رنگ بر اساس طرح مهندس معمار فرانسوی و با معماری حاج عباس قلی معمار باشی در سـال 1314 هجـری شمسی آغاز شـد و پس از 2 سال مورد بهره برداری قرار گرفت.
موزه ملی ایران شامل دو ساختمان مجزا به نام‌های موزه ایران باستان و موزه دوره اسلامی است.
موزه ملی ایران شامل 13 بخش است:
موزه ایران باستان در سال 1316، رسماً بازگشایی شد. اندیشه تأسیس و فعالیت موزه، در بطن تفکرات و تحولات سال‌های دهه 1300 و 1310 شکل گرفت.
در این سال‌ها،اندیشه‌های نوگرائی، با تکیه بر اصول فرهنگ کهن ایرانی و احیای سنت‌ها و ارزش‌ها و افتخارات ایران‌باستان، گسترش و نمود روزافزونی داشت، که تبعات آن احداث نهادها و موسسات علمی – فرهنگی، صنعتی، نظیر دانشگاه تهران، بیمارستان‌ها، مدارس و ... موزه بود.
ساخت موزه دوران اسلامی با انگیزه انجام فعالیت‌های مختلف فرهنگی در سال 1323 در محوطه برپایه همین تفکرات، تغییرات بنیادین در قوانین باستان‌شناسی و علمی شدن این شاخه از فعالیت‌ها و پژوهش‌های تاریخی – فرهنگی به وجود آمد، و در عین حال فعالیت‌های میدانی و پژوهشی باستان شناختی،هدف‌مند شد و توسعه کمی و کیفی مشهودی یافت.
گسترش کاوش‌های باستان شناختی و ازدیاد روز افزون آثار در موزه ملی ایران، موجب شد که این موزه طی چند مرحله، گسترش کمی و کیفی یا درحد فاصل سال‌های 1357 تا 1370، علاوه بر تعویض ویترین‌های موزه، نوسازی سیستم گرمایشی و سیستم برقی موزه، واحدهایی تحت عنوان انبار و گنجینه در زیر موزه موزه، ساخته و اضافه شد.
در سال 1375، آثار دوران اسلامی، رسما ً از موزه ایران باستان منفک و به ساختمان مجاور موزه منتقل شد. این ساختمان که درسال 1337 ساخته شده بود، در ابتدا با هدف احداث موزه منتقل شد.
این ساختمان که در سال 1337 ساخته شده بود، در ابتدا با هدف احداث موزه مردم‌شناسی مدنظر بود، که پس از انقلاب، با ایجاد سازمان میراث فرهنگی و تمرکز اشیاء باستانی در موزه ایران باستان، طرح تغییر نام کلی موزه، به موزه ملی ایران و اضافه شدن موزه‌ای تحت عنوان موزه اسلامی مطرح و اجرا شد که در نهایت در سال 1375 با گشایش رسمی موزه دوران اسلامی، مجموعه موزه ایران باستان و موزه دوران اسلامی، تحت عنوان موزه ملی ایران رسمیت یافت.
منبع مورد استفاده برای این مدخل
∎