رئيس جمهور در همايش تبليغاتي حقوق شهروندي گفت: «والله پيامبر شنود نداشت». فرداي آن همه رسانه‌هاي همسو ضمن برجسته كردن آن، دهها مقاله و يادداشت و تحليل در مذمت شنود نوشتند. دکتر عبدالله گنجی در کانال تلگرامی خود نوشت: از جمله هنر‌هاي دكتر روحاني اين است كه به جاي عوام، قدرت و عرضه سركار گذاشتن نخبگان، روشنفكران و خواص را هم دارد. ضمن اينكه چنين اظهارنظرهايي خود ايشان را هم گرفتار مي‌كند.
اولين سؤالي كه به ذهن مخاطب مي‌رسد اينكه چه كسي شنود مي‌گذارد. پاسخ اين است كه سيستم‌هاي امنيتي. اين سؤال طرح مي‌شود كه: مگر بزرگ‌ترين تشكيلات امنيتي كشور ذيل نظر رئيس جمهور نيست، چرا در سلسله مراتب مسئله را حل نمي‌كند و ترجيح مي‌دهد از كف و سوت لذت ببرد. دوم اينكه پيامبر خيلي چيزهاي ديگري را هم نداشت خب شما هم نداشته باشيد چرا بر خلاف پيامبر عمل مي‌فرماييد. براي مثال، پيامبر در محل كارش -مسجد- استخر شناي آنچناني نداشت. پيامبر وزراي ميلياردي نداشت. پيامبر وزرايش را از دانش آموختگان مكتب خودش انتخاب مي‌كرد نه دانشگاه‌هاي امريكا و اروپا(روم و ايران). پيامبر زندگي فراتر از مردم نداشت. پيامبر هيچ موقع منتظر كمك و لطف بيگانگان براي اداره جامعه اسلامي نبود. پيامبر به دعوت و صدور انقلاب خود باور داشت. پيامبر قبل از اقتصاد به فكر اصلاح بنيان‌هاي فرهنگي جامعه خويش بود... چرا شعري را بگوييم كه در قافيه‌اش گرفتار شويم؟!
روحاني نمي‌تواند مرجع تشخيص پايبندي به پيمانش باشد
رئيس جمهور در سخنراني اخير خود گفته كه من به پيمان خود وفادارم، مردم هم وفادار باشند. اين سخنان حسن روحاني دست‌مايه الياس حضرتي براي نوشتن يادداشتي در روزنامه اعتماد شده است. او با تيتر «مرجع تشخيص پيمان‌شكني كيست؟» مي‌نويسد: «اين روزها عده‌اي معتقدند كه آقاي رئيس‌جمهور مطابق آنچه متعهد شده و پيمان بسته عمل نكرده است. از طرف ديگر آقاي روحاني نيز در سخنراني اخير خود مدعي شده است كه من به پيمانم وفادارم، مردم هم باشند. پرسش مهم اين است كه مرجع تشخيص ملتزم بودن به پيمان‌ها و تعهدات انتخاباتي آقاي رئيس‌جمهور كيست؟ آيا خود ايشان مي‌تواند مرجع آن باشد و سپس از مردم بخواهد كه شما هم به پيمان خود وفادار باشيد؟... برداشت ما اين است كه با اين دست فرمان نمي‌توان ادامه داد. همين كه آقاي رئيس‌جمهور خودشان را مرجع تشخيص پايبندي به پيمان اعلام كرده است، نشانه‌اي از مشكل است. بنابراين ضمن حمايت از دولت و آقاي روحاني معتقديم كه بايد به انتقادات بيشتر توجه كرد. منظورمان فقط شنيدن آنها نيست، پاسخ دادن و اجرا كردن آنها نيز هست.»
در واقع حسن روحاني با اعلام خودش به عنوان مرجع تشخيص پيمان شكني‌اش، به همه انتقادات بي اعتنايي كرده؛ يعني من كه در كلام پايبندم، ديگر چه فرقي مي‌كند ديگران در مورد عملكرد من چه نظري دارند!
بدون ديدن فيلم از اكرانش حمايت مي‌كنم!
پروانه سلحشوري، نماينده مردم تهران باز هم با اظهار نظري خودش را سوژه شبكه‌هاي اجتماعي كرد. او در مورد فيلم جنجالي « عصباني نيستم»، مي‌نويسد: «من فيلم «عصباني نيستم» را نديده‌ام، اما به وزارت ارشاد دولت جمهوري اسلامي ايران ايمان دارم. وزير را فرد بسيار متديني مي‌دانم و با اين اعتماد و بدون ديدن فيلم، از اكران فيلم حمايت مي‌كنم!»
با اين حساب، به هيچ كدام از مسئولين جمهوري اسلامي انتقادي وارد نيست و ماجرا زماني قابل تأسف‌تر مي‌شود كه بينديشيم اين نماينده از كساني است كه به عنوان نماينده مجلس بايد ناظر بر عملكرد وزرا باشد و اگر براي هر وزيري چنين استدلالي را براي درستي عملكردش به كار برد، تكليف ابزار نظارتي مجلس معلوم است!
پيش از اين هم آبان 95 و در جلسه رأي اعتماد به وزير پيشنهادي براي وزارت ورزش و جوانان استدلال پروانه سلحشوري براي رأي دادن به سلطاني فر تا مدت‌ها تبديل به طنز در شبكه‌هاي اجتماعي و حتي اعتراض هم جناحي‌هايش نيز شد. او در موافقت با وزير پيشنهادي وزارت ورزش و جوانان، گفته بود كه «يكي از دوستان بنده به من گفت به خاطر خدمات آقاي سلطاني‌فر در استانداري گيلان نذر كرده‌ام به هر زيارتي كه مي‌روم دو ركعت نماز براي ايشان بخوانم، آيا اين براي شما(نمايندگان) كافي نيست؟!»