این گیاه بیش از 200 گونه دارد و بومی کشور مکزیک است. انواع گوشتی این گیاه برگ‌های مدوری دارند که روی آنها را تارهای سفیدرنگ پوشش داده است و حدود 8سانتی‌متر ارتفاع دارد. گل‌های قرمزرنگ آن در ساقه گل‌دهنده‌ای به طول 8 تا 15 سانتی‌متر است که اواخر تابستان گل می‌دهد.

برای آبیاری این گیاه باید صبر کرد تا سطح خاک آن تا عمق 3 سانتی‌متری خشک شود و بعد گیاه را آبیاری کرد. برخی کارشناسان حوزه گیاه معتقدند این گیاه را هر دو هفته یک‌بار آب بدهید و اعتقاد دارند که این گیاهان به دوره‌های کوتاه خشکی نیاز دارند. در فصول سرد و زمستان آبیاری گیاه باید کاهش یابد، زیرا در این فصل گیاه رشدی ندارد و نسبت به فصل گرم به آب کمتری نیاز دارد.

این گیاه از لحاظ نور به محیطی پرنور و روشن و اشعه‌های مستقیم آفتاب نیازمند است و در چنین شرایطی بهترین رشد و رنگ برگ را خواهد داشت. البته باید آن را از نور مستقیم آفتاب شدید بخصوص در روزهای گرم تابستان محافظت کرد.

اچوریا دما را تا 7 درجه سانتی‌گراد تحمل می‌کند، اما بهتر است که دمای محیط بخصوص در شب به زیر 13 درجه سانتی‌گراد نرود. حداکثر میزان دمای مورد علاقه گیاه تا 25درجه سانتی‌گراد است. در صورت افزایش دما و گرم‌شدن محیط و عدم افزایش آبیاری، بتدریج از گوشتی بودن برگ‌های اچوریا کاسته می‌شود.

خاک مناسب برای اچوریا خاک سبک با ترکیب پیت ماس، ماسه و ورمی یا کود حیوانی پوسیده است.

برای تکثیر این گیاه از روش‌های قلمه برگ، پاجوش‌ها و کاشتن بذر می‌توان استفاده کرد.

این گیاه در برابر بیماری‌ها و آفات تقریبا مقاوم است. پوسیدگی ریشه از جمله بیماری‌هایی است که ممکن است اچوریا درگیر آن شود که ناشی از سنگین بودن بافت خاک و یا آبیاری بیش از اندازه است.

آبیاری زیاد و خیس ماندن بستر خاک از دلایل پوسیدگی ریشه و ریزش برگ‌های گیاه است که بخصوص ابتدا برگ‌های پایین ساقه گیاه شروع به ریختن می‌کند.