خبرگزاری مهر؛ گروه استان‌ها- میلاد بیانی نیک: ۲۷ آذرماه، سال روز شهادت شهید آیت اللّه مفتح به عنوان یکی از پیشگامان وحدت حوزه و دانشگاه است.

این شهید والامقام همواره در تحقق اندیشه بلند حضرت امام(ره) برای وحدت دو نهاد مهم حوزه و دانشگاه کوشید و به همین دلیل سال روز شهادت وی به عنوان روز وحدت حوزه و دانشگاه نام گذاری شد، اما وحدت حوزه دانشگاه چیست و این وحدت چه لزومی دارد و چه برکاتی از آن نصیب جامعه اسلامی خواهد شد، مواردی است که در خصوص آن با ابوطالب مختاری هاشم آباد مدیر گروه دروس معارف دانشگاه آزاد اسلامی پردیس و از فعالان دانشگاهی وحدت حوزه و دانشگاه به گفتگو نشستیم.

*منظور از وحدت حوزه و دانشگاه چیست و این دو نهاد علمی در چه زمینه ای باید وحدت داشته باشند؟

می توان تفاسیر مختلفی از وحدت حوزه و دانشگاه ارائه داد، اما آن چه منظور امام(ره) است و در وصیت نامه ایشان عنوان شده، این است، که طلاب و روحانیون، خود را از دانشگاهیان جدا نبینند و دانشجویان و دانشگاهیان نیز حوزویان را از خود جدا نبینند و با یک تعامل سازنده حوزه به دانشگاه در امور معنوی و فقهی و اعتقادی یاری برساند و به همین طریق دانشگاه نیز در امور دیگر بتواند خوراک علمی به حوزه بدهد، تا فقها هم بتوانند با استفاده از پیشرفت علوم فتواها و نظرات جدید در حوزه های روزمره و تجارت های روز و مسائل اقتصادی روز بیان کنند، که مردم سردرگم نباشند و تعامل دوسویه باشد.

این وحدت برای حوزویان و دانشگاهیان منشا برکاتی است.

دانشگاه ما در مباحث معنوی و فقهی نیازمند مطالب حوزه است، شهید مفتح یک حوزوی بود که به دانشگاه آمد و برای وحدت این دو نهاد زحمات فراوانی کشید، که راه این شهید ادامه خواهد داشت.

* اصولا ریشه های جدایی دو نهاد حوزه و دانشگاه در چه بوده است؟

این جدایی از دسیسه های دشمن بوده است، دشمنان با ایجاد بدبینی در بین حوزویان و با القاء بی اعتقادی دانشگاهیان در میان حوزویان، آن ها را از حوزه دور می کرده است و از طرفی دیگر حوزه را نیز نسبت به دانشگاهیان بدبین می کرده است و آن ها را از روحانیون و طلاب دور می کرده است.

وحدت با حوزه در پیشرفت علمی دانشگاهیان موثر است، یا خیر؟

بله، می تواند موثر باشد، چرا که بسیاری از مطالب و موارد علمی که امروزه کشف می شود، در احادیث و علوم حوزوی آمده است، به عنوان مثال امام صادق(ع) در زمانی که طب به وجود گوش میانی پی نبرده بود، تلویحا به این عضو اشاره کرده بودند، متونی که نزد حوزویان، محدثان و طلاب است موارد علمی متعددی وجود دارد که می تواند راهگشای پیشرفت دانشگاهیان در علوم تحصیلی باشد.

قطعا بشر هنوز نتوانسته و نخواهد توانست به سطوح اعلا علوم که در متون اسلامی مانند قرآن و احادیث و روایات آمده است، دست یابد و لذا برای نیل سریع تر به پیشرفت، باید از معارف اسلامی کمک گرفت و در این راه گام برداشت.

* چرا وحدت حوزه و دانشگاه دغدغه امام، رهبری و تمام دلسوزان نظام تبدیل شده است؟

به دلیل این که جدایی حوزه و دانشگاه یکی از توطئه های استعمار بوده است و در واقع امروز نیز استعمارگران می خواهند حوزویان را نزد دانشگاهیان بد جلوه دهند، یکی از سیاست های کلی نظام نیز این است که کشور در امور علمی و مبانی اسلامی همراه هم پیش برود و اعتقادات در قشر دانشگاهی پر رنگ باشد و نیروهایی پرورش پیدا کنند، که در هر ۲ بعد علم و تخصص پیشتاز باشند و هم در بحث تهذیب نفس، آشنایی با اسلام و اعتقادات ممتاز باشند و افرادی مانند شهید چمران تحویل جامعه داده شود تا بتوانند به این کشور و مرز و بوم خدمت کنند.

واقعیت این است، که علم بی تهذب ممکن است نه تنها سودمند نباشد، بلکه خطر آفرین بوده و به ضرر جامعه تمام شود.