![](http://shafaonline.ir/files/fa/news/1396/9/23/400797_136.jpg)
به گزارش شفا آنلاین:ادرار کردن در استخر: آقای ارنست بلاتشلی، یک مهندس محیطزیست در دانشگاه Purdue میگوید که پس از 20 سال مطالعه روی شیمی استخر شنا باید این حقیقت تلخ را بگویم که مردم در استخرهای شنا ادرار میکنند. او میگوید: «در هر استخری که مردم حضور دارند، این امکان وجود دارد که در آن استخر ادرار نیز باشد و چنین تصوری عادلانه است.» او ادامه میدهد: «چیزی که ما در تحقیقات خود دریافتیم این است که یک فرد عادی چیزی برابر با 29.5 تا 59 میلیلیتر ادرار از خود باقی میگذارد.» آقای بلاتشلی میگوید که او هرگز استخری را موردمطالعه قرار نداده است که در آن ادراری نباشد.
او میگوید: «اگر یک شخص در استخر ادرار کند، احتمالاً هیچ تاثیری روی آب نخواهد داشت. اما چنین وضعیتی وجود ندارد که تنها یک نفر در آب استخر ادرار کند. متاسفانه درصد زیادی از مردم بهطور منظم در استخرها ادرار میکنند.» این چیزی که بیانشده است نتیجه تحقیق دیگری است که محققان دانشگاه آلبرتا اخیراً انجام دادند.
این محققان نمونههایی از شیرینکننده مصنوعی اسسولفام پتاسیم (acesulfame potassium) را از 31 استخر شنا و وان های حمام گرم مختلف جمعآوری کردند و در هر یک از این مکانها با سطح بالای این شیرینکننده در آب مواجه شدند. بر اساس این میزان از شیرینکننده محققان تخمین زدند که در یک استخر 220000 گالنی بهطور متوسط 20 گالن ادرار وجود دارد. دکتر لیندسی بلکستوک یکی از محققان این تحقیق است که میگوید: «نتایج این تحقیق این سند را برای ما فراهم میآورد که مردم واقعاً در استخرها ادرار میکنند، چون تنها راه ورود این شیرینکننده به آب استخرها و وان های گرم ادرار است.» دکتر بلکستوک میگوید که ادرار موجود در آب اماکن سرگرمی الزاماً خطری برای شناگرها نیست، اما چیزهایی همچون ادرار و عرق میتوانند با کلر واکنش نشان دهند و ترکیبت های سمی معروف به محصولات جانبی ضدعفونی (Disinfectio- by-products;DPBs) تولید کنند.
از مشکلات سلامتی ناشی از این ترکیبهای سمی میتوان بهاحتمال بیشتر آسم در میان شناگرهای حرفهای و احتمال ابتلا به مشکلات پوستی و مشکلات تنفسی با شدت متوسط در میان شناگرها، غریق نجاتها و کارگرهای استخرها اشاره کرد.
دکتر سوزان ریچاردسون، شیمیدان زیستمحیطی در دانشگاه کارولینای جنوبی میگوید که قطعاً به دلیل این ترکیبهای سمی خطر ابتلا به آسم در میان مردم، مخصوصاً ورزشکارهای المپیک و دیگر شناگرها زیاد است. اخیراً در تحقیقی محققان دریافتند که در استخرها بیش از 100 ماده شیمیایی وجود دارند که بعضی از آنها سمی هستند. دکتر ریچاردسون میگوید: «بهمانند هر چیزی، اثر یک ماده شیمیایی به دوز آن و مدتزمان تماس آن با یک فرد بستگی دارد. بنابراین، اینکه چند ساعت در روز و چند روز در هفته را صرف شنا در استخر میکنید در ابتلا به مشکلات سلامتی موثر هستند.» او ادامه میدهد: «فکر میکنم که افرادی که هرازگاه از استخر استفاده میکنند بسیار کمتر در معرض ابتلا به مشکلات سلامتی هستند.»
باوجوداین، دانشمندان به این نکته مهم اشاره میکنند که وقتی چشم شما قرمز میشود یا بوی کلر به مشام شما میآید به دلیل کلر نیست. دکتر میشل هلوسا، رئیس برنامه شنای سالم در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا میگوید: «یک استخر سالم بوی یک ماده شیمیایی را نمیدهد و این کلر نیست که چشمها را قرمز میکند، بلکه این ادرار و عرق است که با کلر ترکیب میشود و باعث بوی آب استخر و قرمزی چشم میشود.» علاوه بر این، او میگوید که ادرار و عرق میزان کلر باقیمانده در استخر را نیز کاهش میدهند. دانشمندها به دنبال راهحلی هستند. دکتر ریچاردسون و تیم تحقیقاتیاش به دنبال یک شیوه درمانی جدید امیدبخش هستند که از ضدعفونی نقره/مس استفاده میکند و زیاد به کلر وابسته نیست یا احتمالاً هیچ وابستگی به کلر ندارد. این محققان در حال امتحان این شیوه در استخرهای کارولینای جنوبی هستند. دکتر ریچاردسون میگوید: «چیزی که تاکنون میتوانیم در مورد این شیوه بگوییم این است که بهخوبی آب را شفاف و ضدعفونی نگه میدارد، بدون که الزاماً نیازی به کلر باشد.»
مدفوع در استخر: مدفوع میتواند با تماس با بدن مردم به هنگام شنا راه خود را درون آب پیدا کند. وجود مدفوع در آب استخر میتواند خطر سلامتی خطرناکتری را موجب شود، چون مدفوع حاوی میکروبهایی همچون کریپتوسپوریدیوم (Cryptosporidium) هست که میتوانند موجب بیماری گوارشی شوند. مدیریت استخر از عوامل مهم محسوب میشود و تمام ادارههای محلی یا دولتی استخرهای شنا را کنترل نمیکنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا میگوید که در سال 2013 ادارههای دولتی سلامت تقریباً از 50000 استخر عمومی بازدید کردند و درنتیجه این بازدید 12 درصد استخرها به دلیل عدم وجود یک ماده ضدعفونیکننده در آب یا نداشتن تجهیزات ایمنی پلمپ شدند.
دکتر هلوسا میگوید که دانستن این نکته حائز اهمیت است که کلر اکثر میکروبها را در چند دقیقه میکشد و قادر نیست که آنها را فوراً بکشد. او میگوید: «وقتیکه یک فرد مبتلابه اسهال در حال شنا است، بهطور بالقوه در حال پخش کردن میکروبها است و این میکروبها درون آب پخش میشوند و ممکن است یک فرد یا خود شخص این آب آلوده را ببلعد و درنتیجه بیمار شود.»
گزارش ماه می 2017 مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا نشان میدهد که شیوع کریپتوسپوریدیوم مرتبط با استخرهای شنا و زمینهای بازی آبی در بین سالهای 2014 و 2016 دو برابر شد و از 16 نفر به 32 نفر افزایش یافت. دکتر هلوسا میگوید که خوشبختانه تعداد افرادی که در معرض میکروب کریپتوسپوریدیوم قرار گرفتند کم است. باوجوداین، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری هشدار میدهد که بلعیدن یک جرعه از آب آلوده به کریپتوسپوریدیوم میتواند فرد را برای بیش از سه هفته درگیر مشکلاتی همچون اسهال آبکی، گرفتگیهای معده، حالت تهوع و استفراغ کند و موجب از دست رفتن آب بدنش شود. دکتر هلوسا میگوید که باوجوداین همه خطر فکر نمیکنم که این خطرها مانع رفتن مردم به استخرها شوند. او میگوید که شنا در استخر یک سرگرمی مفرح و فعالیت لذتبخش برای اکثر مردم است. درنتیجه دکتر هلوسا میگوید که ما نباید از شنا در استخر خودداری کنیم، بلکه باید در انتخاب استخر سالم هوشیار باشیم و نکات سلامتی استفاده از استخر را رعایت کنیم. در ادامه به چند توصیه مفید برای استفاده از استخر اشاره میکنیم.
هر کس باید وظیفه خود در تمیز نگهداشتن استخر را انجام دهد. پیش از رفتن به درون آب استحمام کنید یا حداقل یک دوش ساده بگیرید تا عرق، ادرار، مدفوع و محصولات مراقبت از سلامتی پوست از پوست شما زدوده شوند.
در درون آب استخر ادرار نکنید و به کودکان خود اهمیت ادرار نکردن در استخر را یاد دهید.
در حفظ کیفیت آب کمک کنید. اگر شما یا کودکتان مبتلابه اسهال هستید شنا نکنید. آب درون استخر را نبلعید. افراد دارای سیستم ایمنی تضعیفشده نیز باید پیش از شنا با فرد مراقبتکننده از سلامتی خود صحبت کنند.
روی جت آبهای (water jets) زمینبازی ننشینید.
از نوارهای تست برای بررسی pH و تراکم کلر در استخر استفاده کنید. میتوانید این نوارهای تست را از بازار تهیه کنید. برای استفاده از آنها میتوانید یکتکه از نوار را برای چند ثانیه در آب قرار دهید و سپس رنگ ایجادشده روی نوار را بارنگهای نوشتهشده روی جعبه این نوارها مقایسه کنید و pH آب و تراکم کلر را تشخیص دهید.
وقتیکه با کودک در حال شنا هستید یک «نگهبان آب» مشخص کنید، حتی اگر غریق نجاتها در استخر حضور دارند.
سیستم تخلیه آب پایین استخر را بررسی کنید. این سیستم باید ایمن و سالم باشد.WebMD
سپید