شاید امروز برای بسیاری از فعالان عرصه فیلم كوتاه این موضوع حائز اهمیت باشد كه مدیریت سینمایی كشور نسبت به این عرصه چه نگاهی دارد؟ آیا فیلم كوتاه از نگاه مدیریت سینما عرصه‌ای جدی است یا محملی برای آزمون و خطای جوانان یا سرگرمی آنان؟ آیا فیلم كوتاه پلی برای رسیدن به فیلمسازی بلند است یا هویتی مستقل برای این مدیوم سینمایی می‌توان قائل بود؟ اینها پرسش‌هایی است كه تلاش كردیم در گفت وگو با حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی طرح كنیم.
آقای ایوبی، در جایی كه نگاه عمومی سینمای ایران به آثار بلند سینمایی معطوف است، فیلم كوتاه برای مدیریت سینمایی كشور چقدر جدی است؟
امید سینمای ایران، انجمن سینمای جوان و فیلمسازان جوان هستند؛ فیلمسازان حرفه‌ای و فعالانی كه به تازگی وارد عرصه فیلمسازی كوتاه شده‌اند. بارها گفته ام كه انجمن سینمای جوان مدرسه سینمای ایران است. در عرصه سینمای بلند خیلی از ما كاری ساخته نیست چرا كه افراد حرفه‌ای طرح‌هایی را ارائه می‌كنند و در نهایت ما بر اساس این طرح‌ها، مجوزهایی را صادر می‌كنیم، اما در انجمن سینمای جوان می‌توان به سراسر كشور فكر كرد.
مهمترین مشكل عرصه فیلم كوتاه را پس از حضور در مدیریت سینمایی كشور در چه بخشی دیدید؟
سیستم انجمن سینمای جوان به سمت تمركزگرایی رفته بود و ما تلاش كردیم به سمت تمركززدایی برویم. اخیراً بیش از 50 هفته فیلم كوتاه و عكس در شهرستان‌های مختلف برگزار شد. همچنین بودجه اندك انجمن به صورت عادلانه توزیع شد و آنچه در توانمان بود برای جلوگیری از افول و ركود فیلم كوتاه انجام دادیم و تصور می كنم آینده خوبی در انتظار فیلم كوتاه است.
خواسته های شما در عرصه فیلم كوتاه از سوی مدیریت انجمن به درستی به اجرا رسیده است؟
كارنامه آقای حبیب ایل بیگی و همكارانش در انجمن سینمای جوان قابل قبول است.
فارغ از نگاه مدیریتی، معتقدید فیلم كوتاه عرصه‌ای برای رسیدن به سینمای بلند است یا این كه سینما هویتی مستقل دارد؟
دو نگاه در زمینه فیلم كوتاه وجود دارد. عده‌ای معتقدند فیلم كوتاه بستری برای كسب تجربه به منظور حضور در عرصه ساخت فیلمهای بلند سینمایی است، به عبارتی فیلم كوتاه را وسیله‌ای برای رسیدن به سینمای بلند می‌دانند كه از نظر من نگاه غیر قابل قبولی نیست. اما معتقدم فیلم كوتاه هویت مستقل دارد و ما باید تجربه تماشای فیلم كوتاه را به مردم بچشانیم تا آنان همانگونه كه به دیدن آثار بلند سینمایی علاقه دارند، نسبت به تماشای مجموعه آثار كوتاه و مستند نیز اقبال نشان دهند.
فیلم كوتاه به دلیل كوتاه بودن، تجربی و هنری بودن امكانات بیشتری به فیلمساز می‌دهد از این رو باید فیلم كوتاه را با هویت مستقل بررسی كنیم. به عبارتی باید فیلمسازانی داشته باشیم كه نخواهند از عرصه فیلمسازی كوتاه خارج شوند یا اگر به فكر ساخت فیلم بلند هستند فیلم كوتاه را فراموش نكنند.
درباره اقتصاد سینمای كوتاه و راهكارهایتان در این عرصه بگویید. آیا می‌توان راهی برای استقلال مالی فیلم كوتاه پیدا كرد؟
كالای هنری در كشور ما هنوز اقتصادی محسوب نمی‌شود، تنها در عرصه هنرهای تجسمی اتفاقات خوبی رخ داده كه البته محدود است. باید بپذیریم كالاهای هنری هنوز به لحاظ اقتصادی در وضعیت استانداردی قرار نگرفته‌اند تا به اصطلاح دخل و خرجشان با هم بخواند. اما این دلیل نمی‌شود كه بگوییم ساخت فیلم كوتاه به هیچ عنوان اقتصادی نیست و سازندگان این آثار امیدی به بازگشت سرمایه خود نداشته باشند. از وقتی كه در اندیشه راه‌اندازی گروه «هنر و تجربه» بودم نگاهی جدی به نمایش فیلمهای كوتاه و مستند داشتم چون راه‌اندازی این گروه می تواند به اقتصاد فیلم كوتاه كمك كند. در بسیاری از كشورها فیلمهای كوتاه خریداری و پیش از اكران آثار بلند اكران می شوند. این مسأله نیز در ذهنم وجود دارد و باید بررسی كنیم آیا می‌شود بسته‌های فیلم كوتاه را در سینماها پیش از اكران فیلم بلند نمایش داد؟ هنوز تصمیمی در این زمینه نداشتیم اما به آن فكر می‌كنیم.
یكی از مشتریان فیلمهای كوتاه می‌تواند تلویزیون باشد، در این زمینه چه رایزنی‌هایی انجام شده و آیا ظرفیتی در صدا و سیما برای این امر مهیا است؟
مشتری اصلی فیلم كوتاه می‌تواند تلویزیون باشد و این رسانه نیاز و امكان پخش فیلم كوتاه را دارد. با رییس سازمان صدا و سیما صحبت‌هایی داشته‌ایم و شخص سید عزت‌الله ضرغامی با این پروژه موافق بود، اما مهمتر از تلویزیون مسئله فرهنگسازی است. به این معنا كه باید آرام آرام به مردم یاد بدهیم این آثار را به نظاره بنشینند.
و اما جشنواره فیلم كوتاه در دولت تدبیر و امید در حال برگزاری است. آیا این رویداد سینمایی به معنای حقیقی رنگ و بوی بین‌المللی دارد؟
دبیران جشنواره‌های سینمایی را از انجام هرگونه كار نمایشی برای به اصطلاح بین‌المللی‌شدن جشنواره‌ها نهی كردیم. تاكید كردیم در دعوت میهمان‌ها كسانی بیایند كه در جشنواره‌ها اثرگذار باشند. جشنواره‌ای كه می‌تواند كاملا بین‌المللی باشد جشنواره كوتاه و مستند است، زیرا در فیلم بلند مشكلاتی داریم و آثاری كه ملاحظات ما را رعایت كرده باشند اندك هستند، اما در عرصه فیلم كوتاه آثاری كه با فرهنگ ما همراه باشند بیشتر است.
و اما كلام شما با فعالان عرصه فیلم كوتاه؟
فكر می‌كنم فعالان عرصه فیلم كوتاه و حاضران در جشنواره فیلم كوتاه باید از فرصت ایجاد شده و همدلی موجود میان مدیران سینمای انجمن و سینماگران استفاده كرده و نظرات خود را نیز بیان كنند. همچنین همه باید تلاش كنیم در مسیر پیش رو در زمینه فیلم كوتاه خود را اصلاح كنیم. مدیران انجمن سینمای جوان انگیزه‌ای جز ارتقای عرصه فیلم كوتاه ندارند و باید از این ظرفیت به درستی استفاده شود.
انتهای پیام/ اس