خبرگزاری فارس_ گروه سینما و تئاتر: پیتر مولر متولد 1960 (1339) در آلمان کارگردان، بازیگر، عروسک گردان و موسیقیدانی است که فعالیت های تئاتری خود را از سال 1980 (1359) آغاز کرده و دانش آموخته دانشگاه هنرهای دراماتیک آلمان است. او در کشورهایی مانند فرانسه، سوییس، اتریش، ‌آمریکا، کرواسی و الجزایر به اجرای نمایش پرداخته است. چندی پیش این کارگردان آلمانی به همراه همکارش ماری فلت برای دومین بار به ایران آمدند و در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به اجرای نمایش پرداخت و ورکشاپ هایی را نیز در قالب کارگاه نمایش برگزار کرد. به همین منظور برای ایجاد یک گپ ساده با وی گفت‌وگوی کوتاهی داشتیم که به شرح ذیل آمده است.

_از آنجایی که شما خودتان در بحث آموزش فعال هستید و همچنین در تئاتر که برای خود یک رسانه محسوب می‌شود فعالیت دارید دوست دارم بپرسم که در آلمان رسانه‌ها چه تصویری از کشور من را به نمایش در می آورند و تا چه اندازه با آن چیزی که دیده‌اید متفاوت است؟

مولر: البته در آلمان همه ذهنیت خیلی بد و متفاوتی نسبت به ایران ندارند اما به طور کلی درست است و اگر نسبت به یک کشوری اطلاعات کمی داشته باشید ذهنیت درستی هم نخواهید داشت. در ایران و بین آنها یک ویژگی خیلی عمیق انسانی وجود دارد. من در این سفر که به ایران داشتم دو نمایش بیشتر ندیدم اما در سال 2011 نیز در ایران حضور داشتم و احساس کردم که نسبت به تئاتر اهمیت خاصی در ایران وجود دارد.در مجموع سطح فرهنگی و آموزشی در ایران بسیار خوب است. در اولین بار که به ایران آمدم بسیار برایم سفری دلچسب و خوشایند بود دلیل این که دوباره خواستم به ایران بیایم همین موضوع بوده است.

_در آلمان به عنوان یک کشور صنعتی تا چه اندازه به تئاتر و آموزش آن بهاء داده می‌شود؟

ماری فلت: در واقع تدریس و آموزش تئاتر در بیشتر مدارس به صورت اجباری نیست و به عنوان یک رشته جانبی در نظر گرفته می‌شود موسیقی و هنرهای تجسمی اجباری است اما تئاتر غیر اجباری است. ما در ارتباط با مدارس خصوصی باید بگویم که  تدریس خصوصی تئاتر از اهمیت بیشتری برخوردار است اما نمی‌توان گفت که آنقدر زیاد است که می‌توان به آن عمومیت داد. در آلمان برای یادگیری تئاتر باید به دانشگاه رفت و یا نزد یک متخصص رفت و آموزش دید. اینطور باید بگویم که پی‌گیری تئاتر در آلمان بیشتر به علاقه خود افراد بستگی دارد.

_دولت در آلمان تا چه اندازه به تئاتر و مخصوصا در بخش کودک و نوجوان کمک می‌کند؟

ماری فلت: ما در حدود بیست سال پیش شاهد بودیم که به تئاترهای کودکان اهمیت بیشتری در بخش دولتی داده می‌شد، اما متاسفانه در طی این مدت بیشتر‌شان بسته شدند و گروه‌های خصوصی نمایش‌هایی از این دست که مرتبت با کودکان باشد را به روی صحنه می‌برند.

_البته به نظرم تعریفی که از شرایط تئاتر از آلمان می‌دهید خیلی شبیه به شرایط تئاتر در اینجا است. به طور در ایران هم تئاتر به سمت سالن‌های خصوصی و ایجاد بیشتر آنها رفته است.

ماری فلت: استنباط من از صحبتم با مدیران کانون این بود که اینجا اهمیت بیشتری به تئاتر کودکان می‌دهند اما اگر واقعیت چیز دیگری باشد که تئاتر کودک جایگاه ویژه‌ای ندارد بسیار غم‌انگیز است.

مولر: ببینید باید به این نتیجه برسیم که برای بچه‌ها بیشتر سرمایه‌گذاری کنیم آنها در مرحله آموزش دیدن و یاد گرفتن هستند اما در عمل اینطور نیست و هرچقدر سرمایه‌داری وارد نظام آموزشی کشوری می‌شود آموزش‌هایی همچون تئاتر از اولیت خارج می‌شوند آنهم به این دلیل که هزینه بردار هستند.

_ آیا در کشور آلمان شهروندان به این نتیجه رسیده‌اند که باید سبد کالای فرهنگی نیز برای خود تهیه کنند؟

مولر: در خانواده ها میزان اهمیت دادن به کودکان و برنامه ریزی برای فرزندشان متفاوت است. اصولا خانواده‌های روشنفکرتر ارزش بیشتری برای تئاتر قائل هستند و حتما فرزندان‌شان را برای دیدن تئاتر تشویق می‌کنند، اما خانواده‌‌‌‌های کم درآمدتر به دلایل مختلفی که میتوان به آنها اشاره کرد کمتر به مقوله‌ای چون تئاتر توجه می‌کنند. متاسفانه در قانون اساسی نکته‌ای لحاظ نشده است که حتما کودکان و نوجوان باید تئاتر ببینند این در حالی است که در کشوری مثل دانمارک در قانون اساسی یا قانون کلی‌شان دیدن 4 نمایش در سال برای کودکان و نوجوانان اجباری شده است. قاعدتاً باوجود چنین قانونی نظام آموزشی کشور به مقوله تئاتر و آموزش آن که تاثیر بسیار زیادی هم بر ترتبیت و شخصیت بچه ها دارد اهمیت بیشتری می‌دهند.

_تکنولوژی چقدر در کشور شما بر تئاتر و روند آن تاثیر گذار بوده است خودتان با ورود آن مشکلی نداشتید؟

مولر: تاریخ تئاتر در اروپا بسیار قدیمی است و ما با یک گذشته بسیار طولانی مواجه هستیم که نمایش های بسیار زیادی نوشته شده و اجرا شده است. شخصاً در ابتدای ورود تکنولوژی به تئاتر حس خوبی نداشتم و آن را دوست نمی‌داشتم، اما کم کم با گذشت زمان و تامل بیشتر به این نکته رسیدم که اگر از این تکنولوژی در مسیر قوت بخشیدن به اثر نمایشی استفاده شود قطعا شاهد اتفاق بهتری خواهیم بود. ولی برخی با در داخل سالن فیلم نشان می‌دهند که آن با ماهیت خود تئاتر همخوانی ندارد. در واقع این اتفاق ضد محصول است.

_شنیدم که اثر نمایشی خود را در بیش از 20 کشور اجرا کرده‌اید آیا متوجه تفاوت عمده‌ای بین کودکان کشور‌های مختلف شده‌اید؟

مولر: به نظرم و با توجه به تجربه‌هایی که در اجرای نمایشم در بیش از 20 کشور داشته‌ام به نتیجه رسیدم که واکنش بسیاری از کودکان نسبت به یک مقوله شبیه به هم است. چرا که هنوز کودک هستند و تحت تاثیر محیط قرار نگرفته‌اند اما وقتی بزرگتر می‌شوند برخورد‌های‌شان هم با هم فرق می‌کند. واکنش بسیاری از بچه‌ها به صحنه‌هایی از نمایشم شبیه هم بوده و خیلی فرق نداشته است.برق چشم‌های همه کودکان دنیا یک شکل است.

فعالیت تئاتر نوعی سرمایه‌گذاری فرهنگی در کشور است البته در کشور‌های مختلف بر اساس اهمیت نظام آموزشی که به تئاتر می‌دهد  تفاوت‌هایی وجود دارد در آلمان هر گاه افراد و حتی بچه‌ها به دیدن نمایش می‌روند تا تئاتر ببینند برای‌شان اینگونه است که گویا به مکان مقدسی رفته‌اند و با آن همچون سینما رفتار نمی‌کنند که مثلا داخل سالن خوراکی بخورند. کشورها باید سعی کنند تا فرهنگ دیدن تئاتر را برای کودکان و شهروندان خود جا بی‌اندازند.تئاتر وسیله‌ای است که ملت‌ها بهتر همدیگر را بشناسند و با هم ارتباط بگیرند.

ماری فلت: اتفاقی که متاسفانه در آلمان هم رخ می‌دهد این است که هنر برای بزرگسالان بیشتر و بهتر دیده می‌شود و نوعی از نگاه وجود دارد که گویا کار کردن در حوزه تئاتر کودک آسانتر است و هر کسی  می‌تواند این کار را انجام دهد.

_به عنوان پرسش آخر می‌خواهم بدانم در تئاتر آلمان اسطوره‌های وطنی جایی دارند؟ بدین معنی که در ارتباط با معرفی زندگی سربازان و دلاوران خود آثار نمایشی را به روی صحنه بیاورند.

مولر: ما مثلا برادران گیریم رو داریم که نوعی داستان است و در نمایش‌ها و آموزش‌هایمان از آنها استفاده می‌کنیم تا بچه‌ها بیشتر و بهتر آنها را بشناسند. در واقع خیلی در برنامه آموزشی‌ما در آلمان وجود ندارد که اسطوره‌ها خود را با تئاتر بشناسانیم.

انتهای پیام/ج