به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، محمدرضا یوسفی، نویسنده و نظریه‌پرداز ادبیات کودکان و نوجوانان ایران در مهرماه سال 1332 در همدان متولد شد و در این شهر به تحصیل پرداخت.

در سال 1352 پس از اخذ دیپلم ادبی به تهران رفته و در دانشگاه تهران در رشته تاریخ مشغول به تحصیل شد.

وی همزمان به همکاری با گروه‌های نمایش دانشجویی پرداخته و نخستین کتاب خود را در 1357 با نام «سال تحویل شد» منتشر کرد.

از سال 1365 به طور جدی به نویسندگی برای کودکان و نوجوانان پرداخت و تاکنون بیش از دویست کتاب که عمدتاً داستانی هستند از او منتشر شده‌ است.

یوسفی که این روزها به صورت ویژه بر روی شاهنامه فردوسی کار می‎کند در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در همدان گفت: درصدد هستم که شاهنامه را در قالب چند مجموعه بنویسم که یکی از آنها مربوط به بخش کودک دارد که تا الان در 40 جلد و دوزبانه منتشر شده و بقیه آن نیز در حال انجام است.

وی افزود: البته مجموعه نیز مربوط رمان‎های آن است که کل داستان‌های شاهنامه را در قالب رمان برای نوجوانان و جوانان به رشته تحریر درخواهم آورد.

این نویسنده برجسته همدانی ادامه داد: تاکنون نیز 53 جلد نوشته‎ام که از این تعداد 6 جلد چاپ شده و اگر مشکلی پیش نیاید ناشر مصمم است تا نمایشگاه کتاب امسال این تعداد به 20 جلد برسد.

وی تاکید کرد: البته شیوه نگارش این قصه‌ها اساساً بازآفرینی بوده به طوری که ساختار رمان به آنها بخشیده‎ام لذا  مجموعه حوادث داستان‎های کوتاه در ساختار رمان طراحی و بقیه شخصیت‎ها هم در آن تعریف شده‌اند.

یوسفی در مورد علت انتخاب شاهنامه برای این کار گفت: شاهنامه یکی از ارزشمندترین منابع ملی و غنی‎ترین و جهانی‌ترین اثر ملی ماست که کل تاریخ اسطوره‎ای و افسانه‎ای و تاریخ مکتوب پیش از اسلام ما را در درون خود جای داده است.

وی با بیان اینکه جامع‎تر از شاهنامه هیچ منبع دیگری سراغ نداریم، افزود: به نظرم سایر متون باستانی با وجود بهای ارزشمندی که در زبان و ادبیات ما دارند از نظر ارزش‎های درون‎مایه‎ای و ملی هیچ کدام برابر با شاهنامه نیستند.

شاهنامه تاریخ ملی ایران است

نویسنده کتاب «اسب سفید» افزود: شاهنامه در اصل تاریخ ملی ایران است که پیشینه حداقل 9 هزار سال را در دل خود جای داده است.

وی اظهار کرد: به همین دلیل است که بنده بعد از بیست سال کار بر روی متون مختلف سرانجام به شاهنامه رسیدم. از طرفی سال‎ها تلاش کردم که بتوانم یک تیم تشکیل دهم که متاسفانه به لحاظ امکانات و سایر عوامل دیگر این مهم میسر نشد تا اینکه مجبور شدم این کار را خودم انجام دهم.

یوسفی در پاسخ به اینکه از کدام قسمت‎های شاهنامه تا بدین جا بیشتر لذت برده است؛ گفت: بخش زیبا و جذاب شاهنامه بخش اسطوره‎ای ـ افسانه‎ای آن است که البته بیشتر نوشتن خود شاهنامه به این سبک لذت‌بخش‎تر است که راه را به من نمایش می‎دهد.

وی همچنین در مورد احتمال ساخت انیمیشن از نوشته‎های شاهنامه‎ای خود گفت: اتفاقاً این نوشته‌ها، استعداد این را دارند، مخصوصاً ساختار دراماتیکی که به آنها بخشیده‌ام راه را بسیار هموار کرده است.

این نویسنده ادبیات کودکان  ادامه داد: از طرفی دیگر با متن فیلمنامه انیمیشنی که تهیه کرده‎ام، قرار است یک سریال 40 قسمتی از شخصیت زال و زندگی او ساخته شود؛ با این حال در سال‎های قبل هم پیشنهاد انیمیشن تمام شاهنامه را داشتم که به دلایلی این کار منتفی شده است.

وی با اشاره به عدم آشنایی نسل جوان با ادبیات و متون کهن فارسی گفت: مطالعه متون قدیمی باید سرلوحه کارها قرار گیرد، از این رو این متون باید بازآفرینی شوند البته مفهوم بازآفرینی به این شکل است که متون قدیمی با نگاه امروزی درآمیخته و به دست مخاطب به خصوص جوانان برسد.

یوسفی با اشاره به تعاریف مختلف بازآفرینی در ادبیات گفت: نمونه بارز و موفق آن را می‎توان در آثار استاد بیضایی مشاهده کرد که جزو منابع مهم نمایشی بوده و مکرر در ایران اجرا می‏‌شوند.

این مسؤول ادامه داد: البته در حوزه رمان نیز این اتفاق رخ داده و با وجود کاهش سرانه مطالعه در کشور، یک گرایش شناخت ملی در جوانان و نوجوانان ایجاد شده که این کتاب‌ها در مقایسه با سایر کتاب‌ها از اقبال و استقبال بیشتری در بین جامعه برخوردار هستند.

این نویسنده با تاکید بر اینکه هر ملیتی باید برای حفظ خود، فرهنگ بومی خویش را زنده نگه دارد، افزود: در بسیاری از کشورهای غربی که حتی دارای ملیت‎های مختلف هستند این کار و تلاش در حال انجام است.

وی ادامه داد: خوشبختانه اسطوره‎شناسی در ایران نسبت به رژیم گذشته که خیلی هم ادعای ملی‎گرایی داشت، پیشرفت فراوانی داشته است.

 روند رو به رشد ادبیات کودک و نوجوان در همدان

یوسفی با اشاره به ارتباط مستمر خود با اهالی فرهنگ و هنر همدان افزود: ارتباط خوبی با نویسندگان کودک و نوجوان همدان دارم به طوری که روند رو به رشد حوزه ادبیات کودک و نوجوان کاملاً مشهود است.

وی در ادامه با بیان اینکه برگزاری جشنواره تئاتر و فیلم کودک و نوجوان در حال حاضر بیشتر حفظ یک سنت بوده  و نمی‎توان از تاثیرگذاری آن توقع زیادی داشت؛ ادامه داد: مصیبت تئاتر کودک و نوجوان در کشور سراسری است و تا زمانی که سازمان آموزش و پرورش، تئاتر کودک و نوجوان را به معنای واقعی کلمه نپذیرد و تئاترهای دانش‎آموزی رونق نگیرند، سالن‌های تئاتر کودک ما پر نخواهند شد.

تئاتر کودک در همدان بسیار پویاست

این نویسنده افزود: البته با وجود مشکلات موجود تئاتر کودک در همدان بسیار پویا بوده و هنرمندان آن مشتاقانه در این حوزه فعالیت دارند در حالی که در تهران تئاتر کودک خیلی فقیرتر بوده و در سالن‎های اندکی از جمله تالار هنر و گهگاهی هم در کانون به صورت جسته و گریخته تئاتر کودک اجرا می‏‎شود.  

وی با تاکید بر اینکه زندگی من اساساً در خواندن و نوشتن خلاصه می‎شود، فوتبال و پیاده‎روی را از جمله سرگرمی های دیگر خود عنوان کرد و گفت: در کل بالاترین لذت برای زندگی شخصی و اجتماعی‎ام ، معنایی از مسائل فرهنگی است.

یوسفی با بیان اینکه هیچ وقت فکر نمی‎کردم که زمانی نویسنده شوم ادامه داد: با وجود اینکه از کودکی می‎نوشتم و در همدان تئاترها را هم دنبال می کردم اما  در روند زندگی‎ام به خصوص زمانیکه دانشجو شدم، اتفاقاتی رخ داد و طوری پیش رفت که نسبتاً به اهداف و آرزوهای خود رسیدم و شکر خدا از شرایط امروزم رضایت دارم.

وی با تاکید بر اینکه همه انسان‎ها باید نسبت به شهر و زادگاه خود ادای دین کنند، اظهار کرد: شخصاً هر چیزی که دارم از فرهنگ همدان بوده و حتی بلندترین رمانم هم در مورد همدان است؛ بنابراین استدلالم این است که حتماً  باید به اشکال گوناگون به دوستان و جوانان شهرم خدمت کنیم. 

این نویسنده با اشاره به وجود امکانات و شرایط مناسب‌تر در تهران برای انجام فعالیت‌های فرهنگی و هنری گفت: در تمام شهرستان‎ها این مشکل، به نسبت وجود داشته اما با توجه به شناختی که به خصوص این اواخر از همدان پیدا کردم، پارامترهایی وجود دارد که نشاندهنده رشد همدان حتی نسبت به سایر شهرها و استان‌های بزرگتر از آن است.

انتهای پیام/89041/ق40