به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از زنجان؛ دانشگاه زنجان طی روزهای گذشته دچار یک چالش جدیدی به نام اعتراض به کیفیت غذاهای سرو شده گردیده است.

روز پنج شنبه دو نفر از دانشجویان که پس از زمان اتمام سرو غذا به محل سلف برادران دانشگاه مراجعه کرده اند، پس از این که قادر به دریافت غذای خود نمی شوند، با اعتراض نسبت به این مساله در سلف دانشگاه مانده و با اعلام این که ما هزینه غذای رزرو شده را پرداخت کرده ایم، نسبت به عدم دریافت غذا متعرض می شوند.

این مساله در ادامه تعداد دیگری از دانشجویان به شکل یک تجمع اعتراضی درآمده و دانشجویان با ترک نکردن محل سلف دانشگاه، نسبت به برخی مشکلات موجود در روند اتوماسیون تغذیه به تحصن می پردازند.

 جمعی از دانشجویان نیز با اقامت شبانه در سلف خوابگاه برادران، رنگ و بوی دیگری به تحصن دانشجویان می دهند. این تحصن روز جمعه نیز ادامه می یابد و متحصنین با راه اندازی یک کانال تلگرامی و تایپ و تکثیر چندین بیانیه، خواسته های خود را از این طرق به گوش مسئولان می رسانند.

تحصن روز شنبه نیز پیگیری می شود و این بار با شروع کلاس های ابتدای هفته، تحصن به سلف مرکزی دانشگاه منتقل می شود و جمعیت دانشجویان معترض به حدود ۱۰۰ نفر ارتقا می یابد.

متحصنین با تشکیل کمیته ای خواسته های خود را مطرح می کنند که این خواسته ها به شرح ذیل است:

۱- رایگان شدن دریافت ژتون فراموشی بدون محدودیت دفعات در بازه زمانی

۲- توزیع غذا در ظروف سلف سرویس برای ناهار تا ساعت ۱۴:۳۰ و شام تا ساعت ۲۰:۳۰ و تحویل غذا برای بیرون از سلف در وعده‌ی ناهار تا ساعت ۱۵:۰۰ و شام تا ۲۱:۰۰

۳- اصلاح الگوی رزرو غذا از طریق اتوماسیون

۴- بازگرداندن هزینه غذاهای دریافت نشده به دانشجویان بدون محدودیت دفعات در بازه زمانی

۵- تحویل صبحانه به صورت جیره هفتگی

۶- یکسان‌سازی قیمت غذاهای روز‌ رزرو با غذاهای از پیش رزرو شده

۷- افزایش زمان تحویل وعده شام به دانشجویان ساکن خوابگاه استقلال تا ساعت ۹ شب(به علت بُعد مسافت)

تبصره‌:

- تمامی مطالبات مطروحه در این تحصن برای تمامی دانشجویان پسر و دختر؛ شبانه و روزانه ساکن دانشگاه و شهر یکسان است.

این تجمع روز یکشنبه نیز پیگیری می شود و دانشجویان معترض با اعلام این که هیچ نماینده ای برای مذاکره با مسئولین دانشگاه معرفی نخواهد شد، محقق شدن تمامی خواسته های خود را شرط اتمام تحصن می دانند و از تمامی دانشجویان برای پیوستن به متحصنین دعوت می کنند.

با رسانه ای شدن این تحصن و پوشش برخی سایت های معاند و امنیتی خواندن فضای دانشگاه زنجان، شورای صنفی دانشگاه در اطلاعیه ای خود را مبرا از وابستگی به هر طیف و جناح سیاسی خوانده و این حرکت را صلاح جمعی و نه منافع شخصی اعلام می کند.

پس از گذشت چهار روز از آغاز تجمع و تحصن دانشگاه زنجان، به سراغ علی سپهری، مسئول روابط عمومی دانشگاه زنجان رفتیم و با وی در رابطه با اصل برگزاری این تجمع و اقدامات دانشگاه در قبال خواسته های متحصنین به گفت و گو نشستیم.

در ابتدا پیرامون چگونگی شکل گیری این تحصن بفرمایید؟

 روز پنجشنبه مورخ ۲۳/۲/۹۵ متصدی توزیع غذای سلف قدیم دانشگاه با استناد به این که زمان تحویل نهار در ساعت ۱۴ پایان یافته و سیستم اتوماسیون تغذیه نیز قادر به پردازش کارت تغذیه دانشجویان نمی باشد غذای دو نفر از دانشجویان را ارائه نمی کند.

از حدود بیش از ۲۰ سال قبل، ساعت توزیع نهار در دانشگاه زنجان مانند اکثر دانشگاه های کشور از ساعت ۱۱:۳۰ تا ۱۴ بوده و در این مدت نیز مشکل خاصی را شاهد نبوده ایم. متأسفانه این مسئله سبب شد که دانشجویان مذکور جمعی را با عنوان تحصن دانشجویی در سالن سلف قدیم جمع کرده  و تحصنی سه روزه را با حضور عده ای معدود جهت اعتراض به آنچه نابسامانی مدیریت اتوماسیون تغذیه می نامند، شکل دهند و با برگزاری جلسات روزانه و شبانه اطلاعیه های سریالی نیز صادر نمایند.

به نظر می رسد با توجه به مشکلاتی که عمده دانشجویان پیرامون غذاهای توزیع شده در دانشگاه، متذکر شده اند و این اعتراضات در ایام دیگری همچون جلسه پرسش و پاسخ با هیات رئیسه دانشگاه نیز، اعلام شد، مسئولین دانشگاه زنجان چه اقداماتی را برای برطرف ساختن دغدغه دانشجویان در کنار کنترل فضای دانشگاه انجام دادند؟

مجموعه مدیریت دانشگاه زنجان ضمن این که انتقاد و اعتراض به مشکلات صنفی را حق دانشجویان می داند بر این نکته نیز تأکید دارد که انتقادات و اعتراضات و ارائه راه حلها در بستر قانونی و با حفظ آرامش و شأن علمی دانشگاه صورت پذیرد. نهاد قانونی شورای صنفی دانشجویان نیز بر همین اساس تشکیل یافته و لذا جایگاه ویژهای را در پیگیری مطالبات صنفی و رفاهی دانشجویان عهدهدار میباشد. با کمال تأسف تحصنکنندگان نه تنها حضور مدیران مختلف دانشگاه را به منظور گفتگو و تبادل نظر و بررسی مشکلات در جمع خود نپذیرفته اند که میتوانست پایانی خوش و نتیجهبخش بر این ماجرا باشد بلکه با شگفتی در اطلاعیه شماره ۲ اظهار میدارند که هیچ دانشجویی حق مذاکره با هیچ مسئولی را ندارد.

در عصری که طرفین هر منازعه و حتی هر جنگی در جهان به گفتگو و مذاکره دعوت میشوند و راهحل هر مشکل و معضلی را باید در مذاکرات و گفتگوها جستجو کرد؛ در شگفتیم که چرا دانشجویان ارجمند چنین موضعی را اتخاذ می کنند.

دانشگاه زنجان چه برنامه ای برای ۷ بند پیشنهادی متحصنین دارد و آیا این اعتراض و تحصن صرفا در حد وعده و وعید برای حل شدن مشکلات باقی خواهد ماند یا مسئولین دانشگاه به دنبال حل دغدغه های دانشجویان خواهند بود؟

تقاضا داریم پیرامون بند بند درخواست های متحصنین اعلام نظر بفرمایید.

در ابتدا باید عرض کنم که دانشجويان بايد هوشيار باشند كه اين اقدام  آنها باعث سوء استفاده جريان هاي معاند نشود زیرا برخی سایت های ضد انقلاب به پوشش ناصحیح تحصن پرداخته و فضای دانشگاه را امنیتی جلوه داده اند.

 با این حال در خصوص خواسته های هفتگانه متحصنین خدمت شما و تمامی دانشجویان عرض می کنم که بسیاری از خواسته هاي دانشجويان موارد سخت افزاري و نرم افزاري و قابل حل است.

پیرامون بند اول باید عرض کنم که هزینه دریافت ژتون فراموشی مانند اکثر دانشگاه ها از سالیان دور در دانشگاه زنجان اجرا میگردد. با اینکه اقدام مذکور برای نظم بخشی و الزام دانشجویان به ارائه کارت تغذیه خود در هنگام تحویل غذا به منظور تسریع در ارائه غذا و جلوگیری از تشکیل صفهای طولانی صورت میگیرد اما بی شک اجرا و یا عدم اجرای آن و همچنین کاهش مبلغ آن قابل مذاکره و تجدید نظر میباشد.

راجب بند دوم، مدت زمان افزایش سرو نهار و شام نیز به ترتیب به ۱۴:۳۰ و ۲۰:۳۰ می¬تواند قابل بررسی و اجرا باشد هر چند مشکلاتی را برای تنظیم امور و نظافت سلف سرویسها و رعایت بهداشت و سرو غذای کارکنان تغذیه میتواند ایجاد کنند.

در خصوص بند سوم، مطالبه «اصلاح رزرو غذا از طریق اتوماسیون » بسیار کلی و بیهدف بوده و منظور از این جمله قابل درک نیست. تا مشخص شدن هدفهای آن اظهار نظری نمیتوان کرد.

پیرامون بند چهارم، داشتن آمار مطمئن و دقیق رکن اصلی در تهیه و سرو غذا به صورت انبوه می¬باشد. دانشگاه از چند روز پیش باید بداند که غذای چند نفر را باید فراهم نماید. باز گرداندن هزینه غذاهای خورده نشده به مفهوم آن است که همه دانشجویان می‌توانند غذاهای هر روز را بدون ایجاد تعهد مالی برای خود رزرو نمایند و لذا دانشگاه موظف می گردد که هر روز غذای هزاران نفر را به صورت اضافی تهیه نموده و بدون مصرف باقی بگذارد و این یعنی اتلاف و هدر دادن منابع مالی دانشگاه که این منابع می تواند برای حل مشکلات دیگر هزینه گردند.

راجب بند پنجم، تحویل صبحانه نیز به صورت جیره هفتگی در بسیاری از دانشگاههای کشور رایج نیست؛ به علاوه دانشگاه ضمن انجام این عمل در چهار هفته ایام امتحانات برای آن دسته از دانشجویانی که مایل هستند صبحانه را در بوفه گلستان سرو می نماید. ضمناً، اجابت این خواسته بار مالی سالانه چهار صد و پنجاه میلیون تومانی برای دانشگاه ایجاد می نماید که برای تأمین منابع آن باید چاره جویی نمود . در کنار این مسئله متذکر می‌شود که پیرامون بند ششم، وعده شام روزهای  پنجشنبه در حالی در دانشگاه زنجان سرو می‌گردد که تقریباً هیچ دانشگاهی این وعده غذایی را سرو نمی کنند. وضعیت رفاهی دانشگاه‌ها را باید مجموعاً و کلی مقایسه نمود و هر دانشگاهی مزیت خاص خود را نسبت به دانشگاه‌های دیگر دارد.

پیرامون بند ششم، یکسان سازی قیمت غذای روز با غذاهای از پیش رزرو شده نیز به این معنی است که دانشجو هر روز می‌تواند بدون رزرو غذای همان روز را با بهای از پیش رزرو شده خریداری نماید و لذا منطقاً هیچ دانشجویی غذایی را از پیش رزرو نخواهد نمود. به عبارتی دانشگاه با در دست نداشتن آمار باید در تهیه غذا تقریباً همه دانشجویان را در نظر بگیرد و عملاً اتلاف منابع اتفاق خواهد افتاد

در خصوص بند پایانی نیز، افزایش زمان تحویل وعده شام در خوابگاه استقلال مسئله جزئی و قابل اجراست. در پایان متذکر می شوم که پیش از این هیچکدام از مطالبات هفت گانه را هیچ یک از تجمع کنندگان با مسئولین دانشگاه مطرح نکرده بودند تا بازخورد انعکاس مشکلات را دریابند. اصولاً طرح و پیگیری مطالبات ابتدا باید با گفتمان و بیان موضوع در جلسات صورت پذیرد. در گام اول توسل به تجمع و تحصن قدری عجیب و غیرقابل تحلیل به نظر  می رسد . بنابراین ضمن احترام به همه دانشجویان عزیز آنان را دعوت به پیگیری مطالبات از طریق منطقی و قانونی خصوصاً از طریق شورای صنفی دانشجویان نموده و شورای مذکور را برای این امور ذیصلاح و بر حق میدانیم.