به گزارش خبرنگار ایکنا، مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر پاک شهدای خدمت، شهید آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی، آیت‌الله محمدعلی آل‌هاشم، حسین امیرعبداللهیان، مالک رحمتی و هیئت همراه صبح امروز دوم خردادماه با حضور رهبر معظم انقلاب و خیل عظیمی از مردمِ همیشه در صحنه از دانشگاه تهران به سمت میدان آزادی برگزار شد.

چهارشنبه و در دومین روز از خرداد پرحادثه آمدیم تا راوی حضور باشکوه مردم و راوی آخرین حرف‌ها و ناگفته‌هایشان با شهید جمهور و هیئت همراه باشیم و به آن‌هایی که نیامده بودند هم بگوییم، «اگرچه با شهدا فاصله فراوان است؛ روایت شهدا هم برایتان خوب است».

مردم امروز از هر سن و هر طیف، گروه و دسته‌بندی‌ای آمده بودند تا برای آخرین بار با خدمتگزاری مخلص و‌ خستگی‌ناپذیر، رئیس جمهوری قرآنی، مردمی و‌ فداکار و کسی که خادم‌الرضا و خادم ملت امام رضا(ع) بود، دیدار کنند.

در بین طیف‌های مختلفی که حاضر بودند، محرومان ـ آنهایی که در قرآن با نام مستضعفین یاد شده‌اند و وارثین زمین معرفی شده‌اند ـ بیشتر از همه داغدار بودند، اینها حامی و پشتیبانی جدی را از دست داده بودند، مستضعفینی که مکاتب و ایسم‌های سیاسی و اقتصادی با نام محرومان جامعه از آن‌ها یاد می‌کنند.  

مردمی که اختلاف سلیقه‌هایشان را پشت درهای دلتنگی برای آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی جا گذاشته و با دلی صاف شده از همه کدورت‌ها، در پی تجدید میثاقی با آرمان‌های انقلاب بودند. 

مردم از هر گروهی به بدرقه رئیس جمهوری آمده بودند که به اذعان همین‌هایی که برای خداحافظی و بدرقه آمدند، متواضع بود و خادمِ ایستاده در میدان، رئیس جمهوری بود که در مواجهه با مردم و‌ منتقدانش سعه صدر کم‌نظیری داشت. 

در بین جمعیت با شکوه، سالمندانی بودند که اذعان داشتند آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی مزد خدمتِ بی‌منت به مردم که چیزی جز شهادت نیست را گرفته است. پاداشی که هر کسی نمی‌تواند از آن بهره بگیرد.  

مادران و دخترانی بودند که بغض‌های فروخورده‌شان را گاهی با اشک، گاهی با نگاهی خیره به دوردست و گاهی هم زمزمه کلمات و جملاتی در وصف رئیس جمهور محبوب، خالی می‌کردند و یار سفر کرده را رو به دوربین اینگونه به تصویر می‌کشیدند: «رئیس جمهور مردم‌دوست»، «رئیس جمهوری که برای مردم از جان خود هم گذشت»، «مردی که نوکری مردم را افتخاری برای خود می‌دانست»، «به جای کاخ‌نشینی و پشت میزنشینی به دل کوه و بیابان زد»، «اولین رئیس جمهور مردمی»، «خادم امام و خادم مردم»، «خادم قرآن و عترت» و ....

مادرانی که تا همیشه جمله و کلمه داشتند برای گفتن از مردمی بودنِ رئیس جمهوری که دوران ریاست خودش را نیمه کاره برای پُستی بالاتر رها کرد، پُستی که بسیاری در حسرت رسیدن به آن هستند.  

در میان جمعیتی که امروز آمده بودند کودکان و نوجوانان زیادی هم بودند، کودکانی که خیلی‌ها خیال می‌کنند بریده از انقلاب و خزیده در هزارتوی مجازی‌ هستند اما امروز نشان دادند که اگر مسئول مردم‌دوست و دلسوز و مردمی‌ای ببینند، دل از هرچه مجازی است می‌کنند. 

مردم آمده بودند تا آخرین حرفای‌شان را با رئیس جمهوری بزنند که تعطیلی نمی‌شناخت و برای رفع مشکلات‌شان تا دوره‌افتاده‌ترین مناطق هم رفته بود، آمده بودند تا رو به دوربین‌ها برای همیشه تاریخ جملاتی را ثبت کنند که درسی برای آیندگان باشد و بگویند: «این حضور برای کوری منافقین و دشمنان است»؛ آمده بودند تا بگویند «به رأی سه سال قبلمان افتخار می‌کنیم که به یک شهید رأی دادیم» و بگویند «عاقبت به خیری نتیجه خدمت بی‌منت به مردم است» آمده بودند تا فریاد بزنند «آیت‌الله رئیسی ثابت کرد که می‌شود صف اولی بود و شهید شد». 

مردمِ قدردانی که آمده بودند تا بگویند هر مسئولی برای آن‌ها یک قدم بردارد، آن‌ها ده‌ها قدم برمی‌دارند، مردمی که آمده بودند یکصدا بگویند «ما مردم قدر مسئولینی که خادم ملت باشند را می‌دانیم.»