جوان آنلاین: از هوشنگ مرادی کرمانی بسیار تأثیر گرفته‌ام و به خاطر او محسن (شخصیت اصلی آبنبات‌ها) را روانه کرمان کردم. 
مهرداد صدقی نویسنده «آبنبات لیمویی» در جشن امضای این اثر در نمایشگاه کتاب تهران گفت: از سال ۱۳۹۰ که نوشتن کتاب «آبنبات هل‌دار» را شروع کردم، طرح پنج جلدی بودن کتاب را در ذهن داشتم، تا بتوانم مقاطع مختلف زمانی را در داستان بگنجانم. مجموعه آبنبات‌ها روایتگر زندگی «محسن» به زبان طنز است، اما این روند بهانه‌ای است تا در کنار ماجرا‌ها چشم‌اندازی به «تاریخ‌شفاهی» و روابط بین مردم در مقاطع مختلف زمانی داشته باشیم. بعضی مخاطبان فکر می‌کنند این داستان‌ها خاطرات زندگی شخصی‌ام هستند، اما تمام داستان‌ها و شخصیت‌های کتاب ساختگی هستند. صدقی تصریح کرد: در نوشتن این مجموعه سعی‌ام بر این بود تا تصویر غیرواقعی از زندگی به مخاطب ارائه نشود. اگر چه در داستان‌ها شکست و چالش داریم، اما شاهد عبور از رنج هم هستیم و مشکلات مطرح شده در کتاب‌ها آزاردهنده نیستند. او در ادامه گفتگو افزود: تلاش کردم ضمن اینکه مخاطب با یک روایت کاملاً ایرانی مواجه می‌شود، روایت به گونه‌ای باشد که کام روح مخاطب شاد شود. صدقی درباره ژانر طنز داستانی گفت: با وجود اینکه آثار در این زمینه مانند کتاب «دایی جان ناپلئون» و «قصه‌های مجید» با اقبال خوبی مواجه بوده، اما از دهه ۶۰ به بعد نوشتن آثار طنز مربوط به تاریخ شفاهی و آداب و رسوم کمرنگ شد. 
 صدقی در خصوص دیگر آثار طنز و تأثیراتش گفت: خواندن آثار بزرگان (در هر ژانری) برای من چراغ راه بود، از این جهت که «نوشتن» را جدی بگیرم. از نظر ذهنیت نویسندگی، نوشته‌های هوشنگ مرادی کرمانی همواره در این مسیر چراغ راه بوده است. در خلق شخصیت‌ها، متصل کردن تاریخ، جغرافیا و ادبیات، خیلی از ایشان تأثیر پذیرفتم. در کتاب «آبنبات نارگیلی» سعی کردم با بردن شخصیت اصلی به کرمان و اتفاقات محور آن سفر به نوعی به آثار و زحمات ایشان ادای دین کنم. نویسنده «آبنبات لیمویی» در ادامه گفتگو ضمن اشاره به بزرگان طنز داستانی بیان داشت: ابوالفضل زرویی نصرآباد مشوق من برای نوشتن داستان طنز بود، برای من تأثیرگذارترین نویسنده طنز ایشان بود. جدا از جایگاه، سواد و اشرافی که زرویی به ادبیات کلاسیک- طنز داشت، برای من و خیلی‌ها به معنی واقعی کلمه آموزنده بود. صدقی در ادامه خاطر نشان کرد: محمدعلی علومی (نویسنده، اسطوره‌شناس، شاهنامه‌پژوه و طنزپرداز معاصر که در تاریخ ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ مرحوم شد)، منوچهر اقدامی (گل‌آقای طنز ایران) و آثار ایرج پزشکزاد نیز یاری دهنده من در مسیر طنز- داستانی بوده‌اند.