به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از روزیاتو، جت‌های مسافربری هر سال کارآمدتر می‌شوند و حتی جت‌های مسافربری کوچک‌تری مانند ایرباس A۳۲۱ XLR قبل از نیاز به سوخت‌گیری مجدد، مسافتی تا ۸,۷۰۰ کیلومتر را طی خواهند کرد. با بالا رفتن کارآیی هواپیماها، چندین جت مسافربری دیگر با برد بسیار طولانی تر نیز تولید شده اند. حتی برخی از جت های خصوصی قادر به طی کردن مسافت های بسیار طولانی هستند. بدین بهانه، در ادامه این مطلب شما را با ۶ فروند از هواپیماهای مسافربری آشنا خواهیم کرد که بدون نیاز به سوختگیری مجدد، بیشترین مسیر را طی خواهند کرد.

پادشاه بلامنازع طی مسافت هوایی، ایرباس A۳۵۰-۹۰۰ ULR با برد ۱۷,۹۶۳ کیلومتر است، به این معنی که می تواند با یک بار پر کردن مخزن سوخت خود به اکثر مقاصد جهان سفر کند. به گفته ایرباس، این هواپیما قادر است بیش از ۲۰ ساعت پرواز بدون توقف داشته باشد. تا آوریل ۲۰۲۴، این هواپیمای تجاری طولانی ترین برد در میان هواپیماهای مسافربری را دارد بدون اینکه رقیبی داشته باشد. همانطور که از نام آن پیداست، این هواپیما قادر است تا ۳۵۰ مسافر را در یک پیکربندی معمولی حمل کند. با این حال، طبق گزارش‌ها می‌توان آن را برای حمل ۴۴۰ مسافر تجهیز کرد، اگرچه وزن اضافی ۹۰ مسافر اضافی و چمدان احتمالاً برای برد آن مضر خواهد بود. این هواپیما از یک جفت موتور فوق کارآمد رولزرویس Trent XWB بهره می‌برد که با در نظر گرفتن A۳۵۰ طراحی شده‌اند و امکان طراحی منسجم‌تری را فراهم می‌کنند تا به مصرف بهینه سوخت کمک کند. در زمینه ظرفیت سوخت، این هواپیما می تواند ۱۶۶,۴۸۶ لیتر را حمل کند تا مسافت مورد نظر را طی نماید.

دومین هواپیمای مسافربری با بردی طولانی که امروزه در حال خدمت است نیز نوعی از ایرباس A۳۵۰ با نام A۳۵۰-۱۰۰۰ است. این هواپیما می‌تواند ۱۶,۱۱۱ کیلومتر را بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد طی کند، که به آن یک برتری باورنکردنی نسبت به سایر هواپیماها در پروازهای طولانی مدت می‌دهد. مانند A۳۵۰-۹۰۰ ULR، این هواپیما حدود ۳۵۰ مسافر را با صندلی های معمولی حمل می کند. همچنین این هواپیما نیز از همان موتورهای رولزرویس استفاده می کند. با این حال، A۳۵۰-۱۰۰۰ با A۳۵۰-۹۰۰ ULR تفاوت دارد زیرا طول آن بسیار بیشتر است، در مقایسه با A۳۵۰-۹۰۰ ULR که ۶۶.۷ متر طول دارد، طول آن به بیش ار ۷۳.۷ متر می رسد. با این طول اضافی، ۴۱۰ مسافر می توانند با خیال راحت در این جت سوار شوند. همچنین وزن آن به طور قابل توجهی بیشتر است. همچنین A۳۵۰-۱۰۰۰ در هنگام بارگیری کامل سوخت کمتری حمل می کند، در مجموع ۱۶۳,۹۹۹ لیتر. با این حال، بیش از ۱۶,۰۰۰ کیلومتر برد چیزی نیست که آن را دستکم گرفت. A۳۵۰-۱۰۰۰ فقط به این دلیل در جایگاه دوم قرار گرفته که وزن بیشتری را با سوخت کمتری برای این سفر حمل می کند.

پاسخ بوئینگ به ایرباس در زمینه جت های دوربرد، بوئینگ ۷۷۷-۲۰۰LR است که برد آن ۱۵,۸۴۲ کیلومتر عنوان شده است. این هواپیما از دو موتور غول پیکر جنرال الکتریک سری GE۹۰ استفاده می‌کند که هر کدام ۱۱۵,۳۰۰ پوند نیروی پیشرانه تولید می‌کنند که به آن قدرت دیوانه‌واری می‌دهد. در پیکربندی استاندارد خود، این جت می‌تواند ۳۱۷ مسافر را با کمترین وقفه و در شرایطی نسبتاً لوکس به اکثریت فرودگاه‌های سراسر جهان برساند. در مقایسه با سایر هواپیماهای موجود در این لیست، این هواپیما چندان بزرگ نیست و طول آن کمی بیش از ۶۳.۷ متر و طول بال آن بیش از ۶۴.۸ متر است. با وجود اینکه دو نوع ایرباس A۳۵۰ را در صدر جدول و بالاتر از خود می بیند، و این واقعیت که بوئینگ اخیراً به دلایلی ناخوشایند در تیتر اصلی خبرگزاری ها قرار گرفته است، این هواپیما هنوز هم یکی از پیشرفته ترین هواپیماهای امروزی است که هزاران هزار کیلومتر را بدون حادثه طی می کند.

اگر بخواهید فقط هواپیماهای تجاری با بلندترین طول پرواز که امروزه در سرویس هستند را فهرست کنید، بالای لیست کاملاً در اختیار انواع مختلف ایرباس A۳۵۰ و بوئینگ ۷۷۷ می بود. وقتی صحبت از دورپروازترین جت ها در سراسر جهان به میان می آید این موضوع دیگر صدق نمی کند. Bombardier، شرکتی که معمولاً با جت های منطقه ای از فرودگاه های کوچکتر یا کارکردهای دفاعی و خصوصی در ارتباط است، سری جت های Global خود را تولید می کند. بر اساس تبلیغ شرکت سازنده، گلوبال ۸۰۰۰ دارای برد بیش از ۱۴,۸۱۵ کیلومتر است. همچنین این جت یکی از بالاترین سرعت‌ها را در این بخش از بازار جت های مسافربری با سرعت ۰.۹۴ ماخ (۱,۱۵۳ کیلومتر در ساعت در سطح دریا) در اختیار دارد. این هواپیما از یک جفت موتور جنرال الکتریک Passport استفاده می کند. برخلاف بسیاری از هواپیماهای دیگر در این لیست، گلوبال ۸۰۰۰ نمی تواند صدها مسافر را حمل کند.حداکثر ظرفیت این جت تنها ۱۹ مسافر اعلام شده است، اما زمانی که یک جلسه کاری در آن سوی دنیا دارید و باید در سریع ترین زمان ممکن به آنجا برسید، Global ۸۰۰۰ برای انجام این کار آماده است.

Gulfstream قطعاً بیشتر به سمت بخش خصوصی صنعت هوانوردی متمایل است. با این حال، علی‌رغم رواج آن در فرهنگ پاپ، Gulfstream جت‌های قدرتمندی می‌سازد. گلف استریم G۸۰۰ هنوز در مرحله نمونه اولیه قرار دارد و مانند Bombardier قادر به ثبت برد ۱۴,۸۱۵ کیلومتری است. این بدان معناست که می توانید با یک سفر با این هواپیما از شهر نیویورک به توکیو در ژاپن پرواز کنید. این هواپیما کمی کندتر از Bombardier Global ۸۰۰۰ است و حداکثر سرعت ۰.۹۲۵ ماخ (۱,۱۴۱ کیلومتر در ساعت در سطح دریا) را به ثبت رسانده است. جت محبوب گلف استریم هواپیمای فوق‌العاده‌ای با کابین‌های بسیار مجلل است. به گفته سایت گلف استریم، G۸۰۰ می تواند تا ۱۹ مسافر را حمل کند و جای خواب تا ۱۰ مسافر را دارد . این هواپیما یک RV چند میلیون دلاری است که می تواند با سرعت بیش از ۱,۱۰۰ کیلومتر در ساعت پرواز کند. G۸۰۰ از دو موتور Gulfstream Pearl استفاده می کند که هر کدام ۱۸,۲۵۰ پوند نیروی پیشرانه تولید می کنند. حجم کابین داخلی آن ۲,۱۳۸ فوت مکعب است که تقریباً ۲۱ برابر شاسی بلند Subaru Outback مدل ۲۰۲۴ است.

در پایان لیست Dassault Falcon ۸X با برد ۱۱,۹۴۴ کیلومتر قرار دارد. این به طور قابل توجهی کمتر از رقبای بسیار پیشرفته اش در بالای فهرست است، اما هنوز هم سریع تر از اکثر جت های مسافربری پرواز می کند. تیلور سوئیفت نیز پروازهایش را با یک Dassault Falcon ۸X انجام می دهد. حداکثر ارتفاع پرواز این هواپیما ۵۱,۰۰۰ فوت است و می تواند بین ۱۲ تا ۱۶ مسافر را حمل کند. برخلاف دیگر هواپیماهای این لیست، داسو فالکون ۸ ایکس به جای دو موتور از سه موتور نیرو می گیرد. هر موتور Pratt and Whitney Canada PW۳۰۷D می تواند ۶,۷۲۲ پوند نیروی پیشرانه تولید کند. فالکون ۸ ایکس به طور قابل توجهی از جت های گلف استریم و بمباردیه قدرت کمتری دارد، اما همچنان می تواند از ۱۱,۲۰۰ کیلومتر برد فراتر رود، و این نشانه تاکید داسو بر کارآمدی را نشان می دهد. داسو همچنین به سیستم آویونیک و کنترل پرواز توسعه یافته Honeywell که توسط فالکون ۸ ایکس استفاده می شود افتخار می کند. بر اساس گزارش ها، این سیستم از روی سیستم کنترل پرواز مورد استفاده در یکی دیگر از معروف ترین هواپیمای داسو، جت جنگنده رافال، ساخته شده است.