سرویس فرهنگ مقاومت خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «پایان سکوت» با حضور رضا اسدی کاشانی، مولف، رحیم مخدومی، ناشر و مولف دفاع مقدس، حجت‌الاسلام سید محمد حسینی میرامینی، امام جمعه شهرستان پیشوا و حسین قربانی، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان پیشوا در سالن مجمع ناشران دفاع مقدس سی و پنجمین نمایشگاه کتاب تهران با همکاری انتشارات سرو برگزار شد.

رحیم مخدومی گفت: ۱۵ خرداد زمانی اتفاق افتاد که حرکت از پیشوا به تهران و قم دشوار بود. با وجود سختی رفت و آمد، مردم به‌روز بودند؛ به شکلی که وقتی از پیشوا به سمت تهران حرکت کردند در کوران حوادث حضور داشتند. آن موقع وسایل ارتباطی نبود، اما چطور اخبار به موقع به پیشوا می‌رسد؟ در آن مقطع شهرهای مختلف حرکتی انجام می‌دهند اما چرا در میان شهرها، ورامین به چشم می‌آید، اما نوک تیز اتفاق قلب طاغوت را نشانه می‌رود و همیشه یک نگاه قهرآمیز به منطقه داشته و از امکانات سایر شهرها محروم می‌ماند. هنرمندی خاصی در حرکت منطقه بود و آن حرکت نمادین که ما یاد پیاده‌روی اربعین می‌افتیم که جهان را به جوش و خروش می‌اندازد. در اطراف تهران هم شهرهایی شهید می‌دهند، اما حرکتی که مانند بمب صدا می‌دهد، حرکت مردم پیشوا بود. به طوری که امام هم نگاه ویژه‌ای به این منطقه داشت.

او افزود: مردم بدون هیچ سازماندهی تصمیم می‌گیرند از ورامین پیاده به سمت تهران حرکت کنند. آیا آن موقع ماشین برای انتقال به تهران بیایند وجود نداشت؟ اما آن‌ها راحت‌طلب نبودند بلکه می‌خواستند با یک حرکت خاص عمل خود را به اجرا دربیاورند. آنها با خانواده وداع کردند و کفن‌پوش شدند و قید همه چیز را زدند. زمانی که جنگ آغاز شد، رزمنده‌ها برای ورود به جبهه اقداماتی را طی می‌کردند و بعد راهی جبهه می‌شدند. همه آنچه این مردم انجام دادند نشان می‌دهد که کار عادی نکردند و به سمت تهران حرکت می‌کنند، اما چرا رژیم تصمیم می‌گیرد آن را در نطفه خفه کند. چون ممکن بود الگو شود و سایر شهرها پیاده به سمت تهران بیایند. لذا آنها فهمیدند شاید این اقدام شوک در جامعه ایجاد کند لذا خیلی قهرآمیز جلوی آن را می‌گیرند. به همین دلیل خیلی سریع وارد کشتار شدند. حادثه به قدری عمیق بود که وقتی حضرت امام به ایران آمد در سخنانی می‌فرماید آنها حق ویژه‌ای بر کردن ما دارند اما این مهم به خوبی شناخته شد.

مدیر نشر رسول آفتاب اظهار کرد: بعضی مردم ورامین با اقدامات فرهنگی سعی داشتند که این واقعه را زنده نگه دارند، اما چه کنیم که مسولان ما سعی دارند با سیاست آن را اداره کنند اما نمی‌دانند که اداره کشور در ذیل فرهنگ اتفاق می‌افتد.

رحیم مخدومی گفت: ما موسسه عظیمی به نام موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) داریم. خوب است که بودجه آن را رصد کنید؛ قبلاً هفتاد تا هشتاد میلیارد تومان بود، اما بودجه امسال آن دویست میلیارد است، اما دریغ از نوشتن یک رمان و ترجمه آن به زبان بین‌المللی تا به دنیا امام را بشناسند، درست مثل کاری که در شناختن گاندی انجام شد. اما دریغ از موسسه تنظیم و نشر آثار امام که در حوزه فرهنگ دست به تألیف و ترجمه چنین آثاری بزنند.

باید واقعه ۱۵ خرداد را احیا کنیم
کاشانی اسدی گفت: من: غیر از رمان «پایان سکوت»، چهار رمان دیگر دارم که رمان «سلمان ما» مورد تفقد حضرت آقا گرفت. در تمام رمان‌هایم، جوانان چهارده تا بیست و پنج ساله جمعیت هدف من است. بر این نکنه اصرار دارم که نسبت به دیروز در پردازش پانزده خرداد امروز بیشتر نیاز داریم. امام این نگاه را نداشت که تنها در مناسبت به پانزده خرداد به آن بپردازیم. لذا باید این اتفاق تاریخی را در قالب رمان دربیاوریم تا جوان امروزی آن را دریابد. در واقع ما باید ابعاد پانزده خرداد روی صحنه نمایش بیاوریم. به نگاه من یکی از وقایع نزدیک به عاشورا همین واقعه پانزده خرداد بود. لذا باید این واقعه تاریخی را احیا کنیم.