آلبرت بغزیان، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفتوگو با ایکنا، درباره حمایت از تولید و کار و کارگر گفت: به منظور حمایت از تولید و کار و کارگر باید از ظرفیت تعاونیها نهایت استفاده را برد ولی متأسفانه شرایط تعاونیها خیلی مساعد نیست و تعاونیهای فعال هم با مشکلات بیشماری روبهرو هستند. در کشورهای پیشرفته بیشترین استفاده از ظرفیت تعاونیها وجود دارد و بخشی از فرآیندهای توسعه محسوب میشوند و درصد قابل توجهی از تولید را به خود اختصاص دادهاند ولی در ایران چنین نیست.
وی استفاده از ظرفیت شرکتهای دانشبنیان به منظور افزایش بهرهوری، جهش تولید و حمایت از کار و کارگر را امری لازم و ضروری دانست و اظهار کرد: در شرایطی که هزینه تولید بسیار افزایش پیدا کرده، رقابت اقتصادی میان کشورها شدت گرفته، کارفرمایان به دنبال تنوعبخشی به تولیدات و رقابت با محصولات داخلی و خارجی هستند، دانشبنیان شدن محصولات به طور خاص و اقتصاد دانشبنیان به طور عام بهترین ابزار برای حمایت از تولیدات داخلی و کارگران محسوب میشود.
این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: امروزه کارفرمایان و تولیدکنندگان از بالا بودن هزینه تولید در مقایسه با حاشیه سود کم آن ابراز ناخرسندی میکنند و برای اینکه حاشیه سود خود را افزایش دهند و از هزینهها بکاهند هیچ فکری به غیر از تعدیل کارگران و سرکوب دستمزد نیروی کار در سر ندارند که این خود یک آفت است، در صورتی که در کشورهای توسعهیافتنه و حتی در چین برای مقابله با این آفت، تولیدکنندگان را به سمت تولیدات دانشبنیان سوق دادهاند و از این مسیر هزینهها را کاهش، تنوع محصولات با قابلیت رقابتی و امکان نگهداشت نیروی کار را افزایش دادهاند.
دانشبنیانها؛ راهکاری برای به صرفهشدن تولید
بغزیان با بیان اینکه دانشبنیان شدن محیط کار هم مهارت کارگران را افزایش میدهد و هم ایده و نبوغ مضاعفی را به نظام تولیدی کشور تزریق میکند، گفت: بدون توجه به تولیدات دانشبنیان و سنتی عمل کردن در فرآیند تولید هیچگاه نمیتوان تولید باصرفه و با حاشیه سود مطلوب را رقم زد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران نوسانات شدید قیمت ارز را برای تولید و نظام حمایتی از کار و کارگر مضر دانست و تأکید کرد: وقتی با تولیدکننده سخن میگوییم مدام از گرانی روزانه مواد اولیه مورد نیاز تولید گله میکند؛ این گلهمندی را باید جدی گرفت. تولیدکننده کالا و خدمات در شرایط بیثباتی اقتصادی و بالا و پایین شدن روزانه نرخ ارز هیچگاه نخواهد توانست آسایش و امنیت و در فضایی پویا و شاد دست به تولید بزند و استرس تولید را به نیروی انسانی شاغل منتقل خواهد کرد و همه به خوبی میدانیم در شرایط استرس و اضطراب نه تولید باکیفیت رقم میخورد و نه کمیت تولید آنچنان مدنظر خواهد بود.
بغزیان با بیان اینکه باید تولید برای تولیدکننده صرفه داشه باشد، افزود: دانشبنیانها و تعاونیها نقش مهمی در به صرفه کردن تولید دارند و از سوی دیگر تأثیرات غیرمستقیمی بر توسعه اشتغال، افزایش کیفیت اشتغال و پایداری تولید دارند. به باور من حمایت از کارگر و تولیدکننده نباید فقط محدود به یک روز در سال باشد و لازم است در همه روزهای سال به این موارد توجه کرد. برای استقلال اقتصادی کشور و حمایت از کار و کارگر باید تولید را به صرفه کنیم و هیچ راهی غیر از این وجود ندارد.
تحقق حال خوب کارگر با دستمزد مطلوب
این پژوهشگر اقتصادی در ادامه گفت: حال کارگر با دستمزد مناسب، خوب میشود و همه این موضوع را قبول دارند. توسعه شرکتهای دانشبنیان و تجاری به تنهایی حال کارگر را خوب نمیکنند، کارگر کار میخواهد و نیاز به دستمزد دارد، آن هم دستمزدی که دخل و خرج زندگیاش را تأمین کند. کارگر نیازمند تضمین شغلی و رشد در حقوق و جایگاه شغلی و در نهایت کارگر نیازمند تکریم و احترام است. باید کاری کرد کارگر با تعصب و علاقه به واحد تولیدی خدمت کند و خود را بخشی از نظام تولید کشور بداند، نه اینکه به اجبار صبح را شب و شب را صبح کند.
بغزیان بیان کرد: 35 درصد حقوق کارگر افزایش پیدا میکند و در مقابل تورم 45 درصد میشود؛ از طرفی حقوق کارگر کفاف زندگی او را نمیدهد ولی از او مالیات کسر میشود. اگر قرار باشد این رویه ادامه پیدا کند کارگر به این نتیجه میرسد کارگری هم دیگر به صرفه نیست و در جستوجوی کاری دیگر میرود و همین مسئله واحدهای تولیدی را با مشکل نیروی کار مواجه میکند.
وی در پایان گفت: همین که تورم مهار شود، حقوق و دستمزدها با تورم یکسان شود و ثبات در بازار به وجود آید به خودی خود حال کارگر خوب میشود و نیاز هم نیست حل مسئله را پیچیده کنیم.
گفتوگو از سعید امینی
نظر شما