عملیات بیت‌المقدس، یکی از عملیات‌های باشکوه تاریخ دفاع‌مقدس است که منجر به آزادسازی خرمشهر شد. درباره این عملیات، سخن فراوان گفته‌اند، اما هنوز هم هستند فرماندهان ارتشی که خاطرات‌شان در این‌باره در دسترس عموم قرار نگرفته. امیرعلی رزمی، فرماندهی تیپ یک لشکر ۲۱ حمزه، یکی از آنهاست که در گفت‌وگو با خبرگزاری دفاع‌مقدس، مطالب جالبی را درباره روزهای آزادسازی خرمشهر عنوان کرده است. در ادامه بخشی از گفت‌وگوی او را می‌خوانید.

 نور کبریت هم مجاز نبود!
برای عبور نفربرها و خودروهای سنگین از عرض رودخانه بچه‌های واحد مهندسی، دو پل روی رودخانه زدند و همه نیروها به سلامت از رودخانه عبور کردند. بعد باید از یک معبر ۱۸ کیلومتری عبور می‌کردیم تا خودمان را به جاده آسفالته اهواز-خرمشهر برسانیم، هیچ نشانه‌ای هم نبود تا مسیر معبر را در تاریکی شب مشخص کنیم. حتی برای خواندن قطب‌نما نمی‌توانستیم از روشنایی کبریت استفاده کنیم. به هر سختی بود، نیروها خودشان را به محل رساندند. در این مرحله باید جاده خرمشهر- اهواز را تصرف کرده و از لوث وجود نیروهای عراقی پاک می‌کردیم.

حتی جنازه‌های‌شان را جا گذاشتند و فرار کردند
درگیری شدیدی بین نیروهای خودی و عراقی‌ها صورت گرفت که به پیروزی بچه‌های ما و تصرف جاده اهواز- خرمشهر ختم شد. بعد از تصرف خاکریز عراقی‌ها، متوجه شدیم آنها به قدری ترسیده‌ بودند که هنگام فرار حتی جنازه کشته‌شدگان‌شان را هم به عقب نبرده‌اند. آنها تصور نمی‌کردند ما از آن نقطه به آنها حمله کنیم و در جایی که احتمال حمله می‌دادند حدود ۱۵ تا کانال عمیق کنده بودند، ولی وقتی با حمله ما غافلگیر شدند و در تاریکی شب فرار کردند، بیشترشان داخل این کانال‌هایی که برای ما کنده بودند، افتادند.

عراقی‌هایی که خوراک کوسه‌ها شدند
در آن روز که خرمشهر را محاصره کردیم، امیر «سعدی» که به همراه سردار «حسن باقری» فرماندهی قرارگاه نصر را به‌عهده داشتند، به من گفتند وظیفه تو این است که نفراتت را جایی مستقر کنی که اجازه ندهی عراقی‌ها از محاصره فرار کنند و هم نتوانند از طرف شلمچه نیروی کمکی بگیرند. در آن روز ۱۹ هزار و پانصد نفر عراقی را اسیر کردیم و حدود ۴ تا ۵ هزار نفر باقیمانده فرار کردند و خودشان را به بالای رودخانه کارون که با اتصال به رودخانه‌های دیگر دریاچه‌ای درست شده بود، رساندند و به امید اینکه بتوانند با شنا خودشان را نجات بدهند، داخل آب پریدند، اما چون آن قسمت حدود یک‌سالی رفت‌وآمد کشتی نداشت تبدیل به لانه کوسه‌ها شده بود و عده زیادی از عراقی‌ها خوراک کوسه‌ها شدند.