جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، ماجرای انقلاب اسلامی در شهر یزد را بازخوانده است. این خوانش از آن روی اهمیت فراوان دارد که انقلاب در «دارالعباده» بس سریع‌تر و کم هزینه‌تر از دیگر شهر‌های ایران به پیروزی رسید. بسیاری از شاهدان و تحلیلگران، این امر را به مدیریت و تدبیر شهید محراب آیت‌الله حاج شیخ محمد صدوقی نسبت داده‌اند. پژوهش مورد اشاره از سوی محمد عابدی اردکانی و محمدحسن میرحسینی انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گماشته است. تارنمای ناشر در معرفی این کتاب، به نکات پی آمده اشارت برده است:

«شهر یزد از سرزمین‌های کهن و تاریخی ایران زمین، اولین شهر خشت خام و دومین شهر تاریخی جهان است. به روایتی بنای این شهر، به یزدگرد اول نسبت داده می‌شود. سرزمین یزد در نخستین سده اسلامی به دست مسلمانان افتاد و سرشناس‌ترین فرد علوی که به یزد آمد، امامزاده سید جعفر است. پس از اسلام، حکامی از سلسله‌هایی، چون آل کاکویه، اتابکان، مغولان، آل مظفر، تیموریان، صفویان، افشاریان، قاجار و پهلوی بر یزد حکومت کردند که بعضی از آن‌ها از جمله خاندان محمدتقی خان بافقی، خدمات ارزنده‌ای برای یزد انجام داده و آثار متعددی مثل باغ دولت‌آباد، باغ ناصریه، مدرسه خان، میدان خان، حمام خان و بازار خان، از خود به یادگار گذاشتند. در پاره‌ای از متون قدیمی، از یزد به دارالعباد یا دارالعباده یاد شده است و گویا قدمت آن به زمان سلجوقیان می‌رسد. این شهر به داشتن مردم صبور، سختکوش، صادق، ساده، متواضع، خداشناس و متدین شناخته شده و قنات، قنوت و قناعت، سه نماد فرهنگ عمومی بوده است. قیام مردم یزد ضد رژیم ستمگر پهلوی با رهبری شجاعانه و مدبرانه شهید آیت‌الله محمد صدوقی و عشق و ارادت آن‌ها به امام خمینی و سایر علما و روحانیون انقلابی، به خوبی بیانگر درستی ویژگی‌های فوق درباره چنین مردم و شهری است، به طوری که بدون اغراق یزد را باید یکی از کانون‌های مهم پرورش، رشد و سازماندهی انقلاب اسلامی دانست. هدف این نوشتار تبیین نقش و جایگاه شهر یزد در انقلاب اسلامی و توصیف و تحلیل تأثیر و نحوه حضور در صحنه و مبارزه اقشار مختلف اعم از مردم، روحانی، معلم، کاسب، تاجر، دانش‌آموز، دانشجو، پزشک، کارگر، زن و مرد و... ضد نظام ضد اسلامی پهلوی است. غفلت از این اقدام، نابخشودنی و ظلم به مردم و علما و تمام مبارزان راه آزادی است. چگونه می‌توان از توصیف و تحلیل لااقل گوشه‌هایی از ایثار و فداکاری و جراحت و شهادت و خون و اشک و آه و داد و فریاد و شعار و شعور مردم این شهر تاریخی و مذهبی در طول دوران مبارزه با نظام ستمشاهی صرف‌نظر کرد؟! البته آنچه در این کتاب رقم خورده، توصیف و تحلیل صرفاً بخش‌های اندک و کوچکی از حجم گسترده اقدامات و مبارزاتی است که قبل و بعد و حین انقلاب در شهر یزد صورت گرفته و قطعاً خالی از اشکال نیست. از این رو امید است که صاحبنظران و پژوهشگران با تلاش‌های علمی و پژوهشی خود، نواقص و کاستی‌های پژوهش حاضر را برطرف کنند و در جهت تکمیل و ارتقای آن بکوشند....»