به گزارش خبرگزاری صداوسیما، گفتگوی ویژه خبری سیما با حضور آقای ساسان شاه ویسی دبیر کل اتاق بازرگانی ایران، آقای روح الله ایزدخواه نماینده مجلس شورای اسلامی (در استودیو بیرجند) عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، آقای سیدشمس الدین حسینی دیگر نماینده مجلس شورای اسلامی (ارتباط اینترنتی) رئیس کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید مجلس و از طراحان اصلی طرح اصل ۴۴ و قوانین مرتبط با آن و آقای حسن خانی پژوهشگر اقتصادی به بررسی موضوع ملزومات جهش تولید با مشارکت مردم پرداخت.

مشروح این برنامه را در ادامه می بینید:

سوال: این که داریم از مشارکت مردم صحبت می‌کنیم این که می‌گوییم مردم مشارکت کنند که جهش تولید اتفاق بیفتد دقیقا به چه معناست مردم چگونه باید این مشارکت را رقم بزنند؟
آقای ساسان شاه ویسی دبیر کل اتاق بازرگانی: حلول سال نو را تبریک می‌گویم بهار قرآن و بهار طبیعت و التماس دعا دارم برای طاعات و عبادات، به شعار سال اشاره کردید و سنوات را هم مطرح کردید. به نظرم می‌رسد خیلی دقیق اگر بخواهیم مستقیم سر مسئله برویم این که مردم محوری اقتصاد آیا امروز اقتصاد ایران مردم محور است خیر اقتصاد ایران دولتی است بنا به هزار و یک دلیل که آن هم در جای خودش محل بحث‌های مختلفی است یک سابقه تاریخی به ما می‌گوید که ضرورت‌های پیشران اقتصاد ایران به عنوان نفت و این که یک درآمد با پایه پرقدرت را در اختیار دولت قرارداده این بستر و این ارثیه در دامن نظام اقتصادی ایران شکل گرفته و اصرار دارد به جهت توزیع منابع پرقدرت پولی و مالی رویکرد‌ها و اثرگذاری‌های کارکرد سرمایه را در حوزه‌های مختلف تعریف بکند و به تبع آن بازیگران، ذی نفعان و قابلیت را هم برای خودش اولویت بندی بکند و ضرورت‌ها را تشخیص می‌دهد این که این درست است یا غلط یک بحث است این که باید ادامه پیدا کند بحث دیگری است شاید تا پیش از این ضرورت داشته به جهت کارکردبخشی به منابع ملی ضرورت‌ها را تعریف بکنیم برنامه‌های توسعه‌ای چه در بعد از انقلاب برنامه‌های عمرانی در قبل از انقلاب، کارکرد خودش به عبارتی در را روی پاشنه منابع دولتی تعریف کرده و اتفاقا این رویکرد بخش بزرگی از منابع موجود را اعم از منابع طبیعی، منابع انسانی و منابع طبیعی که به شکل سرگردان در کشور وجود دارد  دچار یک بستگی قرارداده که رویکرد آن این است که اصرار می‌شود به این که بایستی اقتصاد مبتنی بر کارکرد‌ها و رویکرد‌های دولتی تعریف شود.
شاه ویسی: بار‌ها و بار‌ها اشاره شده دیدگاه‌های حضرت آقا مطالبات حقه ایشان و از طرفی هم اتفاقا بازیگران چه بخش مردمی چه خصوصی چه بخش تعاون و چه افرادی که در صنایع و کارگاه‌های کوچک کار می‌کنند این است که این دامنه از هدایت، حمایت و نظارت آیا بایستی که معطوف به رویکرد‌های مداخله آمیز شود. به نظرم می‌رسد شاید اگر در سال ۱۳۹۹ جهش تولید را به عنوان شعار سال پشت سر گذاشتیم بسته‌های مختلفی را در حوزه دانشی و در حوزه اجرایی برای تحقق آن به کار گماردیم، اما آن چه موردنظر بود اتفاق نیفتاد چه بسا اشاره کردید در سال‌های بعد هم باز نام گذاری‌های اقتصادی و با رویکرد تولیدی مطرح شد این نشان دهنده این است که شاید یک باور و یک قابلیت اساسی درباره این که این جهش چیست چگونگی دارد دامنه آن چیست در درون بخشی چه نگاهی باید به آن داشت در برون بخشی و بین بخشی چه نگاهی باید به آن داشت. عامل و بازیگر اصلی چه کسی است در چه سطحی باید این بازیگری را تعریف کرد و نهایتا رابطه بین جریان حکمرانی و بازیگران اصلی اقتصاد چگونه باشد شاید مهمترین سوالی است که امسال با ترجیح بند با مشارکت مردم بتواند پاسخ به بسیاری از این ابهامات را داده باشد.
سوال: یک مقدار اگر بخواهیم دقیق‌تر و ساده‌تر بگوییم الان از خانم خانه داری که در خانه نشسته آقای کارمند خانم کارمند آقا و خانم کارگر این‌ها اگر قرار باشد در اقتصاد مشارکت کنند این مشارکت باید از کجا باشد و به چه صورت و با چه کیفیتی؟
شاه ویسی: باید فرآیند‌ها و روند‌ها را در کنار همدیگر تعریف کنیم و بعد جانمایی کنیم نقشی که به اقتصاد خانواده می‌خواهیم بدهیم در این فرآیند‌ها و در این روند‌ها کجا قرار گرفته است به عبارت بهتر اگر همه این بحث‌ها قرار است ما را به طرف خلق ثروت و تولید ببرد که این تولید هم در مهندسی خودش اجزای مختلفی دارد از تولید دانش و خدمات شروع می‌شود تا تولید ثروت ختم می‌شود یک زنجیره را تعریف می‌کند ما باید مشخص بکنیم هر کدام از این بازیگران چه بازیگران خرد چه بازیگران کلان در چه جانمایی در این زنجیره ارزش تعریف می‌شوند اگر این قابلیت تعریف شود آن وقت به اولویت‌ها می‌رسیم اولویت‌ها را چه کسی تعریف می‌کند نیاز‌ها و ضرورت‌های سیاسی یا نیاز‌ها یا ضرورت‌های رقابت پذیرکردن اقتصاد برای سهم بیشتر گرفتن در هندسه اقتصاد جهانی به نظرم می‌رسد اگر این‌ها درست بهش پاسخ داده شود آن وقت رابطه نهاد، ساختار، مدیریت و مردم بهتر می‌تواند در این حوزه تعریف شود.
سوال: نظرتان چیست فکر می‌کنید در مورد مشارکت مردمی صحبت می‌کنیم این که اسم شعار امسال مشارکت مردم برای جهش تولید با مشارکت مردم است این مشارکت مردم چگونه محقق خواهد شد از چه بستری است تعاونی ها، بخش خصوصی است یا خود مردم عادی چه شکلی؟
آقای ایزدخواه: آغاز سال جدید را و بهار قرآن را تبریک و تهنیت می‌گویم و آرزوی توفیق برای همه ملت شریف ایران، ببینید منظومه راهبردی که رهبر انقلاب در حوزه اقتصاد دارند از چند سال قبل از حداقل دوازده سیزده سال قبل به این طرف در یک کلمه همان اقتصاد مقاومتی است این اقتصاد مقاومتی وجوهی دارد که رهبری هر سال تلاش می‌کنند یکی از آن وجوه را پررنگ کنند وجه اول و مهمش تولید است اقتصاد باید بر مدار تولید بچرخد نه بر مدار سرمایه فروشی نه بر مدار نفت فروشی نه بر مدار خام فروشی نه بر مدار رانت خواری، اقتصاد باید اقتصاد مولد باشد دوم این که باید درون زا و برون گرا باشد معتقدیم که اقتصادمان باید بنیه‌های داخلیش قوی باشد، اما با تعامل با کل جهان عمل کند نکته سوم بحث عدالت محوری است عدالت اقتصادی باید حاکم باشد ساختار‌ها ساختار‌های اقتصادی باید عدالت را مستقر بکنند نه تبعیض را گسترش بدهند الان بعضا ساختار‌هایی داریم که تبعیض را دارد دامن می‌زند نکته چهارم مردمی بودن، مردمی شدن اقتصاد است، اقتصاد در مکتب انقلاب اسلامی نه دولتی است نه سرمایه داری، وجه سومی دارد که به آن می‌گوییم اقتصاد مردمی این اقتصاد مردمی در دنیا حرف جدیدی است نه لیبرالیسم نه سوسیالیسم نه کمونیسم این‌ها هیچ کدام اقتصاد مردمی را شکل ندادند آن چیزی که انقلاب اسلامی می‌گوید اقتصاد مردمی یک مکتب جدید است یک حرف جدیدی است ما قائل به انحصارگرایی دولتیم نه قایل به انحصارطلبی سرمایه داری، هر دو تا را نقض می‌کنیم می‌گوییم مردم باید عاملیت داشته باشند در اقتصاد وجه پنجم بحث دانش بنیان شدن است حالا امسال رهبری اشاره و تصریح خودشان را داشتند بر مردمی شدن اقتصاد تولید را که سال هاست می‌گویند بیش از هفت هشت سال است که بر تولید تکیه صریح دارند امسال فرمودند تولید جهش تولید با مشارکت مردم یعنی چی یعنی اگر می‌خواهیم اقتصادمان به سامان بشود از فقر و فلاکت و تبعیض دربیاید از فساد و رانت دربیاید اولا باید ستون فقرات اقتصاد را بر تولید بنا بگذاریم و ثانیا این مسیر را هم نمی‌شود مگر از طریق اقتصاد مردمی. مردمی شدن اقتصاد فرمول دارد مدل دارد الگو دارد باید برویم الگوهایش را متناسب با اقتضای کشور بسازیم.
ایزدخواه: لازم نیست برویم تقلید از دنیا کنیم لازم نیست همان مدل بانکداری که انگلیس و امریکا تجربه کردند همان را عینا بیاوریم دست و پاشکسته تقلید کنیم در کشور و منابع هنگفت نقدینگی مان به سمت تولید نرود و کارآفرین مان پشت درب بانک بماند و سهمی از بانک و تسهیلات بانکی نداشته باشد. پس اندازه‌های مردم در حبس بانک باشد یا در حوزه زمین همین طور با این که کشور پهناوریم و منابع وسیع ارضی داریم اراضی داریم این‌ها در حبس دولت باشد یا در حبس سرمایه داران بزرگ باشد و عموم مردم کشاورزمان دامدارمان کارآفرین مان خرد و کلان نتوانند از این منابع هنگفت استفاده‌ای بکنند یا ۵ هزار کیلومتر ساحل داشته باشیم، اما این‌ها قفل باشد و چیزی به نام اقتصاد دریا نداشته باشیم در حالی که یک کشوریم که به دریا‌های آزاد وصلیم. اولین راهی که گفتید چه راه‌هایی دارد اولین راهی که در مشارکت مردم مهم است آزادسازی منابع به نفع مردم است، مردم باید مالکیت عمومی باید حاکم بشود در کشور در آن صدر سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی سازی رهبری می‌فرمایند مالکیت عمومی این الان محقق نیست مردم الان حس مالکیت ندارند مردم با این که هفت برابر جمعیت مان معادن داریم مردم حسی از معدن داری ندارند با این که دریا داریم مردم حسی از دسترسی به ذخایر دریا ندارند، با این که منابع انرژی تجدیدپذیر و پاک در کشور داریم الی ماشاء الله مردم حسی از این مالکیت ندارند مردم مان یا کارمندند یا کارگر؟
سوال: برای این راهکاری چه کار باید کرد برای این نکاتی که به آن اشاره کردید مجلس باید قانون بگذارد قانون‌ها وجود دارد خوب اجرا نمی‌شود دولت کم کاری کرده؟
ایزدخواه: مجلس قطعا ریل گذاری باید بکند منتهی باید به لحاظ فکری حمایت شود در همین مجلس طرحی داشتیم برای آزادسازی اراضی به نفع مرتع داران و دامداران رد شد و تایید نشد باید رویکرد فکری مجلس هم اصلاح شود راه حل تورم راه حل کسری بودجه راه حل ناترازی انرژی راهی نیست جز مردمی سازی اقتصاد این که فکر کنیم ۱۹ وزیر و ۲۹۰ تا نماینده پشت در بسته می‌توانند اقتصاد را مدیریت کنند حرف باطلی است و با سر می‌زند زمین ما را باید اقتصاد را به دست مردم بدهیم باید عاملیت مردم را در اقتصاد شکوفا کنیم باید اراضی را منابع تولید را سرمایه‌ها را آزاد کنیم نه در حبس بانک باشد نه در حبس امور اراضی باشد نه در حبس دستگاه‌های فشل دولتی باشد باید این‌ها در اختیار عموم مردم قرار بگیرد. حرفم ناتمام است.
سوال: نظرتان چیست و فکر می‌کنید که این اقتصاد را مردمی بکنیم برای جهش تولید مشارکت مردم را بیاوریم وسط باید چه اقدامی انجام شود اساسا این جهش تولید با مشارکت مردم چگونه محقق می‌شود؟
حسینی: نوروز ۱۴۰۳ را به شما و همه بینندگان محترم تبریک می‌گویم. اتفاقا می‌خواستم نقطه بحثم متمرکز شوم روی بحث سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و همین طور قانون اجرا مستحضرید که کلید این که ساختار اقتصاد ایران درست شود و منطبق بر آن چه که قانون اساسی گفته است زده شود به سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی برمی گردد که یک بار این تصمیم را در کشور گرفتیم که بایستی از انحصار دولت خارج بشویم و همان ترتیباتی را که در قانون اساسی گفته به آن برگردیم. بعد از ابلاغ سیاست‌های کل اصل ۴۴ قانون اساسی و تصویب قانون اجرای آن در مجلس شورای اسلامی ممنوعیت‌ها برای حضور مردم و بخش غیردولتی در بخش اقتصاد را کنار گذاشتیم ولی مع الاسف باید بگویم محدودیت‌ها و معذوریت‌ها به قوت خودش باقی می‌ماند. در مجلس یازدهم اقدام مناسبی صورت گرفت و آن این بود که به این جنبه یعنی این که راه مشارکت مردم باز بشود پرداخته شده ببینید حتما مستحضرید براساس تحلیل هایمان که کسب و کار بین ۱۹۰ کشور دنیا رتبه ۱۲۶ را داریم و باز با تاسف بگوییم برای شروع کسب و کار یعنی همین مشارکت مردم یعنی همین که مردم بیایند فعالیت‌های اقتصادی شان را آغاز کنند رتبه مان ۱۷۸ است لذا همین جا پاسخ سوال تان را بدهم این است که مجلس دوازدهم و دولت قرص پای اجرای قانون تسهیل صدور مجوز‌های کسب و کار بایستند. در پای اجرای قانون مواد اصلاح قانون اصلاح مواد یک و هفت قانون اجرای سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی بایستند.
سوال: مصداقی‌تر بگویید تا ذهن مردم بیشتر نزدیک‌تر شود.
حسینی: شما وقتی می‌گویید مشارکت مردم مشارکت مردم یعنی چی؟ یعنی فکر می‌کنید که مثلا مردم باید بیایند در تولید راهپیمایی کنند این چنین چیزی نیست که، منظور این است که قشرهای مختلف مردم بتوانند بیایند سرمایه گذاری کنند مقدمه تولید سرمایه گذاری است یعنی وقتی می‌آیید  بنگاهی را تاسیس می‌کنید یا بنگاهی را که دارید سرمایه اش را افزایش می‌دهید دارید تجهیز می‌شوید برای افزایش تولید ولی وقتی کسی که می‌خواهد سرمایه اش را هم بیاورد به کار بیندازد حالا شکلش خیلی مهم نیست که در قالب مثلا شرکت سهامی عام باشد یا شرکت تعاونی باشد دستگاه‌های اقتصادی به انواع لطائف الحیل مانع از حضور در عرصه اقتصاد می‌شوند، چون مشارکت مردم چه جوری شکل بگیرد برخی الان شاید فکر می‌کنند ما باید فراخوان بدهیم بگوییم ایها الناس بشتابید بیایید در فعالیت‌های اقتصادی مشارکت کنید وقتی مستحضرید برنامه‌های مختلفی با شما داشتیم فرد می‌خواهد بیاید یک فعالیت اقتصادی را راه اندازی کند مجوز بهش نمی‌دهیم چه جوری می‌خواهد مشارکت اقتصادی شکل بگیرد امروز مقام معظم رهبری مطرح کردند در واقع جهش تولید و در کنار آن گفتند با مشارکت مردمی.
سوال: الان گلوگاه کجاست در صدور مجوز‌هایی که به آن اشاره می‌کنید چقدر کار دارد خوب پیش می‌رود چقدر مشکل وجود دارد و کجا مشکل وجود دارد؟
حسینی: در کل نسبت به آن چه که قبلا بود اوضاع و احوال خیلی بهبود پیدا کرده حداقل مثال می‌زنم می‌توانم به شما بگویم یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر درخواست مجوز کردند یک میلیون نفر مجوزشان صادر شده ولی شما در حوزه‌های مختلف ملاحظه می‌کنید هنوز این قانون اجرا نشده من این را هم خدمت تان بگویم.
سوال: مثل کجا؟
حسینی: ببینید دستگاه مختلف مثال متعدد بار‌ها زده ام مثلا الان شهرداری‌ها فرض کنید به سامانه‌های کسب و کار نپیوسته اند به درگاه ملی مجوز‌های کسب و کار، جهادکشاورزی هنوز خیلی ضعف دارد در این زمینه وزارت بهداشت و درمان به همین ترتیب، پس می‌خواهم یک چیزی خدمت تان بگویم وقتی که یک شعاری مطرح می‌شود مبادا فرض کنیم باید برگردیم نقطه سرخط از صفر شروع کنیم خیر شما برگردید به ملاقاتی که فعالان اقتصادی حدود یک ماه قبل با مقام معظم رهبری داشتند من هم آن جا حضور داشتم ایشان چند مورد را آن جا مطرح کردند یکی همین تسهیل صدور مجوز‌های کسب و کار بود دیگری تامین مالی بود وقتی که از تامین مالی حضور مردم صحبت می‌کنیم باز می‌خواهم بگویم این قدر منابع نداریم که بریز و بپاش کنیم ما باید نظام تامین مالی درست داشته باشیم. الان قانون تامین مالی تولید و زیرساخت‌ها در مجلس یازدهم تصویب شده خوشبختانه یک رفت و برگشت با شورای نگهبان صورت گرفت بخش عمده‌ای ایرادات برطرف شد یک تعداد محدودی از ایرادات آن جا بود آن را هم برطرف کردیم به طور مشخص می‌خواهم باز روی این نکته تاکید کنم اگر به دنبال رشد اقتصادی و جهش تولیدیم بایستی دنبال این باشیم که سرمایه گذاری افزایش پیدا کند. برای این که سرمایه گذاری افزایش پیدا بکند از یک طرف باید محیط کسب و کار فراهم شود اصلا کار حکمرانی تسهیل صدور مجوز‌های کسب و کار و محیط کسب و کار است.
سوال: چند تا دستگاه رابرای صدور مجوز‌ها نام بردید گفتید کم کاری دارند شده گلوگاه، مجلس دوازدهم یا در همین مجلس یازدهم شما چگونه پیگیری خواهید کرد؟
حسینی: مکانیزم هایمان در مجلس شورای اسلامی مشخص است یکی از مکانیزم‌هایی که دنبال می‌کنیم گزارش‌های نظارتی است که تا به حال دو گزارش نظارتی در مجلس یازدهم بردیم حتما گزارش نظارتی بعدی را هم ارایه خواهیم کرد.
سوال: چه زمانی؟
حسینی: حالا باید ببینید توجه داشته باشید در سالی که پشت سر گذاشتیم هم قانون بودجه را داشتیم و هم قانون برنامه را گزارش مان الان آماده است دیگه بایستی ببینیم که باتوجه به تغییر و تحول مجلس در مجلس یازدهم این فرصت را پیدا می‌کنیم یا نه ولی در هر حال ما گزارشمان آماده است این در واقع فرصتی هم اگر فراهم باشد با جزییات بیشتری می‌توانیم به بحث بگذاریم چند جلسه هم خدمت تان بودیم باز دارم تاکید می‌کنم برادر عزیزم دوستان عزیز توجه داشته باشید طی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ رشد اقتصادی مان پایین بوده حدود نیم درصد بوده رشد جمعیت مان بالای یک درصد بوده درآمد سرانه مان کاهش پیدا کرده است در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ قدری وضعیت سرمایه گذاری بهتر شده قدری وضعیت رشد اقتصادی بهتر شده ولی این را گفتم در حد جوانه است برای این که این جوانه تبدیل به یک نهال شود حداقل دو تا کار اساسی که مطرح کردم باید دنبال شود یکی کماکان تاکید بر تسهیل صدور مجوز‌های کسب و کار این جا از قوه قضاییه انتظار دارم پشتیبانی بیشتر و بهتری بکنند بنده به شخصه معتقدم در بسیاری از مواقع برخی از کسانی که نمی‌خواستند همکاری کنند پشت برخی از نهاد‌هایی که در قوه قضاییه است قایم شدند قوه قضاییه بیشتر باید به مجلس شورای اسلامی کمک کند و بحث بعدی هم تامین مالی تولید زیرساخت ها، چون وقتی شما مراجعه می‌کنید به فعالان اقتصادی یکی از مسایل و موضوعات شان همین پایین بودن ارتفاع تامین مالی است که این هم اقدام مناسبی صورت گرفته است این را می‌خواهم تاکید کنم حرف آخرم که بایستی در مجلس دوازدهم بیش از آن که دنبال به تصویب قوانین جدید باشیم همین قوانینی که در مجلس یازدهم تصویب شده و حتی مجلس قبل این را قانون رفع موانع تولید قانون تولید دانش بنیان قانون جهش مسکن روی این‌ها تاکید کنیم که این‌ها اجرا شود.

سوال: نظرتان چیست و فکر می کنید برای این که به قول آقای حسینی راه باز بشود برای کارآفرینان و برای سرمایه گذاران برای این که همین مشارکت مردمی صورت بگیرد چه اقداماتی باید دولت ها انجام بدهند خود مجلس چه اقدامی باید در دستورکارش باشد؟
حسن خانی(استودیو قم): عید را تبریک می گویم و طاعات و عباداتتون قبول درگاه حق باشد و به زودی خبر مردم فلسطین را بتوانیم در سطح جهان بشنویم. در مورد فرمایش حضرت آقا و شعار سال می خواهم قبل از این که بخواهم بپردازم به نکاتی که دوستان گفتند چون نکاتی دارند در مورد فرمایش آقای دکتر حسینی و آقای ایزدخواه ببینید می خواهم این نکته را بگویم که جهش تولید یک سری الزامات و مقدماتی انجام دارد که مهمترین مقدمه جهش تولید به نظرم می رسد که تحقق بند ۸ سیاست های کلی اشتغال مصوب سال ۹۰ است بند هفت سیاست های کلی اشتغال این مساله را تاکید دارد که هماهنگی و پایداری سیاست های پولی مالی ارزی و تجاری کشور می خواهم این نکته را و این سوال را بپرسم که مخاطب این شعار سال آیا مردمند یا دستگاه های حاکمیتند یا حکمرانی اقتصادی کشور اعم از مجلس دولت قوه قضاییه و بدنه حکمرانی کشور فکر می کنم مردم همواره نقش خودشان را در این ۴۵ سال ایفا کردند در عرصه های مختلف در جنگ وقتی مردم حضور پیدا کردند با بخشنامه حضور پیدا نکردند ندایی بود حضرت امام فرمودند مردم لبیک گفتند در حوزه اقتصاد وقتی رهبری می فرمایند حضور مردم، مردم آماده اند مردم انجام وظیفه را در آن مضایقه نکردند و نمی کنند این دولت و مجلس و نهادهای حاکمیتیند که باید بستر را برای حضور مردم ایجاد بکنند آقای دکتر حسینی می گویند بحث سرمایه گذاری یا مجوزها این ها به نظرم یک مقداری تقلیل بحث است بحث این نیست که ما مجوز را صرفا اگر صرفا تسهیل مجوز را در واقع ایجاد کردیم مردم حضور پیدا می کنند نه این ها لازمه حضور مردم است ولی کافی نیست شرط کافی نیست مهمترین شرط مهمترین الزام قبل از مجوزها قبل از این که مردم سرمایه گذاری نه مهمترین الزام به نظرم می رسد این است که اساسا پیکره حکمرانی اقتصادی کشور هماهنگ عمل بکند در مجلس یازدهم و دولت سیزدهم بخش هایی را به وضوح مشاهده کردیم به خصوص در سیاست های ارزی ناهماهنگی هایی وجود داشت یا تعابیری وجود دارد یا مسایلی وجود دارد بین وزارت اقتصاد و بانک مرکزی این ها باید حل شود ما نمی توانیم دستگاه های بین دستگاه های اجرایی و نهادهای تصمیم گیر را داشته باشیم.
سوال: مثل چی؟ 
حسن خانی: مثل بانک مرکزی و وزارت اقتصاد به طور مشخص بحث بورس کالا و مرکز مبادله ببینید چه اتفاقاتی وجود داشت و هنوز هم نشده بخش مهمی از این ها این را می گویم که اگر بخواهیم مردم ورود کنند به حوزه اقتصاد مهمترین الزامش تحقق بند ۷ سیاست های کلی اشتغال است که اولا هماهنگی بین نهادهای تصمیم گیر و دستگاه های اجرایی وجود داشته باشد ثانیا پایداری بر سیاست ها اگر یک سیاستی اعلام می شود از طرف دولت ولو به غلط این سیاست نباید سوراخ بشود از طرف دستگاه های دیگه از طرف به هر حال نهادهایی که می توانند موازی عمل کنند اگر سیاست اعمال شد و دستورش صادر شد باید هماهنگی صورت بگیرد برای اجرایش البته نقص هایش هم باید برطرف شود و در اجرا باید به مشکلی برنخورد نه این که مجلس و دولت در سر یک سیاست اتخاذ شده باهم دعوا کنند این مهمترین الزام است. 
شاه ویسی: تشکر می کنم از توضیحاتی که نمایندگان محترم مجلس و برادرمان دادند.
سوال: کدامش به نظرتان گویاتر است مجوزها هماهنگی ها یا کار دیگر
شاه ویسی: ضمن ارادتی که به دکتر حسینی دارم چون در دوره ای که ایشان وزارت را داشتند خودم خدمت شان بودم و تلاش ها را دیدم که به شکل بخشی چه فعالیت هایی صورت گرفت که اجرای سیاست های اصل ۴۴ اتفاق بیفتد. تلاش های دیگر نمایندگان محترم هم در جهت تحقق قوانین مختلف به خصوص در حوزه حمایت از تولید را دیدم اعمالات نظارتی شان را دیدم اما آن چه که مسلم است این جا یک کلید واژه استفاده می کنم و آن را مطرح می کنم دنبال بزرگراه تولیدیم وقتی دنبال بزرگراه تولیدیم یعنی بعضی از موانع از مسیر این بایستی که خارج بشود بعضی از الزامات روز گذشته را امروز باید چشم مان را ببندیم کنار بگذاریم.
سوال: مقداری دقیق تر بحث کنیم در دولت کدام وزارتخانه ها و در مجلس کدام کمیسیون ها هر کی باید کاری انجام دهد.
شاه ویسی: هر کدام از وزارتخانه هایمان وقتی درباره تولید صحبت می کنیم همه درباره صمت کشاورزی و تا حدودی وزارت ارتباطات حرف می زنند اما وزارت علوم هم نقش دارد وزارت ارشاد هم نقش دارد وزارت دفاع هم نقش دارد سایر وزارت خانه وزارت نیرو نقش دارد وزارت نفت نقش دارد اما بعضی ها نقش پیشران را دارند بعضی ها نقش هماهنگ کننده را دارند بعضی ها نقش حمایتگر را دارند آن هماهنگی که اشاره کردم در جای خودش درست است اما گفته ام این است که صحبت هایمان را تقلیل به کوچه پس کوچه های تولید نکنیم دنبال بزرگراه تولیدیم.
سوال: مثل چی این کوچه پس کوچه ها منظورتان چیست؟ 
شاه ویسی: وقتی دنبال بزرگراه تولید صحبت می کنیم ببینید یک دفعه از این بالای بالا می رویم یک دفعه می گوییم مثلا چرا رابطه بین فلان کسب و کار با مثلا این بحث حذف مجوزها انجام نشده است این در جای خودش مغتنم است اما باید بیاییم ساز و کارها را نگاه کنیم ببینیم اگر فلان وزارت خانه دولتی خودش تن به این فرآیند نمی دهد سایر دستگاه ها اعم از بخش عمومی و سایر بخش ها آیا آن ها هم بایستی که مترصد این باشند آن چه امروز مسلم است ما هنوز در یک رویکرد عقب گردنمایی هستیم که اصرار دارد بگوید من امروز تشخیص می دهم اولویت با این است که مثلا درآمدهای دولت بایستی که از مالیات ها مثلا کسر شود و این مالیات را هم امروز می توانم از شناسایی کسب و کارها پیدا بکنم. عمدتا رویکرد می رود روی کارکنان دولت کسب و کارهای خرد نهایتا هم می رود تاثیرمی گذارد روی پایه های صادرات گفته من چیست اگر نگاه را از بالاتر بیاریم یک بزرگراه را بخواهیم تعریف بکنیم مثلا در تهران مثل بزرگراه امام علی(ع) قرار است دسترسی بدهیم قرار است روان سازی کنیم قرار است بعضی از معابر را حذف بکنیم 
سوال: بزرگراه خیلی شلوغی هم مثال زدید.
شاه ویسی: اتفاقا اگر این کار را بکنیم سال دیگه من و شما می نشینیم افتخار می کنیم می گوییم بزرگراه تولید شلوغ شد بزرگراه تولید شرایطی را بوجود آورده که بخش خصوصی اتاق بازرگانی اتاق تعاون اتاق اصناف دارند خودشان را پیدا می کنند در مسیر راه هایی که تعریف شده اونی که کم سرعت برود در جای خودش تعریف میره. 
سوال: مساله اصلی از نظر شما چیست؟
شاه ویسی: یک جا تعارض داریم دوستان از یک طرف می گویند نیاز داریم که سرمایه به عنوان مهمترین پاشنه آشیل این چرخه رقابت پذیر باید وجود داشته باشد از یک جای دیگر نمی خواهم بگویم موهوم اما مطرح می کنیم که دنبال اقتصادی که مبتنی بر سرمایه باشد نیستیم این تعارض بوجود می آورد اگر نتوانیم درست این را باز کنیم فردی که امروز به عنوان یک کارآفرین بزرگ است بایستی کجا جانمایی شود و کسب و کارهای خردی که متصلند به این ظرفیت اثرگذار اقتصادی از آن ها تغذیه می کنند و می توانند بستر را بزرگ تر کنند کجا باید خودشان را ببینند گفته ام نهایتا درباره قوانین از اجرای سیاست های اصل ۴۴ تا به امروز حدود ۱۸ سال گذشته از اجرای برنامه مبتنی بر چشم انداز قریب به ۱۸ سال گذشته چرا می آییم مطرح می کنیم می گوییم که نرخ رشد اقتصادی مان به کم تر از نیم درصد رسید چون حاضر نشدیم درباره بزرگراه تولید صحبت کنیم هنوز داریم در کوچه پس کوچه های تولید حرف می زنیم تا زمانی که این ادبیات را واضح نکنیم دولت هم مجبور می شود مثل این است که شما می خواهید یک شاهراه را باز کنید یک مسیری را بین مثلا یک شهر با یک استان با یک استان با عنوان کریدور تعریف بکنید آن کریدور را بیایید ترانزیتیش کنید قابلیت های تجارتی را تعریف کنید شفافیت را بوجود بیاورید محیط کسب و کارش را بهتر بکنیم می آییم می گوییم صبر کن صبر کن هنوز این کوچه مثلا دست اندازهایش برطرف نشده است. هنوز معارضینش را حذف نکردند. 
سوال: این کار بزرگه چیست دقیقا چون شما تعبیرتان این است که مجوزها مثلا کوچه است.
شاه ویسی: اصطلاحش می دانید چیست می گویند طرح تفضیلی مدیریت شهری را اگر تعریف نکنی هنوز گیر است.
سوال: این طرح تفضیلی چیست اینی که به آن اشاره می کنید؟ 
شاه ویسی: آن طرح تفضیلی را آقای دکتر حسینی به آن اشاره کردند. اجرای سیاست های اصل ۴۴ است اجرای سیاست های اصل ۴۴ بخش مردمی که به نفعش است بخش خصوصی و تعاون که به نفع شان است اجرا نمی کنند یا بحث سطح حاکمیتی که بایستی که آن آزادسازی ها را انجام بدهد این هم نمی شود مگر این که با کارکرد نهادی اصلاحات ساختاری و از همه مهم تر انضباط مالی بپذیریم که بایستی وارد این بزرگراهه تولیدی بشویم. 
سوال: شما نظرتان چیست فکر می کنید مجوزها به قول آقای شاه ویسی کوچه پس کوچه ها باید بیاییم مثلا به اصل 44 مشخصا مدنظر قرار بدهیم یا نه این ها باید کنارهم برود جلو یا اساسا فکر دیگری دارید؟
ایزدخواه(استودیو بیرجند): سوال دقیق تان این است که اشکال کار کجاست چرا مشارکت مردم تا امروز محقق نشده است علی رغم این که از ابتدای انقلاب امام و رهبری بارها و بارها فرمودند که کار را دست مردم بدهید چرا این اتفاق نیفتاده است اگر گذشته را خوب تحلیل نکنیم و تاریخی بحث نکنیم درگیر کلمات و الفاظ می شویم من چند تا مثال عینی می گویم به شما ببینید مشکل کار کجاست ادعای من این است که مشکل این است که دست و پای مردم را بستیم حبس کردیم منابع را حبس کردیم 
ظرفیت ها را حبس کردیم اختیارات نمی دهیم. 
سوال: بگویید کدام دستگاه دولتی یا مجلس دقیقا هر کدام دقیقا وظیفه شان چه باید باشد؟
ایزدخواه: الان می گویم در هیات دولت دو جناح داریم یک جناح تولید است که وزارت صمت وزارت جهادکشاورزی وزارت نیرو و وزارت آی سی تی و یک جناحی داریم که اقتصاد کلان است می شود بانک مرکزی وزارت اقتصاد سازمان برنامه و بودجه مشکل کار در جناح اقتصاد کلان است نه جناح تولید این وزارت خانه های تولید بنده های خدا می خواهند می خواهند تولید رونق بگیرد کسی که نمی گذارد و در را بسته و پاها را قفل کرده اقتصاد کلان است دلاریزه شدن اقتصاد برنامه ریزی متمرکز از بالا به سبک قرون وسطی سازمان برنامه و بودجه حبس منابع مردم در بانک ها توسط بانک مرکزی و به ویژه بانک های خصوصی این هاست که مانع از مشارکت بخش خصوصی می شود گمرکات مان که گاهی ۴ سال تجهیزات خط تولیدمان می خوابد و فرسوده می شود و از اوراق می شود در گمرکات مان جایی که در دنیا چند ساعت می خوابه کالا در گمرک در گمرکات مان چهار سال کالا می خوابد تا آزاد شود اقتصاد کلان را رها کردیم به حواشی پرداختیم چند مثال عینی بگویم امروز وزیر نفت مان می گوید که در همان جناح تولید است وزارت نفت می گوید ۸۰ میلیارد دلار نیاز به سرمایه گذاری دارم تا سطح تولید نفت و گاز را نگه دارم و بهبود بدهم. همین جا بانک مرکزی مان تصریح دارد می گوید بین ۴۰ تا ۶۰ میلیارد دلار دست مردم دلار است که در اختیار دولت نیست در خانه هایشان است یا در گاوصندوق هایشان است یا هرچی خب سوال این است که چرا این منابع عظیمی که دست مردم است نمی تواند بیاید در صنعت نفت مان تحول ایجاد بکند و مجبوریم برویم از روش های غیرموجه یا استقراض بکنیم یا منابع دولتی را بیاییم هزینه کنیم در نفت و گاز چرا .
سوال: برای هر کدامش راه حلش هم می گویید الان وزارت اقتصاد چه کار کند بانک مرکزی چه کار کند سازمان برنامه چه کاری کند؟
ایزدخواه: راه حلش این است که انحصار شرکت ملی نفت را حذف کنیم وزارت نفت هم حتی از امروز تابعه شرکت ملی نفت مان است شرکت غول پیکر به اصطلاح قبلی خصولتی حالا شبه دولتی است که اقتصاد را حبس کردند.
سوال: الان دلار که هیچی ریال ها هم شاید کسی نداند چه جوری نخواهد بیاورد مشارکت کند.
ایزدخواه: شما فراخوان بزنید بگویید می خواهیم تعاونی سهامی عام تاسیس بکنیم که بتواند برود بهره برداری میدان نفتی و گازی بکند باتوجه به پیمانکاران تخصصی کیست در ایران که پولش را نگذارد شما فراخوان بزنید بگویید راه آهن شمال جنوب چابهار به سرخس را می خواهیم به ۵ تا تعاونی سهام عام بدهیم کیست که پولش را نیاورد این جا بگذارد وقتی مردم پول شان در خرید گوشی آیفون می سوزانند یا در صندوق میزان می سوزانند یا در پدیده می سوزانند چرا نیایند در پروژه های اصلی دولت و کشور چرا چون دولت حبس کرده شما مراتع را آزاد بکنید امروز ظرفیت دامداری سنگین در مراتع مان به مقدار سه میلیون نفر شتر داریم همین الان با همین وضع آب و خاکی که امروز داریم چقدر شتر داریم ۳۰۰ هزار تا شتر داریم. یعنی یک دهم ظرفیت مراتع مان احیا شده است چرا نمی توانیم به روستایی مان به دامدارمان اختیار بدهیم برو در این مراتع زمین خواری موقوف زمین خواری نداریم زمین ها برای دولت الی الابد اما بیایید در آن کسب و کار راه بینداز شما اجازه می دهی یا آن شتردار بدبخت را می رود تعزیرات می گیرد دامپزشکی زندان می اندازد در همین خراسان جنوبی شاهد بودم به خاطر این که ۲۰ تا شتر را آورده از افغانستان این جا که پرورش بدهد زندان انداختنش و شترهایش را هم مصادره کردند.
سوال: این هایی که می گویید سمت همان جناح تولید است با وزارت جهاد می شود درست است؟
ایزدخواه: نخیر اختیارات جای دیگر قفل است چرا باید سازمان برنامه هر کی می خواهد در این کشور آب بخورد از سازمان برنامه اجازه بگیرد .
سوال: یعنی الان مراتع را بخواهیم آزاد کنیم باید سازمان برنامه و بودجه دستور بگیریم.
ایزدخواه: بله، طرح آوردیم سازمان برنامه در جلسه ای که کمیسیون تلفیق در همین برنامه هفتم مخالفت کرد چرا مخالفت می کنید آقا، در قصه مسکن همین طور است به همه مردم ایران به هر خانواده ای ۲۰۰ متر ۴۰۰ متر در منطقه خودش در شهر خودش در دهات خودش زمین بدهید بگویید پول نداریم بدهیم زمین می دهیم یک درصد اراضی کشور امروز زیر بار مسکونی است یک درصد دیگر هم آزاد کنید ببینید چه اتفاقی می افتد قسمت مسکن سقوط می کند در کشور بگویید به مردم ما به شما زمین می دهیم خودتان با هر امکانی دارید بروید آن را برای خودتان خانه کنید مردم سیل آسا همه منابع شان را بسیج می کنند مردم مان فقیر نیستند نقدینگی در کشور داریم سرمایه سرگردان در کشور داریم سه هزار تعاونی روستایی و کشاورزی در این کشور است هنوز به سبک قرون وسطی میوه و محصولات مان باید ده دست دلالی بچرخد تا بیاید در میدان تره بار تهران عرضه شود چرا چرا به همان تعاونی که در همان روستای محروم جنوب جیرفت است به آن اختیار نمی دهیم که بیاید در تهران غرفه بزند و محصولش را مستقیم عرضه کند این ها را چه کسی حبس کرده چه کسی مانع شده چرا اجازه نمی دهیم خصوصی سازی به فنا رفت چرا چون ما رفتیم آن جا دولت ها رفتند به عنوان صندوق پول نگاه کردند به خصوصی سازی هر جا کم آوردند هر جا جیب دولت خالی شد حراج کرد بنگاه های دولتی را به چه کسانی دادند به آقازاده به برادرها به خواهرها به برادرزاده ها به خواهرزاده این ها باید به مردم می رسید هفت تپه هفت ده هزار کارگر دائمی و فصلی دارد چرا هفت تپه را به همین ده هزار نفر ندادیم می توانستیم با مدل کارگر مالکی این ده هزار نفر را تبدیل به ۲۰ تعاونی ۵۰۰ نفره بکنیم و این ۲۴ هزار هکتار آب و خاک گرانبهای منطقه شوش را بدهیم دست این ده هزار نفر دنیا این کار را کرده تجربه کرده در نقاطی چرا ما نتوانیم رفتیم دادیم به دو نفر که آن ها هم آخرش اخلالگر ارزی از آب درآمدند. خصوصی سازی به فنا رفت چرا.
سوال: شما در مجلس دوازدهم برای تحقق این فرمایشاتی که می گویید برای حل کردنش چه کاری انجام خواهید داد؟ 
ایزدخواه: مجلس دوازدهم قطعا نیاز به قانون گذاری جدید داریم اعتقاد ندارم که قوانین فعلی جواب مان را می دهد چون این ها با نگاه محافظه کارانه نوشته شده این ها با نگاه حداقلی نوشته شده است. 
سوال: از این جهت پرسیدم که شما در مجلس یازدهم هم بودید و هستید فرقش در مجلس دوازدهم چه خواهد بود؟ 
ایزدخواه: بیش از ده بار طرح های مبتنی بر اقتصاد مردمی عرضه کردم یا رای نمی آورد یا قابل طرح نبود یا از دستور خارج می شد باید در این مجلس انقلاب اقتصادی را هدف بگیریم انقلاب اقتصادی یعنی این که زیر و رو کنیم مدل اقتصادداری خودمان را این مدل غلط است.

سوال: مشارکت های مردم را بگویید که چه جوری باید صورت بگیرد؟
حسینی: خیلی متنوع شد و برخی جاها بیش از شعار سال شعاری و بایستی بحث ها را فنی دنبال کنیم.
سوال: کجا؟
حسینی: می گویم، یک ماه پیش فعالان اقتصادی دیدار با مقام معظم رهبری داشتند آن جا خود مقام معظم رهبری براساس بررسی هایی که انجام شده بود نمایشگاه قبلی و این ها چهار تا مشکل در اقتصاد ایران مطرح کرد چرا این بحث را مطرح می کنم به این دلیل یک دفعه فکر نکنید که مثلا الان وقت بحث تولید مشارکت مردم شد ما از چارچوب اقتصاد خارج می شویم در چارچوب دیگری بحث می کنیم این یکی از مشکلات تحلیل هایمان است ایشان در چهار موضوع خاطرم است دست گذاشتند یکی تسهیل همین و بهبود محیط کسب و کار ولی الان شما برخی از دوستان می گویند این کوچه پس کوچه است نمی توانم ببینم که این را درک نمی کنم واقعیت این است که چه جوری رتبه بندی می کنند که بهبود محیط کسب و کار که امروز یکی از چارچوب های تحلیل اقتصاد است می شود کوچه پس کوچه یا شاهراه بله ما همین جوری که خودم گفتم گفتم سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی ولی یکی از بخش های اصلی آن همان بهبود محیط کسب و کار است اینجاست که ما عقب افتادیم وقتی که یکی می خواهد بیاید سرمایه گذاری کند این که ایران را انتخاب می کند یا ترکیه یا دوبی به همین محیط کسب و کار توجه می کند پس این نه تقلیل بس است نه کوچه پس کوچه است. 
حسینی: موضوع بعدی که می خواهم به شما بگویم و مقام معظم رهبری بر روی آن تاکید کردند توجه داشته باشید تامین مالی است باز امروزه اقتصادهای بزرگ دنیا و مدرن دنیا توانستند این محیط تامین مالی را حل کنند حالا در مجلس یازدهم آن قانون را تقریبا تصویب کردیم این بحث هماهنگی هم که مطرح کرده بودند که بحث کاملا درستی است آن جا یک نهادی البته با مشارکت این دستگاه های فعلی که اشاره شد مثل وزارت اقتصاد سازمان برنامه و بودجه بانک مرکزی وزارت صمت و این ها تشکیل می شود تحت عنوان شورای ملی تامین مالی که بتواند همین ناهماهنگی ها را برطرف کند ولی هر دوی این دو تا جزو مواردی بود که خود مقام معظم رهبری هم تاکید کردند البته اصلاح ناتزاری ها بحث صادرات غیرنفتی که بحث ارز آن جا خیلی اهمیت پیدا می کند هم موضوعیت پیدا می کند ببینید باز تاکید می کنم ما اگر قرار باشد پشت سرهم قانون تصویب کنیم ولی پیگیر قوانین قبلی نباشیم به نتیجه نمی رسیم اشاره شد ببینید سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی است اساسا آمده بود که اقتصاد ایران را از یک اقتصاد دولتی که سهم اصلی اقتصاد در اختیار دولت بود به یک اقتصاد غیردولتی منتقل کند.
حسینی: البته در خلال و فرآیند انتقال ملاحظاتی هم پیش بینی شده بود که بخش های کم درآمد و متوسط جامعه هم بهره مند می شوند همین تعاونی های فراگیر که در سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی پیش بینی شده و الان هم برادر عزیزمان دکتر ایزدخواه اشاره کردند در این سیاست ها پیش بینی شده.
سوال: به مشارکت به تامین مالی اشاره کردید و همین تعاونی ها مردم برای مشارکت مالی و برای مشارکت در تامین مالی چگونه باید ورود کنند؟
حسینی: خدمت تان بگویم که وقتی که دارد این موضوع را صحبت می کنید به آن نکته اولی گفته ام توجه داشته باشید در قبل از ابلاغ سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی اساسا ممنوعیت داشتیم خیلی جاها مردم نمی توانستند بیایند این ممنوعیته برداشته شده وگرنه محدودیت ها و معذوریت هایی را داریم که این محدودیت ها و معذوریت ها مانع شده است خدمت تان بگویم که امروز اگر فرض کنید یک فردی بخواهد یک بنگاه اقتصادی راه اندازی کند همچنان درگیر مجوزهای متنوع است البته این نکاتی که گفتند درست است بایستی فضا را به گونه ای فراهم کنیم مثلا در بازار سرمایه مان مشارکت سهام داران خرد بیشتر از گذشته باشد ولی توجه داشته باشید که ما تجاربی هم در این زمینه داشتیم به طور مشخص اگر ما تبلیغ کنیم مردم بیایید در بورس یک دفعه قیمت بورس و سهام آنگونه افت کند مسایل خودش را دارد.
سوال: چه جوری این مشارکت خرد را رقم بزنیم یعنی اگر مردم خواستند در تولید مشارکت کنند؟
حسینی: همین را دارم می گویم ببینید یک فضای صدور مجوزها را تسهیل کنیم دو آن قانون تامین مالی مان را فراهم کنیم مثال می زنم الان در همین قانون تامین مالی یکی از مسایل و موضوعاتی که امروز حالا اشاره کردم مردم نمی توانند به منابع بانکی دسترسی پیدا کنند محدودیت هایی است که در وثایق وجود دارد شما وقتی به این قانون تامین مالی تولید و زیرساخت ها مراجعه می کنید می بینید تنوع و تسهیل وثایق پیش بینی شده است یا باز اگر بخواهند در فعالیت های اقتصادی حضور پیدا کنند در بسیاری از مواقع می خواهند بروند در یک بنگاه اقتصادی که دولت عرضه کرده سرمایه گذاری کنند می گویند نیاز به تضامین داریم نظام تضامین مان تضامین تجاری منظورم است بسیار پیش پا افتاده است این ها در این قوانین و این قانون پیش بینی شده است اگر مجوزها را تسهیل کنیم اگر تامین مالی را متنوع کنیم اگر مسایلی که حالا اقتصادان ها به آن ها می گویند نبود اطلاعات متقارن را از طریق نظامات وثایق تضامین و امثالهم حل کنیم مشکل حل می شود یک مثال دیگر برایتان بزنم که بدانید موضوع چقدر متفاوت خواهد شد در همین نظام تامین مالی و تامین مالی تولید و زیرساخت ها بسته های سرمایه گذاری بدون نام را معرفی کردیم بسته های سرمایه گذاری بدون نام به این معنی که استانداری ها و دستگاه های اقتصادی که حالا با یک طبقه بندی گفتند جناح تولید که به نظرم می شود این را دقیق تر مطرح کرد بایستی بیایند خودشان مجوز یک فعالیت اقتصادی را اخذ کنند و آن را به فراخوان بگذارند نه این که بیایند بگویند مثلا می خواهیم نیروگاه بسازیم حالا این بنده خدا که می خواهد بیاید نیروگاه بسازد یک کفش آهنین پایش کند در این بنگاه در آن بنگاه بدود در مجموع فکر می کنم که نیاز به یک چارچوب داریم چارچوب ها را هم در قوانینی عین قانون اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی پیش بینی کردیم قوانین مکمل را هم تصویب کردیم.
سوال: یک نکته ای آقای ایزدخواه اشاره کردند کوتاه پاسخ بدهید تقسیم بندی که وزارت خانه های صمت، نفت و نیرو و این ها را و سیاست گذاران پولی مالی دولت مثل بانک مرکزی سازمان برنامه و وزارت اقتصاد شما چقدر قایل به اینید و فکر می کنید در سمت وزارت اقتصاد بانک مرکزی و سازمان برنامه باید اصلاحاتی صورت بگیرد برای این که این مشارکته شکل بگیرد؟
حسینی: اگر منظور آقای دکتر ایزدخواه این باشد که نیاز به اصلاحات نهایی داریم و بازآفرینی نهایی موافقم اما این که فکر کنیم مثلا همه مشکلات وزارت اقتصاد و بانک مرکزی یا سازمان برنامه و بودجه باشد خیر چنین اعتقادی ندارم کما این که به طور مثال در شورای پول و اعتبار وزارت جهادکشاورزی حضور دارد وزارت صمت حضور دارد وزارت راه و شهرسازی حضور دارد معتقدم مساله را یک مقداری با یک سری در هماهنگی دیدگاه خدای ناکرده بگوییم حالا مثلا این جناح و آن جناح خیلی با ایشان از این منظر موافق نیستم. 
حسن خانی: خدمت تان بگویم که حالا این فرمایشی که آقای شاه ویسی گفتند در مورد بزرگراه تولید موافقم با این بحث منتهی باید درنظر بگیریم که برای حضور در بزرگراه باید از گیت ورودیش عبور کنیم یعنی باید گیت ورودی را پیدا کنیم و به نظر می رسد سوالتان اساسا این است که آن نقطه ورود کجاست؟ نقطه ورود که خدمت تان گفتم یکی از مواردی که در واقع قبل از ورود باید به آن بپردازیم همین بحث هماهنگی بین دستگاه هایی اجرایی و ارکان حکمرانی اقتصادی است که متاسفانه در سال های اخیر خیلی ضعف در این زمینه داشتیم اشاره کردند به بورس و عدم تقارن بببنید در سال گذشته ۱۷ اردیبهشت یک نامه ای یک مصوبه ای تصویب می شود هنوز افشا نشده تا تاریخ چهارده خرداد فکر می کنم که افشا شد ۲۵ درصد شاخص بورس افت می کند و بعد از این که افشا می شد باز یک مقداری افت محدودی بعد از آن افشا ببینید این کجا اطلاعات متقارن است در بورس آیا می توانیم با همچنین فضایی از مردم بخواهیم سرمایه هایشان را وارد بورس کنند اساسا مردم می توانند اعتماد بکنند به یک همچنین بورسی که این حجم ازنا متقارن بودن اطلاعات در آن وجود دارد پس گفته ام این است که هماهنگی بین قوا هماهنگی بین نهادهای تصمیم گیر و سیاست گذار و مجری شرط اول و شرط ورود به آن بزرگراهی است که آقای شاه ویسی می گویند اگر یک همچنین هماهنگی وجود نداشته باشد و دائما نهادهای تصمیم گیر و مجری حرکت هایی همدیگر تصمیمات همدیگر را خنثی کنند اساسا این شعار سال محقق نمی شود و مثل سال 99 که شعار جهش تولید اتفاق افتاد باید سال های بعد دوباره بنشینیم منتظر این باشیم که حضرت آقا دوباره سفارش بکنند در مورد جهش تولید.
حسن خانی: یک مساله دیگر که مهم است بحث شاخص اندازه گیری تولید است به عنوان نکته آخر این را می گویم تا الان چندین جلسه بین بانک مرکزی و مرکز آمار اتفاق افتاده که بیایند بنشینند در مورد آمار تولید آمار رشد تولید با همدیگر هماهنگ باشند این زیبنده کشورمان نیست که بانک مرکزی رشد تولید را چهار درصد اعلام بکند مرکز آمار بیاید همان رشد تولید در همان سال را شش درصد اعلام کند اساسا با یک همچنین مکانیزم با یک همچنین زیرساخت آماری نمی توانیم سیاست گذاری بکنیم نمی توانیم قضاوتی در مورد عملکرد اقتصادمان داشته باشیم. 
سوال: آقای شاه ویسی جمع بندی تان می گویید امروز دیدم که آقای سیاح رئیس مرکز بهبود فضای کسب و کار اشاره کردند به قیمت گذاری دستوری و رقابت بخش خصوصی و دولتی جمع بندی تان و نظرتان را در مورد این دو موضوع بگویید.
شاه ویسی: مشخصا چون دوستان شاید برداشت به نظرم متفاوتی را داشتند از آن بحث کوچه پس کوچه ای که مطرح کردم محیط کسب و کار که مقدمه و گیتی است که آقای حسن خانی اشاره کردند که برای ورود به آن بزرگراه است کسی با این تعارضی ندارد اما عرضم این است از اجرای سیاست های اصل 44 تا به امروز از ابتدای دولت سیزدهم تا به امروز اشاره کردند از یک میلیون و ۷۰۰ هزار درخواست مجوز یک میلیون رتبه محیط کسب و کارمان چه مقدار بهتر شده است؟ جریان رقابت پذیری اقتصاد چقدر بهتر شده است؟ آزادی اقتصادی چقدر بهتر شده است؟ توانمندسازی بخش عمومی، بخش خصوصی بخش مردمی بخش تعاونی حتی بخش صنفی چه مقدار تغییر کرده است حرفم چیست این است که اگر یک مقدار بالاتر نگاه کنیم مجوزها هنوز است هنوز هم مجوز باید برید بگیرید آن آزادسازی وجود ندارد که ایده محوری خلق شده باشد در بسته مبتنی بر اقتصاد کارکرد مردم پایه اقتصاد با ایده محوری مردم و از همه مهم تر همراهی دولت ها صورت می گیرد اگر آن تصلب را روی اقتصاد را داشته باشیم اتفاق خاصی نمی افتد باز دوباره باید بیاییم در سطح پایین تر امروز فعالان اقتصادی این آمادگی را دارند این مسئولیت را بپذیرند و در دامنه حمایت هدایت و نظارت حکمرانی بتوانند بهتر به تکالیف خودشان عمل کنند. 
سوال: آقای ایزدخواه جمع بندی تان را بگویید و اشاره به این که بحث قیمت گذاری دستوری و رقابت بخش خصوصی و دولتی؟
ایزدخواه: جمع بندی ام این است که راه حلی که از آن صحبت می کنم بسیار فراتر از اصلاحات نهادی است صحبت از یک انقلاب اقتصادی می کنم براساس نظریه مبنایی اقتصاد مردمی یا همان مردمی سازی اقتصاد اگر کسی بگوید این حرف شعار است در کتاب های اقتصاد کلان انگلیسی و امریکایی نیامده با آن حرفی نداریم معتقدیم این یک مکتب است یک راهبرد اساسی است و نجات بخش اقتصاد کلان مان است اصرار دارم و با تحقیق می گویم بعد از ۲۰ سال تحقیق میدانی تولید در کشورمان به استثمار اقتصاد کلان درآمده و جناح اقتصاد کلان است که سوار است بر اقتصاد نه جناح تولید در راس این اقتصاد کلان چیه چیزهایی را داریم بودجه را داریم بانک را داریم بیمه را داریم گمرکات را داریم زمین را داریم این ها دارد امروز اقتصادمان را رقم می زند والا تولید داریم کارآفرین داریم دانش بنیان داریم سرمایه داریم موقعیت ژئوپلتیک داریم هیچ کمبودی برای جهش تولید هیچ کمبودی نداریم آماده یک تیک آف اقتصادیم اگر این حرفم خروج از چارچوب اقتصاد است این جا اعتراف می کنم به چاچوب اقتصاد آنگولوساکسون اعتقادی نداریم.
سوال: آقای حسینی جمع بندی کنید؟
حسینی: خیلی ممنونم معتقدم که الحمدالله در اقتصاد ایران خلاء های زیادی در این زمینه ها نداریم سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی را مقام معظم رهبری ابلاغ کردند قانونش هم مجلس شورای اسلامی تصویب کرده و قواعد و قوانین علمی هم وجود دارند تجارب خوب موفق و ناموفق داریم فکر می کنم این ها به اندازه کافی به عنوان اسناد بالادستی و همچنین چارچوب های علمی دردست ما قرار دارند ما باید به نوعی قابلیت هم عملیاتی سازی این سیاست های کلی را داشته باشیم و همین طور به کارگیری قواعد علمی را مقام معظم رهبری شعاری که مطرح کردند شعار بسیار شفافی است تاکیدم مجدد بر این است که اگر چارچوب های سیاست اصل ۴۴ و قانون اساسی را که مبتنی بر شرع مبین اسلام و اتفاقا سازگار با علم است دنبال کنیم به نتیجه می رسیم و امیدوارم از در مجلس دوازدهم بتوانیم در تکمیل فعالیت های مجلس یازدهم به نتیجه برسیم.