به گزارش سایت دیده بان ایران؛ افرادی که به کهیر مزمن مبتلا هستند تا جایی‌که می‌توانند از محرک‌های حساسیت‌زا دوری می‌کنند. اما اگر به آب حساسیت داشته باشید، چه می‌کنید؟

تسا هانسن-اسمیت،‌ زنی ۲۵ ساله اهل کالیفرنیا، این سوال را هر روز از خود می پرسد. او به نادرترین نوع حساسیت، آکواژنیک اورتیکاریا (حساسیت به آب) مبتلاست و به محض تماس با آب، کهیر می‌زند.

هانسن-اسمیت می‌گوید، به‌دلیل دوری از آب، بدنش همیشه کم‌آب است تا جایی‌که مستعد بیهوشی است. او وقتی ۸ ساله بوده متوجه کهیرهایی روی دست‌ها و پوست سرش می‌شود و پس از ۲ سال آزمایش‌های مکرر سرانجام معلوم می‌شود او به آب حساسیت دارد. هرچه هانسن-اسمیت بزرگتر می‌شد، حساسیتش به آب هم بیشتر می‌شد. حتی چشم‌ها و زبان او دچار خارش ناشی از حساسیت به آب می‌شوند. گاهی زبان او کهیر هم می‌زند.

هانسن-‌اسمیت می‌گوید، او به هر نوع آب، حتی آب ناشی از عرق، اشک و بزاق خود نیز حساسیت دارد. درضمن او نمی‌تواند آن دسته از مواد خوراکی که محتوای آب فراوان دارند، مانند هندوانه یا شیرهای غیرلبنی مصرف کند.

خوشبختانه شیر لبنی به‌دلیل دارا بودن محتوای چربی و پروتئین و متعادل شدن مقدار آب درون آن، موجب کهیر زدن هانسن-اسمیت نمی‌شود.

هانسن-اسمیت از مواد غذایی خشک و با حداقل آب مصرف می‌کند تا حساسیت او عود نکند و به همین دلیل بیشتر مواقع با کم‌آبی مواجه است. او حتی نمی‌تواند به‌راحتی حمام کند و معمولا نباید بیشتر از ۵ دقیقه در حمام بماند یا برای شستشوی خود از دوش حمام استفاده کند.

تعداد مبتلایان به این بیماری در جهان، کمتر از ۴۰ نفر است.