تاریخ طولانی Windows پر از نسخه های عالی و نسخه های افتضاح است! در ادامه سعی داریم تعدادی از بدترین نسخه های سیستم عامل ویندوز را بررسی کنیم.

ویندوز را باید محبوب‌ترین سیستم عامل کامپیوتری در جهان دانست که سال‌هاست همراه میلیون‌ها نفر در سرتاسر دنیاست.

بسیاری از ما، مدت‌هاست که از نسخه‌های مختلف این سیستم عامل به‌طور روزمره بر روی کامپیوترهای مختلف خود استفاده می‌کنیم و از بچگی با این سیستم عامل بزرگ شده‌ایم.

با وجود این گستردگی درخشان و حضور طولانی مایکروسافت در عرصه سیستم عامل‌های کامپیوتری، ممکن است برخی از شما تصور کنید که تاریخچه این سیستم عامل پر از محصولات درخشان بوده و تمامی نسخه های ویندوز عملکردی عالی داشته‌اند.

با این وجود واقعیت این‌گونه نیست و در طول تاریخچه چهل ساله ویندوز، نسخه های ضعیفی هم وجود داشته‌اند که در نهایت به شکست‌های بزرگی هم منتهی شده‌اند.

برخی از این نسخه ها فاقد قابلیت‌های کلیدی بوده و برخی دیگر پر از قابلیت‌های بدردنخوری بودند که تجربه کاربری بسیاری افراد را مختل می‌کرد.‌

علاوه بر این، صفحه آبی مرگ (Blue Screen of Death) نیز بخش مهمی از اتفاقات ناگوار سیستم عامل ویندوز بوده که متاسفانه در برخی نسخه‌های آن حضور پررنگ‌تری داشته!

امور قصد داریم نگاهی داشته باشیم به تعدادی از بدترین نسخه های ویندوز که تاریخچه درخشان این سیستم عامل را آلوده کرده و نارضایتی کاربران و منتقدین را به همراه داشتند.

بدترین نسخه های ویندوز از ابتدای تاریخ این سیستم عامل تا به امروز

ویندوز 1

شاید در سال 2023 صحبت کردن در خصوص نسخه اول ویندوز چندان منطقی به نظر نرسد، اما نخستین تلاش مایکروسافت برای معرفی سیستم عامل Windows به جهانیان، نتیجه چندان خوبی برای این کمپانی نداشت!

در سال 1985، سیستم عامل مکینتاش مهم‌ترین بازیگر عرصه سیستم عامل گوشی های موبایل به شمار می‌رفت و اکثر کامپیوترهای خانگی به لطف ارائه نخستین رابط گرافیکی در دنیای کامپیوترها از این سیستم عامل استفاده می‌کردند.

مایکروسافت هم که در آن زمان با سرمایه‌گذاری جدی بر روی MS-DOS، توانسته بود به موفقیت قابل توجهی برسد، تصمیم گرفت به قلمرو اپل و مکینتاش چنگ بزند و سهمی از بازار این سیستم عامل را تصاحب کند! با این وجود، نتیجه این کار چندان باب میل مایکروسافت پیش نرفت.

Windows 1 از برخی اپلیکیشن‌های کلیدی که مک را به سیستم عامل موفقی تبدیل کرده بودند، بی‌بهره بود. علاوه بر این، طراحی رابط گرافیکی این کامپیوتر نیز چندان چنگی به دل نمی‌زد و حس رویارویی با یک ماشین بی‌رنگ و رو را به کاربر منتقل می‌نمود!

کاربران این سیستم عامل از برخی جذابیت‌های اولیه گرافیکی هم برخوردار نبودند و حتی نمی‌توانستند دو پنجره را روی یکدیگر باز کنند. این اتفاق باعث می‌شد که تجربه کار کردن با ویندوز 1 بسیار معمولی‌تر از چیزی باشد که مایکروسافت انتظار داشت!

علاوه بر این، عملکرد فنی این سیستم عامل هم چنگی به دل نمی‌زد و با برخی اپلیکیشن‌های پایه‌ای که کاربران مکینتاش به آن‌ها عادت داشتند، ناسازگار بود.

تمامی این موارد، Windows 1 را به یکی از نسخه های معمولی و فراموش‌شدنی این سیستم عامل تبدیل می‌کند.

ویندوز ام ای (Windows ME)

نسخه هزاره ویندوز یا ویندوز میلنیوم (به اختصار ویندوز ME) آخرین نسخه از این سیستم عامل بود که تحت داس منتشر شد و همان‌طور که از نامش پیداست، در شروع هزاره جدید، یعنی سال 2000 روانه بازار شد.

پس از ویندوز 98، مایکروسافت تصمیم گرفت سیستم عامل خود را بر پایه کرنل ویندوز NT طراحی کند. با این وجود، تا سال 2000، ردموندی‌ها نتوانستند مقدمات لازم برای این انتقال را فراهم کنند.

به همین جهت، ویندوز ME در این سال روانه بازار شد تا وقت بیشتری برای توسعه نسخه جدید این سیستم عامل به مهندسان و برنامه نویسان ویندوز دهد.

با این حال، ویندوز ME به یکی از بدترین نسخه های این سیستم عامل تبدیل شد که شنیدن نام آن هم بسیاری کاربران قدیمی‌تر را به یاد ایرادات وحشتناک آن می‌اندازد.

ویندوز ME بیش از هر چیز با کرش کردن‌های متوالی و ناپایداری مثال‌زدنی در میان کاربران شناخته می‌شود.

صرفنظر از این که بر روی کامپیوتر خود مشغول گشت و گذار در اینترنت، نصب اپلیکیشن جدید یا هر کار دیگری بودید، شانس موفقیت شما و انجام خواسته‌تان بدون کرش کردن، در ویندوز ME پنجاه درصد بود!

البته این سیستم عامل نکات مثبتی هم داشت. به عنوان مثال، قابلیت بسیار کاربردی و مفید System Restore برای نخستین بار در این سیستم عامل معرفی شد. با این حال، حتی این قابلیت جذاب هم از کرش کردن‌های پیاپی و ناپایداری ویندوز ME در امان نبود!

ویندوز ویستا

ویندوز XP به عنوان نخستین سیستم عامل مایکروسافت که بر پایه کرنل ویندوز NT طراحی شده بود، یک موفقیت شگفت‌انگیز به شمار می‌رفت که هم عملکرد بسیار خوبی داشت و هم فوق‌العاده پایدار بود.

همین موفقیت چشمگیر باعث شد که مایکروسافت به این فکر بیفتد که نسخه بعدی ویندوز را بزرگ‌تر و بهتر از XP بسازد!

متاسفانه این اتفاقات در نهایت منجر به ساخت ویندوز ویستا شد که صرفا بزرگ‌تر از نسخه ایکس پی بود؛ اما به هیچ وجه بهتر از آن نبود.

این نسخه از سیستم عامل ویندوز از ابتدا پر از زیاده‌کاری بود! از رابط گرافیکی جذاب، اما سنگین Aero گرفته تا ویجت‌هایی که برای نخستین بار در ویندوز مورد استفاده قرار گرفتند، همگی صرفا با رویکرد ارائه حداکثر جذابیت بصری طراحی شده و از یک نکته مهم غافل شده بودند!

این طراحی سنگین بخش‌های مختلف باعث شده بود که فشار زیادی بر روی پردازشگر و حافظه کامپیوترهای ویندوزی آن زمان وارد شود. این امر در نتیجه باعث کند شدن بسیاری کامپیوترهای قدیمی‌تر می‌شد.

علاوه بر این، ویندوز ویستا همچنین با نمایش مداوم پاپ‌آپ‌ها و اعلان‌های آزاردهنده بر روی صفحه نمایش کاربران، تجربه کاربری آن‌ها را به‌شدت مختل می‌کردند.

اگر شما هم با ویندوز ویستا کار کرده باشید، حتما نمایش پیام‌های مربوط به کنترل اکانت کاربر (User Account Control) را در هنگام نصب اکثر برنامه‌ها به یاد دارید!

در این میان، قابلیت Games for Windows Live را هم نباید از یاد برد که در ابتدا قرار بود تجربه گیمینگ را تسهیل کند؛ اما در نهایت به یک فاجعه ختم شد.

ویندوز 8

پس از اینکه ویندوز 7 توانست خاطره تلخ ویستا را از ذهن هواداران پاک کند، مایکروسافت بار دیگر تصمیم گرفت آینده سیستم عامل پرادعای خود را به سمت و سویی جدید هدایت کند.

به دنبال موفقیت بی‌نظیر تبلت‌های آیپد اپل و ارائه تجربه بی‌مثال کاربری توسط این محصولات، مایکروسافت تصمیم گرفت سیستم عاملی را تولید کند که هم بر روی کامپیوترها و هم تبلت‌ها عملکردی عالی داشته باشد.

در نتیجه این تصمیم، ویندوز 8 در سال 2012 منتشر شد؛ سیستم عاملی که قرار بود هم بر روی PC و هم تبلت به کار رود؛ اما در عمل نتوانست بر روی هیچ‌یک، عملکرد خوبی ارائه دهد!

Windows 8 کاربران دستگاه‌های با صفحه نمایش لمسی را در اولویت قرار داده و سپس به سراغ PC ها رفته بود. بنابراین طراحی آن چندان به مذاق کاربران قدیمی رایانه‌های ویندوز خوش نیامد.

این نسخه از ویندوز اساسا کاربران را مجبور می‌کرد که از رابط کاربری آشنای نسخه‌های قبلی ویندوز فاصله گرفته و به سمت منوهای نه چندان جذاب رابط های کاربری لمسی هدایت شوند.

علاوه بر این، ویندوز 8 همچنین برای نخستین بار فروشگاه ویندوز و فرمت اپلیکیشنی UWP را هم معرفی کرد. هر دوی این موارد، تا به امروز از جمله آزاردهنده‌ترین چیزها در خصوص ویندوز هستند!

به این ترتیب، ویندوز 8 نه تنها نتوانست محبوبیت نسخه قبل از خود را تکرار کند، بلکه در شمار یکی از بدترین نسخه های تاریخ این سیستم عامل هم قرار گرفت.

ویندوز آر تی (Windows RT)

مایکروسافت در کنار ویندوز 8 نیاز به سیستم عامل دیگری داشت که تمرکز بیشتری بر روی پلتفرم‌های موبایل داشته باشد. این سیستم عامل باید همان قابلیت‌های آشنای همیشگی ویندوز را در قالبی سبک‌تر که فشار کمتری به پردازنده وارد کند، ارائه می‌نمود.

این سیستم عامل در نهایت Windows RT نام گرفت و به نخستین سیستم عامل ویندوز بر پایه معماری ARM تبدیل شد.

ویندوز آر تی قادر بود بدون این که فشار چندانی به پردازنده یا باتری تبلت‌ها وارد کند، تجربه‌ای آشنا را به کاربران ویندوزی ارائه دهد.

متاسفانه Windows RT یک ایراد بسیار بزرگ داشت که در نهایت منجر به شکست بزرگ آن شد! این سیستم عامل قادر به اجرای اپلیکیشن‌های x86 نبود. بنابراین عملا هیچ‌یک از برنامه‌های شخص ثالث ساخته شده برای ویندوز بر روی این سیستم عامل قابل اجرا نبودند!

به این ترتیب تنها برنامه‌های قابل اجرا بر روی سیستم عامل Windows RT آن‌هایی بودند که از طریق فروشگاه ویندوز دانلود می‌شدند و اکثرا هم چندان مورد علاقه کاربران ویندوز نبودند!

به بیان ساده‌تر، ویندوز آر تی قرار بود تجربه‌ای جمع و جور و ساده از ویندوز را برای دستگاه‌های موبایل ارائه دهد. با این وجود در پایان تبدیل به یک مخلوق بی استفاده و ناکارآمد شد که صرفا نام Windows را یدک می‌کشید.