به گزارش مشرق، چندی پیش نامه‌ای از سوی وزارت بهداشت با موضوع نصب دوربین در اتاق عمل مراکز درمانی در سراسر کشور منتشر شد که در فضای مجازی سر و صدای زیادی بپا کرد. بر اساس این نامه در جلسه‌ای در تاریخ ۸ شهریور با حضور نمایندگان دادستانی کل کشور، سازمان تعزیزات حکومتی و سازمان نظام پزشکی برگزار و مصوب شده است که برای«کسب اطمینان از رعایت استانداردهای درمان در حیطه حضور نیروهای تخصصی، تجهیزات و ....و حمایت از حقوق‌ گیرندگان خدمت به‌جهت حضور مداوم و موثر پزشک معالج،‌در محل‌های عمومی موجود در بخش اتاق عمل دوربین‌های نظارتی نصب گردد.»

در این نامه تاکید شده که ظرف سه ماه آینده برای نصب دوربین در اتاق‌ عمل‌های تحت پوشش دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور اقدام شود. از همین رو پدرام پاک‌آیین، سخنگوی وزارت بهداشت با تایید این دستورالعمل دلایل وزارت بهداشت برای نصب دوربین در اتاق‌های عمل را اعمال استانداردهای پروسه درمان و جراحی بیماران اعلام و تاکید کرد: «دوربین‌ها در راهروها و فضای عمومی اتاق عمل نصب و حریم خصوصی بیمار کاملا رعایت می‌شود.»

*جا زدن کارشناس به جای جراح!

هرچند سخنگوی وزارت بهداشت به صورت کامل و شفاف بیانگر دلیل این موضوع نیست، اما دو موضوع از سوی کارشناسان این حوزه مورد تاکید قرار گرفته است. موضوع اول تخلف برخی از پزشکان است که به‌عنوان پزشک جراح معرفی می‌شوند و باید عمل جراحی بیمار از سوی آنها انجام شود اما متاسفانه در مواقعی این کار به رزیدنت‌ها یا کارشناسان سایر رشته‌ها سپرده می‌شود، موضوعی که هرازگاهی با انتقاد و شکایت بیماران مواجه می‌شود. از همین رو زیدنت‌ها نیز با ثبت سوژه‌ای خواستار توقف این بی‌قانونی‌ها توسط جراحان شده اند.

سردبیر این کمپین می‌گوید: « یک رزیدنت جراحی ۵۰۰ ساعت در ماه کار می‌کند. خیلی وقت‌ها ممکن است در شرایطی با بیمار مواجه شود که در ۴۸ ساعت گذشته، فقط ۴ ساعت خوابیده باشد. در این شرایط امکان اشتباه زیاد می‌شود. اینجا سیستم درمانی فقط نیروی کار را می‌بیند و خواهان کار بیشتر و بیشتر از سوی نیروهاست، درحالی که در خیلی کشورها با توجه به حساسیت شغل طبابت، ساعت کار پزشک‌ها و رزیدنت‌ها را محدود کرده‌اند. در خیلی  از کشورها یک رزیدنت حق ندارد بیشتر از ۸۰ ساعت در هفته کار کند و اگر بخواهد بیشتر سر کار بماند، به او گفته می‌شود به خانه برود و استراحت کند،اما اینجا ما ساعت‌های زیادی را در بیمارستان می‌گذرانیم آن هم بدون حضور پزشک و حتی اگر نصف شب هم مشکلی پیش بیاید دسترسی به پزشک نداریم»

* آزارهای کلامی و بدرفتاری با بیماران

عدم رعایت منشور حقوق بیمار، آزارهای کلامی و بدرفتاری با بیماران توسط کادر درمان در اتاق عمل نیز یکی دیگر از دلایل این اقدام به شمار می‌رود، به طوری که چندی پیش نیز مخاطبان با ثبت سوژه‌ای از بدرفتاری پرسنل اتاق عمل با مادران باردار گلایه کرده بودند، یکی از اعضای این کمپین می‌گوید: «مادری که می‌خواهد زایمان طبیعی داشته باشد چندین ساعت از شش ساعت گرفته تا دوازده و سیزده و حتی بیشتر را باید در بلوک زایمان باشد و تحت نظر. در تمام این ساعت‌ها، ماماها و پرستارها باید نظارت داشته باشند بر وضعیت بیمار و به او کمک کنند. این حمایت فقط حمایت درمانی نیست باید در تحمل این درد سنگین از مادر حمایت عاطفی و روانی کنند. اما آنقدر با من در زمان دو زایمانم بدرفتاری کردند که هنوز هم وقتی یادش می‌افتم نمی‌توانم جلوی اشک‌هایم را بگیرم.»

*روز تولد اولین فرزندم تبدیل به تلخ‌ترین روز زندگی‌ام شد

عدم رعایت شئون اسلامی در اتاق‌های عمل و حضور مداوم پزشکان و پرستاران مرد در اتاق‌ عمل زنان و زایمان یکی دیگر از مواردی است که کاربران خواستار پیگیری آن شده‌اند «ماجرا از سه سال و نیم قبل برای من شروع شد؛ درست از روز به دنیا آمدن فرزند اولم. با اینکه در دوران بارداری کلی مراقبت کرده بودم که حتی برای انجام سونوگرافی هم به پزشک خانم مراجعه کنم، روز زایمان تمام زحماتم هدر رفت. چیزی را که در اتاق عمل می‌دیدم، باور نمی‌کردم. آقایان مدام در اتاق عمل زایمان در رفت‌وآمد بودند و حتی پرستار حاضر در اتاق عمل هم، آقا بود! هرگز فکر نمی‌کردم با چنین شرایطی مواجه شوم. واقعاً شوکه شده بودم. آن شرایط خیلی برایم سنگین بود اما کاری از دستم برنمی‌آمد. گریه‌ام گرفته بود. این اتفاق، روز تولد اولین فرزندم را که قرار بود بهترین روز زندگی‌ام باشد، تبدیل به تلخ‌ترین روز زندگی‌ام کرد... از همان روز به این فکر افتادم که موضوع ممنوعیت ورود پزشک و پرستار آقا به اتاق عمل زایمان را از مراجع قانونی پیگیری کنم.»

*  رعایت قانون و شرع بیمارستان خصوصی و دولتی نمی‌شناسد

سلیمان حیدری، سرپرست مرکز نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بهداشت در این خصوص می‌گوید « هرکسی که وارد یک مجموعه درمانی می‌شود فرد دردمندی است که نیازمند درمان و احترام است و از حقوق شهروندی برخوردار است و بیمارستان موظف است منشور حقوق بیمار را رعایت کنند. اگر مردم گزارش‌هایی از تخلفات یا بدرفتاری داشتند به تلفن ۱۹۰ وزارت بهداشت گزارش کنند و به این موضوعات رسیدگی می‌شود.» از همین رو به نظر می‌رسد نصب دوربین‌های مداربسته در اتاق‌های عمل و فضای درمانی کمک زیادی به حل این معضلات خواهد کرد.

وی ادامه می‌دهد: اعتباربخشی مراکز حدود ۵۰۰ سنجه دارد و بر اساس آن بیمارستان‌ها رتبه‌بندی می‌شوند و به درجه عالی، یک برتر و ... تقسیم می‌شوند. امتیاز رعایت سنجه‌های قانون انطباق و مسائل شرعی در امتیازدهی به مراکز دو برابر شده است. اگر مدیری مدیریت مجموعه درمانی را به دست گرفت باید از قانون انطباق آگاهی داشته باشد و اگر مرکزی خدمات خوبی ارائه دهد و قانون انطباق را رعایت نکند نمی‌تواند درجه برتر دریافت کند. رعایت قانون و شئونات اسلامی، برای ما جزو اولویت‌های اصلی است. در استان‌ها هم مقرر شد بهترین مرکز در رعایت قانون انطباق معرفی شوند تا سایر مراکز آموزش‌های لازم را از این مراکز یاد بگیرند. رعایت قانون و شرع بیمارستان خصوصی و دولتی نمی‌شناسد و ما در جلساتی که با روسای بیمارستان‌ها داشتیم بر این موضوع تاکید کردیم و اعلام کرده‌ایم که باید قانون و شرع را رعایت کنند.

* نصب دوربین در اتاق عمل، برای حفظ حقوق بیمار و پزشکان است

علی سالاریان معاون فنی و نظارت سازمان نظام پزشکی نیز در این خصوص توضیح می‌دهد: نصب دوربین در اتاق‌های عمل، بر اساس ابلاغیه اداره کل نظارت و اعتباربخشی معاونت درمان وزارت بهداشت انجام می‌شود تا افراد فاقد صلاحیت دست به جراحی نزنند.

وی با اشاره به دریافت گزارش‌هایی از بیمارستان‌ها مبنی بر ورود افراد فاقد صلاحیت به اتاق عمل، می‌افزاید: در بعضی از بیمارستان‌ها به ویژه در هنگام اعمال جراحی زیبایی، افرادی در انجام عمل دخالت کرده اند که فاقد صلاحیت بوده اند.  این افراد به عنوان تیم همکار و دستیار، وارد اتاق عمل شده و در امور درمانی دخالت کرده اند.  در موارد نادر، دیده شده که سرپرست تیم جراحی، مسئولیت کمتری عهده دار شده و اکثریت کارها را به دستیار خودش سپرده که این کار تخلف است.

وی توضیح می‌دهد: نصب دوربین در اتاق عمل، برای حفظ حقوق بیمار و پزشکان است تا قصوری صورت نگیرد. اینکه یک غیر پزشک بخواهد با اقدامات خودش جایگاه حرفه پزشکی را زیر سوال ببرد، پذیرفتنی نیست. نصب دوربین در اتاق‌های عمل در کشورهایی از دنیا یک اقدام مرسوم است. تصویربرداری در اتاق عمل به گونه‌ای خواهد بود که بدن بیمار مشاهده نشود و فقط تیم جراحی دیده شوند.  نظارت بر دوربین‌ها و فیلم‌های ضبط شده از اتاق عمل بر عهده حراست بیمارستان و وزارت بهداشت است، نصب دوربین شامل بیمارستان‌های دولتی و خصوصی بوده و می‌بایست ظرف مدت ۳ ماه عملیاتی شود.