به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، دارو کالایی حیاتی است که هر تغییر در توزیع یا افزایش قیمت آن مردم را دچار مشکل می‌کند. در روزهای اخیر اخباری مبنی بر کمبود برخی داروها و نارضایتی مردم به گوش می‌رسد که برای بررسی بیشتر موضوع سری به چند داروخانه در نقاط مختلف تهران زدیم که در ادامه می‌خوانید.
سلامت اولویت سیاست‌گذاری‌ها نیست
دکتر پیشداد آذر مسئول داروخانه پیشداد به موضوع کمبود داروهای اعصاب و آنتی‌بیوتیک‌ها اشاره کرد و در این باره به ایسکانیوز توضیح داد: کمبود دارو وجود دارد و علاوه بر آن با وضعیت افزایش قیمت‌ها داروخانه‌ها به سمت برشکستگی می‌روند. در داروهای اعصاب با افزایش قیمت مواجه شدیم و فلوکستین که داروی روتین اعصاب بود هم مدت‌ها نایاب بود و به تازگی به داروخانه‌های منتخب سهمیه می‌دهند. در مجموع در طول یک سال اخیر میزان کمبود داروها بیشتر شده است. وارفارین هم که مربوط به بیماران قلبی است، مدت‌ها کمبود داشت. سلامت باید بالاتر از هر چیزی در نظر گرفته شود اما متاسفانه در سیاست‌گذاری‌ها شاهد این موضوع نیستیم.
شریفی هم که پرسنل یکی از داروخانه‌های جنوب تهران است از افزایش قیمت بسیار شیرخشک‌ها و داروهای مصرفی مانند ناپروکسن و ژلوفن به خبرنگار ایسکانیوز گفت و در این باره توضیح داد: علاوه بر افزایش قیمت با کمبود دارو هم مواجه شدیم و مثلا لیسکانتین که ضروری است نایاب بود و در عین حال با قیمت میلیونی در بازار آزاد فروخته می‌شد. برای داروهای اعصاب و روان به وفور تماس از سمت مردم داریم اما با کمبود مواجه هستیم. این مشکلات از دید من بیشتر مدیریتی است.
ضعف مدیریتی در توزیع دارو زمینه‌ساز کمبودها
صحراییان مسئول یکی از داروخانه‌های تهران هم در گفت‌وگو با ایسکانیوز وضعیت توزیع دارو را اینطور شرح داد: در بیشتر داروها کمبود داریم و برخی از داروها ماه‌هاست که توزیع نشده‌اند. برخی داروهای خارجی که ضروری هستند مانند آساکل در داروخانه‌ها توزیع نشده اما در بازار آزاد به وفور با ده برابرقیمت پیدا می‌شوند، در این مورد چون نمونه خارج اثر بهتری دارد مردم تمایل بیشتری به استفاده از آن دارند؛ بیماران دارای مشکل روده روزانه به این دارو نیاز دارند و سوال اینجاست که درست است دارویی که نمونه داخلی دارد باید کمتر وارد شود اما چرا در بازار آزاد یافت می‌شود؟ از طرفی در توزیع دارو هم دچار مشکل هستیم که این به کمبود در برخی داروخانه‌ها کمک می‌کند. افزایش قیمت هم مرتب داریم و اگر سال گذشته هر شش ماه افزایش بود این روزها افزایش قیمت هفتگی داریم.
بابک شیدا مسئول داروخانه وحیدیه از ضعف مدیریتی در توزیع دارو گلایه داشت و به ایسکانیوز گفت: کمبودها مقطعی بوده است اما افزایش قیمت بسیاری در مکمل‌ها داشتیم. مشکل کمبود دارو بیشتر ناشی از ضعف مدیریتی بوده و در توزیع دارو دچار مشکل شده‌ایم؛ مواردی هم هست که تولید کنده مواد اولیه وارد کرده اما این مواد را دپو کرده تا قیمت را بالا ببرد. گاهی در ماه سه بار یک دارو گران می‌شود. چطور کالایی یک ماه نایاب می‌شود و بعد با صد در صد افزایش قیمت وارد بازار می‌شود؟ اگر قرار باشد به خودکفایی برسیم باید همه باهم همکاری کنیم.
نقش قیمت‌گذاری‌ها در کمبود داروهای ایرانی
علی فاطمی، نایب رییس انجمن داروسازان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در ارزیابی وضعیت دارو در کشور گفت: در حال حاضر در همه حوزه‌ها دچار کمبود هستیم و مجموعا ۱۵۰ تا ۲۰۰ قلم دارو در کشور دچار کمبود است. ۹۷ درصد از داروهای مورد نیاز تولید داخل است اما بخش عمده‌ای از مواد اولیه آن‌ها وارداتی است و به مواد موثر دارویی هم ارز ۴۲۰۰ تومانی تعلق می‌گیرد و برای دولت تهیه این ارز بسیار مشکل است و در همین راستا هم واردکنندگان داروها خارجی و هم واردکنندگان مواد اولیه دچار مشکل شده‌اند و مدت‌هاست که تخصیص این ارز متوقف شده است.
او افزود: از طرفی قیمت‌گذاری دارو در ایران دولتی است و ممکن است که هزینه‌های تولید یک داروی ایرانی بالا برود و اگر تولید کننده بخواهد که با قیمت قبل دارو تولید کند، تولید آن زیان‌ده خواهد بود. طبیعتا کارخانه‌ای که تولید یک محصول را زیان‌ده ارزیابی کند از تولید آن امتناع می‌کند. پس قیمت‌گذاری هم یکی از مواردی است که در کمبود داروی ایرانی تاثیر می‌گذارد و برخی داروها به دلیل عدم توجیه اقتصادی تولید نمی‌شوند.
فاطمی توضیح داد: مشکل بعدی به بحث مدیریت بازمی‌گردد. اگر اداره کل سازمان غذا و دارو برنامه‌ریزی درستی نداشته باشد، مشکلی مشابه کمبود سرم که در تابستان با آن مواجه شدیم را تجربه خواهیم کرد. اگر در موضوع سرم سازمان غذا و دارو در دادن مجوز تعطیلی کارخانه هوشمندانه‌تر عمل می‌کرد، دچار کمبود نمی‌شدیم.
این میزان کمبود دارو در کشور بی‌سابقه است
او در پاسخ به این سوال که در چه نوع داروهای حیاتی کمبود داریم، توضیح داد: برخی داروهای مربوط به بیماران صرع از مواردی هستند که اگر نباشند زندگی فرد مختل شده و دچار تشنج می‌شود و در این دسته داروها دچار کمبود هستیم. داروهای ضدافسردگی هم از دیگر موارد قابل اشاره است. داروهای گوارشی مثل کلیدینیوم سی برای درمان زخم معده هم با وجود اینکه قدیمی‌ترین و ساده‌ترین دارو است هم دچار کمبود شده است. در حال حاضر شاهد این هستیم که داروهایی که ۴۰ یا ۵۰ سال بود که در ایران تولید می‌شدند، کمبود پیدا کرده‌اند. این موضوع بی‌سابقه بوده و ما هیچ گاه کمبودی مثلا در آنتی بیوتیک ساده‌ای مانند تتراسایکلین نداشتیم اما امروز این داروها هم در بازار کمیاب شده‌اند. روز به روز کمبودها در حال بیشتر شدن است و دلیل آن مشکلات ارزی است. عدم تخصیص به موقع ارز تولیدکنندگان را برای وارد کردن مواد اولیه دچار مشکل کرده است.
داروی تولید داخل به کشورهای اطراف قاچاق می‌شود
نایب رییس انجمن داروسازان در خصوص راهکار برون رفت از مکل فعلی توضیح داد: راه حل این است که بساط ارز دولتی جمع شود. تا زمانی که دلار در بازار ۳۰ هزار تومان است و به دارو چهار هزار تعلق می‌گیرد، این موضوع منشا فساد می‌شود. در واقع ارزی که در این زنجیره وارد می‌شود، صرف تولید دارو نشده و حیف و میل می‌شود. نتیجه این سیستم این است که دارویی که به سختی در داخل تولید شده به دلیل اختلاف قیمت دارو در ایران و خارج از کشور از مرز خارج می‌شود اما اگر قیمت دارو واقعی باشد و مواد اولیه با ارز نیمایی وارد شود، خارج کردنش توجیهی برای قاچاقچیان ندارد. مصرف بی‌رویه دارو هم کم شده و صرفه‌جویی بزرگی برای دولت فراهم می‌شود.
او ادامه داد: دولت باید این صرفه‌جویی بزرگ را با استفاده از بیمه‌ها به بیمار منتقل کند. اینکار با پرونده الکترونیک سلامت و سامانه تی تک قابل انجام است. اگر این پول از طریق اختصاص سوبسید و با کمک بیمه ها به بیمار اختصاص پیدا کند، فشاری به مردم وارد نمی‌شود و در مقابل مشکل کمبود دارو هم حل می‌شود. مشکل کمبود دارو در حال حاضر اختصاص قطره‌چکانی ارز است. اگر مکانیسم بیمه‌ای درست عمل کند و یارانه از طریق بیمه به مردم اختصاص پیدا کند پرداختی از جیب بیمار صورت نمی‌گیرد.
به گزارش ایسکانیوز، صحبت از کمبود دارو ساده است اما باید آسیب واقعی آن را از بیماری پرسید که مصرف روزانه دارو با حیات او گره خورده و زمانی که از داروخانه‌ای به داروخانه دیگر می‌رود و همه دست رد به سینه او می‌زنند مجبور می‌شود که سراغ بازار آزاد و قاچاقچیانی برود که با سودجویی دارو را با قیمت گزاف به او می‌فروشند و یا از همه بدتر اینکه داروی تقلبی به او می‌دهند. نایاب بودن ۲۰۰ قلم دارو در کشور به مفهوم گرفتار شدن چند هزار خانواده‌ای است که برای حفظ جان عزیزشان به دنبال تهیه دارو هستند. مسئولان امر باید در سیاست‌گذاری‌های حوزه سلامت و دارو قاطعانه و با سرعت بیشتری عمل کنند که شاهد از دست رفتن هم وطنانمان به واسطه کمبود دارو نباشیم.
انتهای پیام /
نظر شما